sermaye düzeni tarafından araçsallaştırılmış kurumsal dinlerin,
amerikaya bağlı kadük rejimlerle tanrı diye pazarladığı şey,
amerikan dolarındaki büyük yahudi biraderdir,
evreni yaratan kadiri mutlak allah değil.
O hiçbir yerde değildir. Yer O'ndadır. Bu sezgiseldir. Sen bilmezsin, o dilerse sana bildirir. Bildiğinde "sen" kalmaz. O bilir, o görür. Senden bilir, senden görür. Sen hala sen iken onu bilemezsin. O'nu ancak O görür. Diler kendinden, diler senden görür. Akıl ermez, düşünce ulaşmaz. Bu bir başka meseledir. Ne ispatlanır, ne diretilir, ne şöyledir ne böyledir diye ısrar edilir. Nasibi olana nasibi kadar. Fil misali. Kimi kulağını, kimi hortumunu o sanır. Kim o'nun hakkında ne derse eksik kalır. O o'dur. Senin gördüğün sendeki o'dur. O'nu bilen bir isimle seslenmez. Hu der her nefes.
insan niçin kendisinin tanrı olduğunu sanar? kötülük yapabilme kabiliyetinden dolayı kendini tanrı sanıyor. çünkü tanrıyı kötülük yapan bir şey sanıyor.
" Onlara 'Siz de herkesin inandığı gibi inanın' dendiğinde, 'O beyinsizler gibi mi inanalım?' derler. Oysa beyinsizlerin tâ kendisi onlardır; lâkin bunu da bilmezler. "
Çoğu kişi farkında olmadan kendi dışında üstte veya bir başka yerdeki soytarıya inanarak, farkında olmadan kendi gücünün dışına çıkar. Bu zırvaların yarısına inandığınız kadar kendinize inanmadığınız sürece sizlere ''Tanrı'' şunu yapmanı istiyor diyerek kekleyen bir çok şaklaban akıl verecektir. Kim olduğunuzu ve gerçek doğanızı hatırlamadığınız sürece bu realitedeki tanrı rolü kesen ''Şarlatan'' ın oyununa hiçbir zaman uyanamazsınız. Kim olduğunuzu hatırlayın ve bulacaksınız aradığınız o asıl kahramanın kendiniz olduğunu.
Kur'an'da isimleri anılan peygamberler ve bunların kitapları kendilerini sıklıkla Yahve'ye bağlamalarına rağmen[53][54][55] islam'da Yahve/Yehova ismi kullanılmaz ve bilinmez. Kur'an'da Cebrail, Mikail gibi melek isimleri diğer ibrahimi dinlerde olduğu gibi El (ya da il) ile bağlantılıdırlar. Kur'an'da da geçen ve islam'da geleneksel olarak dualara başlarken kullanılan Allahumme, ibranice (olasılıkla) Elohim kelimesinin Arapça telaffuzundan ibaret bir kelimeydi. Elohim ibranicede "majesteleri!" ifadesinde olduğu gibi yüceltme amaçlı çoğul ("Tanrılar!" gibi) olarak kullanılmaktaydı.[56][57] Yahudilikte Yahve yerine kullanılan isimlerden olan Rab (efendi, ağa, ing. Lord) kelimesi de Kur'an'da sıklıkla Allah için kullanılır. Yahve yerine kullanılan kelimelerin 10 emir arasında bulunan "Tanrın Yahve'nin adını boş yere ağzına almayacaksın, Yoksa Yahve bunu cezasız bırakmayacak"[58] ifadesi ile bağlantılı olarak Yahudiler arasında yerleştiği düşünülüyor.[59] Kuran'da Allah için en sık kullanılan isim/sıfatlardan bir diğeri de (Arap kökenli olmayan) Rahman'dır.[57][60] Bu sıfat teriminin (Rahmanan/Rahman) bilinen en eski kullanımı Akadca ve Aramice'de Hadad'a adanmış bir yazıtta bulunur.[61]
eksi sozlukte tanrı acımasız, gaddar, kotu biri olabilir mi diye bir baslık var. oyle olmasaymıs dunyada bu kadar kotuluge izin verilir miymis.
bunu okudugum gunden beri huzursuzum.
lutfen olmasın oyle bir sey ya.
tanrı iyilik sever olsun ama dunya dengeleri icin dunyada sınav da kotuluk de olsun.
