bugün

2009 da başladı. Her sene dozaj artarak ilerledi. Artık lütfen bu son ejderhalı bölüm olsun.
Doğduğum yıldır. Dünyaya gelmişim. Tecacüzlerin, adaletsizliklerin, kötülerin, bencillerin, katillerin, bilimum tüm iğrençliklerin olduğu bu dünyaya. Aynı havayı solumuşum onlarla. Bazısına dost diyip sırtımı dönmüşüm. En sevdiklerim ölmüş. Sonra bir gün ben de ölmüşüm toprak olmuşum hiçmişim.

Güzel esen rüzgar, içimi ısıtan güneş, en sevdiğim yemek, toprakta yağmur kokusu, güzel bir sevgi bile beni bu dünyayı sevdiremiyor artık ne acı! Hiçbirine sahip olmasaydım hiçbirini kaybettiğim için de üzülmezdim.

Durup dururken iş çıkarmışım başıma.
etrafımda hiç arkadaşımın kalmadığı, herkesin beni bırakıp gittiği ve yalnız olmaya başladığım yıl. aslında iyi tarafları da oldu yalnızlıkla başa çıkabilmeyi öğrendim.
Ergenliğe girdiğimden beri baya ucuz bir karakter oldum ben ya, tekrar çocuk olmam lazım.
2010 dibe dogru hizli inis hala devam ediyor.
bu sene.
2011 dir. yükseliş yılı olarakta 2023 ü hedef koydum o zamana kadar biraz daha diplerde takılacaz.
2016 da çöktü m. Yavaş yavaş yukselicez bakalım.
2014 ten sonra toparlanamadık amk.
Haziran 2016.
Tam bir trajedinin doğumu. (bkz: Şubat 1998)
2017. üniversite başlayınca. gerçi çöküş dönemi bitti. letgo'dan eşya alıp bedavaya ev düzdük arkadaşlarla.
2015.

Üniversite tercih sonucumu öğrendikten sonra hayatımın her alanında çöktüm.

Ulan osmanlı böyle çökmedi be.
nikah masasında evet dediğim gün.
2000 yılına dönmeyi çok isterdim.
2013...
220715 bu tarih efendim.
2009. net.
1996 okul uzadı iş bulunmaz oldu amk okulundan bir yıl önce mezun olan herkes sınavsız bilmemnesiz kral işlere girdi bize gelince kurudu çeşme geçmişini sikeyim.
bu yıl olabilir ama uçuş yılımda olabilir. ama her ihtimale hazırlıklıyım.
2017...

Kesinlikle.

Ve çöküş hiç durmaksızın devam ediyor.

Yolun sonu intihar.
2018 şubat başlangıç.
15 mart 2015.
Osmanlıda bile bir yükselme dönemi falan vardı ben niye hiç gün yüzü göremedim...
Her yıl düzenli olarak çökmekteyim.