en sevdiğim ikinci yiyecek. epeyce küçükken mağazamızın önünde bir dayı gelir arabayla yapardı onun tadı şimdi hiçbirinde yok. yaklaşanlar var ama o eski tad yok.
harika bir yiyecek olduğu benden sonra bir onkoloji uzmanı tarafından da doğrulanmış. * ne de güzel konuşmuş .
--spoiler--
onkolog dr. yavuz dizdar, sokak yemeği olarak bilinen kokoreçin nasıl bir besin olduğunu açıkladı. dizdar, kokoreçin mutluluk hormonu sağladığını belirtti.
--spoiler--
kokoreç süt içinde bekletilen iyice yumuşayan bildiğiniz bağırsak'dır. kokoreç tezgahlarına yaklaştığınızda burnunuza güzel bir koku gelir bu koku sizi oraya çeker. hadi bir yarımdan bir şey olmaz deyip yemek istersiniz, aslında güzel kokunun kaynağı mangalda kızaran bağırsağın kokusudur. birkaç çeşit baharat katılarak sunulur aslında pahalıdır ama tadı güzeldir öyle çok abartırsanız midenize dokunabilir, içindeki baharatların da etkisiyle midenizde reflü, yanma gibi rahatsızlıkları tetikleyebilir. her şeyin tadında bırakılanı güzeldir tamam yiyin ama abartmayın.
Küçücükken tanıştım kokoreç ile. Evin yakınında minibüs durakları vardı. Orada arabada yapıp satardı bir adam. Yanında da hep midyeci olurdu. Ne zaman oraya insek dedem bir çeyrek yaptırırdı banada. Karabiberi fazla olunca hoşuma giderdi. Bir de önceden çok çıtır çıtır olurdu kokoreç. Şimdi öylesini bulamıyorum. Izmır kokoreç yazan yerler var hatta hiç benzemiyor. Izmır de annemlerin şimdiki oturduğu yerde kokoreçle ünlü. Adım başı kokoreççi var. Izmirliler anladı bile. Ben 2 tam ekmek kokoreç yiyebilirim bir oturuşta.
Şöyle bi çeyrek ekmek kokoreç olsa (yarım bile demiyorum çeyrek de yeter) yanında da 10 tane midye efsane olurdu be...
Eve gelinceye kadar soğuyup tadının bozulmayacağından emin olsam sipariş verirdim ama yerinde yemenin tadı bir başka.