"bir şeye yeterli delile dayanarak inanma, doğru inanma; bu inanma ile ile elde edilen inanca doğru inanç denir. bilmenin gerekli ve yeterli şartı; bilindiği iddia edilen yargının doğruluğundan emin olma hakkına sahip olmaktır ki bu hakka o yargıya yeterli delile dayanarak inanıldığında ulaşılır. yani; bir yargının doğruluğuna yeterli delile dayanarak inanmak, o yargının doğruluğundan emin olma hakkına sahip olmaktır. dolayısıyla; bilme, doğru inanma; bilgi, doğru inançtır.
bilgi vardır. "bilgi yoktur." önermesi hiçbir zaman bilgi olmaz. bilginin yokluğunun bilgi olması imkansız ise bilgi hep vardır.
doğru inanç vardır. "doğru inanç yoktur." önermesinin doğru inanç olması imkansızdır. doğru inancın yokluğunun doğru inanç olması imkansız ise doğru inanç hep vardır. doğru inanç, doğru inanana, dolayısıyla; bilgi, bilene muhtaçtır. bilen, doğru inanan vardır. bilen her şeyi bilir: bilmediği herhangi bir şey olan tam anlamıyla bilen olamaz. her şeyi bilen, bütün olayları da bilir. olaylar, zaman ve mekan bağlamında gerçekleşir. ancak zamanı ve mekanı kuşatan tüm olayları bilebilir. mekanı kuşatan, mekanı her tarafından kuşattığı için mekanın ötesinde tektir.
doğru inanç -yani bilgi- , doğru inananın -yani bilenin- doğru inanması ile -yani bilmesi ile- var olur. dolasıyla bilen, bilme fiili ile bilgiyi sürekli var edendir. ancak var eden bilgiyi sürekli var edebilir: bilen, var edendir. var edenin var etmediği şey yoktur. her şeyi o var eder.
1.) bilgi vardır. "bilgi yoktur." önermesi hiçbir zaman bilgi olmaz.
2.) bilen vardır. bilginin varlığı öznesine işaret eder.
3.) bilen tektir. bilen, zaman ve mekan içindeki her olayı bilir. zaman ve mekan içindeki her olay, ancak zamanı ve mekanı kuşatan tarafından bilinebilir. mekanı kuşatan tektir.
4.) bilen, var edendir. bilen, bilme fiili ile bilgiyi sürekli var eder. ancak var eden bilgiyi sürekli var edebilir.
5.) bilen, var eden, zamanı ve mekanı kuşatan; sonsuz büyüklüktedir. çünkü mekanın ötesinde sadece o vardır.
6.) bilen, var eden, kuşatan, sonsuz büyüklükte ve tek olan tanrıdır. " şeklindeki ispattan da anlaşılacağı üzere bilen, var eden, kuşatan, sonsuz büyüklükte ve tek olandır.
insanlığın varlığı itibari ile bakıldığında, 40 bin ila 50 bin yıl öncesinde evrimin ilerleyişi sonrası insanların düşünme kabiliyetleri arttıkça sorgulama yeteneklerinin yetersiz kaldığı konularda kafasında oluşturmaya başladığı tanrı motifi bu gün var olan her türlü dinin atası olmuştur. Hava kararıp gecenin ürpertisinden sonra doğan güneşin verdiği sıcaklığa kutsallık yükleyip güneş'i tanrı ilan etmişlerdi mesela. 20 bin yıl önce ise ilk defa yarattıkları bu kutsaliyete binayen ilk dini ritüellerden olan ölüyü yakma işini gerçekleştirmişlerdi. Tanrının ulaşılamaz olduğunu, o istediği için herşeyin sebebi olmadan var olabileceği ve onun gücünün sonırsız olduğu iç güdülerimizi aldığımız atalarımızın bu basit neden-sonuç ilişkisi sebebi ile nesiller boyu aktarıp aynı bir Ceylan'ın doğduğu anda koşmaya başlaması misali günümüze ulaştırmasıdır. Bu gün tanrının geldiği nokta ise iyi ve güzeli ödüllendir, kötü ve huysuzu cezalandıran bir otoriteye dönüşmüştür.
Şahsım adına bir yaratıcının varlığına emin olamamak ile beraber, iç güdülerim ise bunca olayın tek başına gerçekleşmeyeceğini söylüyor. Bakalım atalarımdan miras iç güdülerim mi yoksa emin olamayan mantığımmı kazanacak zamanı geldiğinde deneyimleyeceğiz.
richard dawkins şöyle der: “bir tanrının varlığını bile cesurca sorgula; çünkü eğer bir tanrı varsa, mantığa olan saygıyı gözü kapalı korkudan daha çok takdir edecektir.”
inandığımız en yüce varlık.
hayatımın sonuna kadar en yüce varlığa inanacağım ama aynı zamanda bana küstüğü düşüncesini de aklımdan çıkaramıyorum. çünkü en çaresiz ve ne yapacağımı bilmediğim anlarımda bir ışık göndermesini istediğim halde herhangi bir değişiklik olmadı.
yine de inanmaya devam ediyor ve hakkımda bir planı olduğunu düşünüyorum. umarım kaybettiğim duygulara ulaşmak için bana bir gün ışık gönderir. göndermese de kendi takdiridir, inancım asla tükenmez.
