Biz artık her 10 Kasım da, başka bir sebeple yokluğuna üzülüyoruz!!!
Keşkeler sen yokken daha da çok büyüdü...
Bu ulus için yaptıklarıyla,eşsiz vizyonuyla,ülkemize en büyük mirası olan Cumhuriyet'le hala yolumuza ışık tutan, bizde sevgisi her gün büyüyen, değerini bu zamanlarda daha çok anladığımız Atamızı saygı ve minnet ve özlemle anıyorum...
saygı, sevgi, minnet, özlem, hüzün… hepsini aynı anda hissettiğimiz günlerden biri. Atamızın Ruhu şad olsun… Rahat uyuduğuna eminim çünkü bir insan için kısa sayılacak bir ömürde yapabileceği her şeyi katbekat fazlasıyla yaptı… umarım biz de onun vatan sevgisinin, aklının, zekasının, azminin izinde olabiliriz.
saat dokuz gibi alt katın camını açtım bir sigara yaktım bekliyordum. sokağımızda komşumuz rum bir teyzemiz var 80 yaşına yakın, dedemlerden beridir komşuyuz. giymiş montunu, almış eline şemsiyesini baktım sokağın köşesinde tek başına bekliyor. her on kasımda da böyle yani rahmetli annem de söylerdi çünkü. bir yandan hafif tuhaf da geliyor bir yandan duygulandırıyor beni. öyle bakıştık başını salladı bana, beraber andık.
Ülkemizin kurucusu, gazi mustafa kemal atatürk ü ebediyete uğurladığımız gün. 09:05 de hayat durur, türk milleti atasına olan minnetini en azından 1 dakika sessiz kalarak şükranlarla sunar.
herşey, bu ülkeyi emanet ettiğin gençler için, devletimiz milletimiz vatanımız için çalışmaya devam ediyoruz, dostu da düşmanı da iyi biliyoruz, sen rahat uyu paşam, şükranız, saygıdeğer gazi Mustafa Kemal atatürk, vatan sağolsun, Türkiye Cumhuriyeti payidar olsun..
-eger bir kurtarıcı bekliyorsanız, size hicbir sey ogretememisim demektir.
**
-bellli bir hedefle yola cıkanlar, asla yorulmazlar.
**
-umutsuz durumlar yoktur. umutsuz insanlar vardır. ben hic umudumu kaybetmedim.
**
buyuk sevgiyle..
buyuk saygıyla..
buyuk minnetle..
Bugün 10 Kasım, Mustafa Kemal Atatürk’ü anma günü. Ama sormak lazım, biz Atatürk’ün mirasını nasıl yaşıyoruz? Kimse sokağa çıkmıyor, kimse risk almıyor, kimse gerçekten bir şeyler için savaşmıyor. Ama herkes, her şeyin doğru yapıldığını düşünüyor, kimse eleştirilmiyor, kimse işinden olmuyor. Ne kadar rahat bir hayat! Atatürk, bu ülkenin bağımsızlığı için hayatını ortaya koydu, kendi geleceğini riske atarak bir halkı uyandırmaya çalıştı. Bugünse, politik doğruculuk adı altında bir rahatlık içinde yaşıyoruz. Eleştiriyor gibi yapıp, sonra arkamızda ellerimizi ovuşturuyoruz. Atatürk’ün bize gösterdiği mücadele ve cesaretten çok uzak bir yaşam bu. Politik doğruculuk, aslında sinsiliktir. Atatürk'ün "Ne mutlu Türküm diyene!" sözündeki o gururu, o cesareti, bugün gerçekten sahiplenen var mı? Yoksa hepimiz sadece güvenli bir köşede, rahatça yaşamayı mı tercih ediyoruz? 10 Kasım, sadece anmak için değil, Atatürk’ün ideallerine sahip çıkmak için bir hatırlatma olmalı. Bugün, gerçekte, ne kadarını sorguluyoruz, ne kadarını cesaretle değiştirmek için harekete geçiyoruz?
