bir ay boyunca o tatildeyken okulda onun sırasına oturmustum onu ozledigim icin.
dondugu gibi bana sepet havası caldı.
benim icten duygularımı hak etmiyorsunuz:(
2,5 senelik bir sevgilim vardı.
8 ayında ukrayna-turkiye uzak mesafe iliskisi goturduk ve hic gorusmedik.
ne zaman basım baglı olsa gırla alternatif gelir bana. bu benim sınavımdır.
o donem bana demisti ki "hem yapmıyorsun, hem pisman oluyorsun."
napim arkadas..
bir iliskiye bas koyduysam her aklına eseni yapmaman gerektigine inanıyorum.
son 20 senedir hayatıma giren hicbir erkegi aldatmadım.
Roberto baggio’ nun juventus forması giyerken tribünden uzatılan fiorentina atkısını boynuna sarıp “ profesyonelim ama floransa sınırları dışında… “ demesidir.
hayatımı hep bosanmadan once ve bosanmadan sonra olarak 2 ye ayırıyorum.
bosanmadan oncesi hatırlanamayacak kadar uzak geliyor genelde.
bosandıktan sonra 3 sevgilim, 1 sevgililigin bir altı arkadaslıgın bir ustu iliskim oldu:
1-ilk sevgilimde bir isyerinde calısıyordum. boyle acayip tatlı, enerjik, yakısılı bir alman vardı enerjimin cok tuttugu. bir gun beni salsaya davet etti. isardaslarımla dısarda gorusmuyorum dedim, kibarca reddettim. sonucta biricik sevgilimin hosuna gitmez, ben hic onun hosuna gitmeyecek bi sey yapar mıyım.
2-ikinci sevgilimde yagdı masallah. abartıyorsam serefsizim ben kendi kendime sadık sadık dururken eski-yeni bi 10 adam aradı o donem. hepsini kibarca reddettim, gorusmedim.
3-ucuncu sevgilimde bir isyerinde calısıyordum. boyle johnny deep yakısıklılıgında, acayip mutlu, tatlı bir adam vardı beni evden alıp ise goturen sabahları. velhasılı bir gun beni icmeye dısarı davet etti. benim basım baglı, yakısık almaz dedim, reddettim. sonucta koca bebegime hic yapar mıyım boyle bi sey.
4-sevgililigin bir altı arkadaslıgın bir ustu cocukda da baska bir cocuk vardı. iyi, seker biri. hala sık sık butun durumlarıma filan bakıyor. ben ısrarla muhattap olmuyorum. sonucta bu benimkine saygı anlayısım.
kendimce hayatımdaki adama sadık olmak benim icin onemli ve elden geldigince dikkat ediyorum.
allah sasırmasın. insallah omrum boyunca boyle devam eder. yanlıs bi seyler olunca ben onun vicdan azabını kaldıramıyorum.
yaş 18. bir değişim programıyla abd ye gitmişim.
türkiye deki ilk sevgilimle sozlenmisiz öncesinde.
velasili abd de okulun en yakışıklı, en eğlenceli, en kültürlü ve zeki çocuğu beni okul balosuna partneri olarak davet etti.
sozlumun hosuna gitmeyeceğini düşündüm.
dedim ki:- gelmicem. ben dans etmeyi sevmem.
--spoiler--
yaş 18. bir değişim programıyla abd ye gitmişim.
türkiye deki ilk sevgilimle sozlenmisiz öncesinde.
velasili abd de okulun en yakışıklı, en eğlenceli, en kültürlü ve zeki çocuğu beni okul balosuna partneri olarak davet etti.
sozlumun hosuna gitmeyeceğini düşündüm.
dedim ki:- gelmicem. ben dans etmeyi sevmem.
--spoiler--
istersen ben sana dans etmeyi öğretirim. Mekan north Carolina buyur gel canım ;)
benim ilişki anlayışım iyiyi bul, daha iyisi çıkarsa ona geç değil.
iliskimde mutluysam kralı gelse bakmam.
benim en büyük aşkım bir çocukluk aşkım vardır. uzun süre sevgilisi vardı. çok bekledim, ayrılmadı. sonra eski eşim girdi hayatıma, sevgili olduk. mutluyduk.
haber geldi, çocukluk aşkım sevgilisinden ayrılmış, okul yemeği olacakmış, herkes orada olacakmış. gitmedim. bu son derece bilinçli bir tercihti. iliskimde mutluydum, ona bunu yapmaya kıyamazdim.
ha ikimizin de bekâr olduğu bir dönem cagirsa affetmem, ayrı mesele;)
Kadın yoklukta erkek varlıkta belli olur derler.
