Sevgi: ifadesi zor, mutluluğu fısıldayan, üzüntüyü uzaklaştıran, bazen de tam tersi olan, herkesin arzuladığı narin ve kırılgan bir duygudur. Sevgi gerektiğinde kendini feda etmek, hasreti tadıp kavuşmaya dayanmak sabrıdır. Sevgi, onsuzken bile onunla olmak, yüreğinin bir köşesinde ikinize ait bir dünya kurup onunla yaşayabilmek hissidir. Sevgi kördür. Görmez, hisseder, hem de dilsizdir, duygular konuşur. Bazen de seni herkesten küstürür, yabancılaşıp bu dünyada yalnız kalırsın.
insanı ayakta tutabilecek ve varlığını sürdürmesine destek olacak en önemli faktör sevgi ve bağlılıktır.
Mesela öncelikli olarak sevgi ve bağlılık duyabileceğiniz varlıklar, eşiniz ve evladınız sonra da anneniz babanız ve kardeşleriniz olabilir. Aileniz ile geçirdiğiniz zamanlarda ki huzurun, mutluluğun size vereceği güç her şeyin üzerindedir.
Ya da bir sevdiğiniz vardır onun sevgisi ve ilgisi yaşadığınız her zorluğa rağmen sizi ayakta tutar.
Aileniz haricinde de hayatta sevgi duyabileceğiniz ve sizi mutlu edebilecek pek çok şey var mesela doğa sevgisi bunların arasındadır. Doyulmaz manzarası olan dağlar, ormanlar, göller ve denizler insana huzur verir.
Yine hayvan sevgisi de insanı mutlu eder ve yaşama sevinci verir.
Velhasıl genel olarak insanı, hayvanı, böceği, bitkileri yani tüm canlıları ve tabiatı sevmek gerek, bu insana mutluluk ve huzur verir.
Sevilen şey sanat da olabilir; müzik, sinema, resim, fotoğraf ya da tasarım gibi onlarca sanat dalı var, yani her insan hayatında kendisini mutlu edebilecek sevgi ve ilgi duyacağı bir meşguliyet edinebilir.
ama çocuklara verilmemesi gerekendir. ne sevgi isimli kadınlar gördüm gözlerinde sadece nefret, kıskançlık ve kin vardı. yüzlerine yansımıştı içindeki kötülük ismi anlamı yitirmiş kaçacak yer arıyordu..
çocuklara isim verirken özen gösterilmeli, mezar taşına kadar taşıyacağı bir ismin altında ezilmesin canlar, isimlere de yazık.
bana sevginin ne olduğunu ilk kim öğretti diye sorulduğunda aklıma gelecek ilk ve tek kişi çocukluk aşkım olacak sözlük. onun yerini kaç sene geçerse geçsin kimse alamaz. her zaman hatırlayacağım biri olarak kalacak. o beni hiç karşılık beklemeden sevdi, her problemimi çözmeye çalıştı, bana fedakarlığı öğretti, sevdiği kişiyi sahiplenmeyi öğretti. yeri geldiği zaman ise tam bir dost oldu. onu ilk gördüğümde bu kızın arkadaşı olanın sırtı yere gelmez demiştim içimden ve onu tanıdıkça daha emin oldum. tabii herkesin olduğu gibi onun da kötü yönleri vardı fakat bildiğim bir şey vardı. o beni asla yarı yolda bırakmazdı. beni asla değiştirmeye çalışmazdı, beni asla yanıltmazdı ve istediği şartlarda olmasam bile asla benden vazgeçmezdi. gerçekten sevilmenin ne demek olduğunu bir tek onunla anladım. belki de bu yüzden senelerdir yalnızımdır sözlük. beni annem gibi seven tek kadın oydu ve ben onun kıymetini bilemedim çünkü benim ondan beklentim farklıydı sözlük. ben o kızın aşkını, sevgisini değil; dostluğunu istedim. en yakın arkadaşım olmasını istedim. umarım bir gün bu isteğim gerçekleşir.
her seye guzelligini katandir sevgi.
sevin birbirinizi, elinizi korkak alistirmayin.
benim kucuklugumden beri etrafimda "hayatta kimseye guvenme" diyen arkadaslarim ve aile fertlerim var.
hayat iki sekilde yasanir:
-ya kimseye guven olmaz diye paranoya ve tedirginlik icinde
-ya da bazi insanlar guvenilirdir deyip daha keyifle
ve inanin iki secimde de basiniza gelenler cok degismiyor.
aska, sevgiye, iyilige, dostluga hep inanin olur mu?;) kalp.
anne, vatan, evlât, dost, kadın, renk, tabiat, fikir, ruh, kimi ve neyi seversen sev!
fakat söyle bunlar mı sevilmeye en fazla lâyık, bunları yaratan Allah mı?
aşk, Allah'ı bulmak için...
onu deli gibi sevmeye çalışsana!..
