metafizik her tür muhabbetin; bizi ve tüm insanlığı darladığını, -burada da olduğu gibi- herkese bir etiket vurma (başkalaştırma) telaşında olduğunu, çoğu konuda da ket vurduğunu düşünmem.
1. çalışanlarıma sigorta yapmam,
2. maaşlarından haksız kesinti yaparım,
3. mesai haklarını eksik veririm,
4. tarfikte her zaman yol benim, aksini iddaa edeni sikerim,
5. yayaya asla yol vermem,
6. markette manavda kasapta kasa sırası beklemem sıra her zaman benim. hep acelem var benim, namaza yetişicem.
7. televizyonda açık karı görünce kanalı değiştiririm ama iki tane metresim var. nabim seviyom zillileri.
8. içki içene söverim ama karı kız oldu mu önden koşarım. bi muta nikahı iş tamamdır.
hayatımda zina olmadı, tek kadını sevdim ve 18 yaşında evlenme teklif ettim. şükür mutlu bir evliliğim var.
namazıma riayet ederim,
kendi zararıma bile olsa adil davranırım,
hayvanları büyük bir emanet olarak değerlendirir, kış aylarında dağdaki hayvanlar için bile yerine göre yemleme yaparım,
gördüğüm yahut yaşadığım her kötülüğe müdahil olurum, insanları eleştirmektense eleştirilecek taraflarını gider düzeltmeye çalışırım.
Dede yine bizi yiyor. Diğer söylediği ibadetlerine lafım yok: Yapıyorum, diyorsa yapıyordur; ancak zina muhabbetinde kendisinin açık beyanatları olduğunu hatırlıyorum. Bir de Tayyipist olmasa dadından yenmez. Bir düşündüm de, dede benden uzak olsun :-).
Yatarken ezan okunduğunu duyunca kalkarım. Bir de rahmetinin gazabını aştığını iddia eden kansız fanilere (tekrar ediyorum fanilere - yanlış anlaşılmasın) çok pis saydırırım.
"inşallah", "maşallah" gibi kelimeler artık ait olduğumuz toplumda konuşulan geleneksel sözlere çevrildiği için siz de konuşurken söyleyebiliyorsunuz. bu kelimeler artık günlük hayatta kullanılan diğer kelimelerle aynı değere sahip. mesela "umarım başarırım" yerine "inşallah başarırım" demek gayet normal hal almış bulunmakta. her "inşallah, maşallah, vallahi, billahi" kelimelerini kullanan müslüman veya dindar olmaz. bu ve benzeri kelimeler araplardan bizim dilimize miras kalarak "saat, saniye, dakika, tıbb, tesadüf, hikaye ve b." gibi normal sözlere dönüştü.
Bazı geceler uykuyla uyanıklık arasında, bazı geceler rüyamda birtakım varlıklarla uğraşıyorum. Bu ara biraz daha arttı diyebilirim.
Kendime gelmem biraz zaman alıyor tabi hâl böyle olunca.
Kendime geldiğimde korkudan ödüm kopmuş bir şekilde dua etmeye başlıyorum. Yoksa rahat uyuyamıyorum.
Sanırım dindar olduğum tek zaman dilimi de bu zamanlar oluyor. *
