otobüsleri 5,50 tl olan bir il. metrosu 5,25 tl. camisinde havuz var ancak yalnızca erkekler orada abdest alabiliyor. merkezi bayağı büyük bir yer. giderken 69 budo, 5,50 otobüs, diğer binişlerimde başkaları verdi yani 74,5 tuttu. dönüş 120 tl idi. 4 saatte döndüm ancak 1 saati gebze sonrasında dudullu, yavuz sultan selim köprüsü, alubeyköy, esenler otogar derken 4 saat sürdü.
ne zaman ziyaret etmek durumunda kalsam ayaklarımın geri geri gittiği şehir. kesin hayatımın belli bir döneminde burada yaşayacağım ve zor ayrılacağım. herhangi bir şeyden nefret etmemle ona aşık olmam arasında 5 dakika olabileceğini kabullendim, buna asla şaşırmıyorum. karmaşık hisler besliyorum sana bursa.
Her gelişimde daha da metropolleştiğini görerek “yok abi burada yaşanmaz” dediğim şehir.
Şimdi efendim ben bu şehirde tam 6 sene yaşadım. 6 koca sene. Her sokağında ayrı anım ayrı hatıram var. Yıl oldu 2022, şu an bile her gidişimde kaldığım evleri, Görükle sokaklarını, Ihlamur Parkını, Demirtaşpaşa’yı, Heykel’i, Tophane’yi gezer Madagaskarpenguenini özellikle yad ederim. 2009’da geldiğimde Anadolu’nun nispeten gelişmiş bir şehriydi ve ben kulağımda incesaz ile sokaklarında gezerken şehrin tarihi dokusu her yerde karşıma çıkardı. Şimdi karşıma çıkan ise kafeler, lüks kulüpler, oteller, yığınla avmler.. olm biz Görükle’den teeee Terminale avm görmeye, ikea köftesi yemeye giderdik lan! Velhasıl kelam değişim insan için olduğu kadar eşyalar ve şehirler için de elbette mukadder ama insan aynadaki değişime her gün biraz biraz şahit olduğu için alışıyor. Lakin insan şehirlerin bu çapta değişimine uzun aralıklarla şahit olunca yaşlandığını anlıyor. Bursa, bana yaşlandığımı gösteriyor her seferinde. Belki de Ahmet Hamdi de benim gibi düşünmüştür bilemiyorum.
“Aynalar, bakmayın yüzüme dik dik!
işte yakalandık, kelepçelendik.”
Ne ankara istanbul gibi devasa ve stresli bir şehir ne de bir köy, kasaba kadar ıssız bir şehir ikisini arası, ikisinin ortalaması. yeşil alanları, uludağ'ı ve denizi de cabası.
Muş, Artvin, Erzurum ve Suriye koalisyonunun oluşturduğu ve her geçen gün anlamını, özelliğini, güzelliğini yitiren, nilüfer'deki birkaç yer dışında topyekûn varoşlaşmaya doğru koşar adım ilerleyen şehir.
inegöle gittim geçenlerde.
sessiz sakin.
bi avmsi var ramazan şenliği falan vardı.
iki sabun iki cam hediyelik aldım.
eskileri yadeder oldum.
değişik bi atmosferi var bu şehrin.
çok yormuyor gibi.
tabii amını astarını siktimin suriyeli ve arapları olmasa...
sermaye piyasasının değişimi, alınıp satılabilir menkul kıymetler, emtialar, döviz, vadeli işlemler, ve opsiyon sözleşmelerinin halka açık satıldığı veya satın alındığı organize bir piyasadır...
