uludağ yolu ve tophane' den etkileyici bir manzara sunan, çekirge, muradiye, setbaşı, namazgah gibi tarihin kokusunun buram buram alınabileceği semtleri bulunan, altıparmak' tan heykel' e çıkarken yolun karşısında ulu cami' nin görülebileceği, iskender kebap ve pideli köfte gibi lezzetleri bulunan, görükle kampüsünde şehre hakim dağ ile aynı adı taşıyan uludağ üniversitesi' nin yayıldığı büyük şehir.
bi derdim var' ın da belirttiği üzere kadınları, aynı izmir kadınları gibi erkeklerle konuşmaktan, içmekten, birlikte zaman geçirmekten çekinmeyen zeki insanlar olan şehir.
eskiden çalıştığım kafeye gelen liseli tiki bir kız vardı mesela. özel üniversiteye falan gideceğini düşünürdüm. sonra kampüste denk geldik. işletme okuyor ve sosyoloji yüksek lisansı yapıyormuş.
stadı merkeze alalım. batısına gitsen rahat etme şansın azalır. doğusuna gitsen rahat etme şansın artar.
batısı arap ve mülteci doludur. doğusunda bunlar pek barınamaz.
batısında tarihi eserler görülebilir, iskender kebap ve pideli köfte yenilebilir ama çok gelenekçi olduğu için geleneğe sıkı sıkıya bağlı olmayan pek rahat edemez. doğusunda daha nezih ve çağdaş bir anlayış vardır.
batısında da doğusunda da güzel kadınlar vardır. zaten bursa, kadınlarının güzelliğiyle ünlü olan şehirlerden biridir. üniversite de güzellik kat sayısını arttırır tabi.
nedense batısında oturup doğusunu eleştiren buraya caddelerde tur atıp kız kesmeye ve içmeye gelir. çelişkilidir.
yaşanır mı ? istanbul ile karşılaştırıldığında yaşam kolaydır. ancak bir eskişehir ya da izmir gibi parıltılı değildir. baştan kayıp ve yalnız hisseder, zamanla uyum sağlarsın, ama dışarıdan geldiysen ne kadar seversen sev hep bir eksiklik hissedersin.