Fırsatını bulursam golü atarım diyen arkadaşlar için bir şey dememişler ya da bana söylemediler bilemiyorum.
Yıllar önce ilkokul sıralarında beslenmemi paylaştığım arkadaşımın bugün emniyet müdürü olarak karşıma çıkması, o paylaştığımız annemin yapımı keki unutmaması ve beni hatırlaması. Dünya gerçekten çok küçük.
yaş 22. ben hayatımda ilk defa bir sözlükte yazıyorum.
paris te okuyorum. grenoble da sevgilim var, çok da aşığız o dönem.
sözlükte gelen mesajlara arkadaşça cevap verirken bir adam her gün bana mesaj atmaya başladı. zamanla konuştukça kafam karışmaya başladı. o zamanlar toyum, bu tarz tehlikeleri ongoremiyorum.
onun sevgilisi var, benim sevgilim var.
çok buhranlı bir yıl geçirdim.
velasili ilerleyen yıllarda biz sevgilimle işleri düzelttik, yeniden aşık ve mutlu moda geçtik.
bı gün çocuk aradı:
-sevgilimden ayrıldım.
ona dedim ki çok çok kiymetlisin bende, ama bunu sevgilime yapmicam, bı daha arama.
Bir keresinde bir amcaya mı ne yer vermiştim otobüste, başka bir gün de o bana yer vermişti. 2020'de ablamın arkadaşının abisini havuzda kurtarmıştım, her gittiğimizde söyler.
bosandiktan sonra yeni bi donem benim icin.
son 10 senede:
1-cok ask bir sevgilim oldu. ıliskimiz bi sene surdu. bu surecte is yerindeki yakisikli patronum beni salsaya davet etti, kabul etmedim.
2-cok tutku bir sevgilim oldu. ıliskimiz bir sene surdu. abartiyorsam serefsizim bu surecte eski yeni bi 20 adam aradi. basim bagli dedim, kapattim.
3-cok dostluk, cok huzur, cok eglence bi sevgilim oldu. ıliskimiz 2,5 sene surdu. bu surecte yakisikli patronum beni biraya davet etti. sevgilimin hosuna gitmez dedim, kabul etmedim.
4-yedi sekiz ay yazisma, iki uc ay gorusme, iki ay yakinlasma seklinde bi senelik bir hikayem okdu. bu surecte baska bi cocuk yokladi. ben onu seviyorum istemiyorum dedim.
5-son olarak iki uc ay sevgililik, sonra her gun konusmali dostluk seklinde bi senelik bi iliskim oldu. su an fark ediyorum, onlayken hic sinanmadim. cok ilginc geldi su an bana bu.
--spoiler--
onunla konusacagıma asit dolu varile otururum.
--spoiler--
kuyumcuya gidip kendi kendinize gelin güvey olmanız sevgiye ve sadakate bağlanabilir olsa da, hücrelerinize kadar beklenti içinde olmanıza rağmen böylesi bir bakış aşısı da gururun ve kibrin zirvesidir!
bu da ''sevmek'' kavramının ruhuna aykırıdır.
Bir arkadaşım var, kendisinin ağzından kız arkadaşı öldükten sonra başka bir kıza seni seviyorum cümlesi çıkmadı hiç duymadık. Böyle yanında kızlar gelip geçiyordu falan ama hiç . Sanki adam o cümleyi lügatından silmişti. 10-11 sene oluyor hala öyle.
Her sevgili, benim için ilk sevgilidir. Eski eşmiş, bilmem neymiş, hiç zaten.
Nedeni de basittir.. ben köksüz bir adamım. Ailen bürokrat, herkes otomatik tayin olurdu. Çocukluk arkadaşı kavramım yok, memleket milliyetçiliğim yok, köyüm yok, akrabalarımla bir araya gelme güdüm yok, tek çocuğum.. gözümün önündeysen sadığımdır.
Mala mülke de sadakatim yoktur. 10 yıl oturduğum ev şak diye satılsa sokağından geçmem.
Benim sadakatim rutinlerimedir. Tiroit hapımı her gün sürahinin yanına koyarım. Aynı saatte uyanır, önce hapı içer, sonra hava kaç derece olursa olsun duş alırım, özel günlerimi ve tatillerimi sadece sevdiklerimle geçiririm. Hatta şehirlerarası kullanırken her zaman aynı yerlerde aynı sürati yaparım. Saate ya da kilometreye, ya da yol tabelalarına bakarak ne kadar zaman sonra nerede olacağımı net söyleyebilirim.
Bir de, koleksiyonuma aşırı sadığımdır. O benim, yanımda taşıyabildiğim hayat özetim gibi bir şey.
