2018 Şubat ayında içsel çöküşüm başladı. Güzel düşüncelerimin yerini karamsarlık aldı. Umutsuzluk içimde yer edindi ve bir daha hiç eskisi gibi hissedemeyeceğimi anladım. En güzel anlarımda bile gözlerim hep boşluğa takıldı. Hayatın, yaşamanın ne kadar boktan bir şey olduğunu o zaman anladım. Düşündüğüm gibi de oldu, hiç bir şey düzelmedi. Hala aynı boktan yolda ilerliyorum, bakalım neler göreceğim daha.
Benim için 2016 yaz hazırlık süreci 2016 sonbahar çöküşümün başlangıcı,2017 kış duraklama evresi 2017 bahar büyük yıkım evresi olarak aşama aşama gidiyor.Net bir zaman gerekiyorsa 2016 sonbahar denilebilir.
2014-2015 sonbahar kış kreasyonunda hayatımın çöküş desenlerine ilgililer mutlaka denk gelmiştir. Rabbim bozmaya (!) Tam bir istikrar abidesiyim bu konuda.
2017. Hayatımı mahveden yıl. Aslında ilk 2014 de mahvoldu ama benim için 2017 de işler geri dönüşü olmayacak bir hal aldı ve şu an 2017 yılının 1000 katı kötü durumdayım. 2017 diyorum o yüzden.
