chucky dir.
sanırım bunun nedeni çok küçükken izlemiş olmam. yani en fazla 6-7 yaşlarında falandım. evde herkes uyuyordu ve odada tek başınaydım. saat te gece yarısını geçmişti. gözlerimi bi an bile ayırmadan filme kilitlendiğimi ve ağzım açık seyrettiğimi hatırlıyorum. öyle çok korkmuştum ki, o gece uyuyamamış ve ertesi gün her an o bebek karşıma çıkacak gibi gelip herşeyden tırsar hale gelmiştim.
şöyle ki 2 yıl birlikte olduğum kişiden ayrıldım, o kişi bu filmi izlemem gerektiğini söylemişti. iş güç unuttum. sonra aklıma geldi. ayrılmıştık tabi, koydu baya.
sil baştan.filmin konusu çok daha farklı ama bana şunu çağrıştırır: düşünürsünüz; dünyaya bir kez daha gelseniz yine ona aşık olabilecek kadar ruh yakınlığı olabilir mi bir insanla aranızda.
(bkz: the law abiding citizen)
haksızlığa uğramış bir insan kadar tehlikeli bir şey olmadığından etkilendim..
(bkz: avatar)
uzun zamandan beri, doğal yaşamı bozmak isteyen aç gözlülerin, emperyalizmin, kapitalizmin kaybettiğini izlemek zevkliydi..