feriköy

şişli ilçesine bağlı, gayrımüslüm ve müslümanların bir arada yaşadığı harika bir semt.

mevlütlere gayrimüslümler de davet ediir. paskalya bayramlarında gayrimüslümler tebrik edilir.

bunlar yapılmadığında "aaaa ne kadar ayıp" diye komşular arasında dedikodu başlar.

evet etle tırnak.

sakinlerinin %80'inin deli, %20'sinin şüpheli olduğu söylenen semttir. babamın, annemin anlattığına göre onların gençliğinde gece saat 1'e kadar falan dışarıda voleybol falan oynarlarmış. herkes birbirini tanır, kızların kırığını gördüklerinde ailesinden önce çemkirecek kadar sahiplenirlermiş. herkes birbirini tanırmış o zaman. ve herkesin illaki bir lakabı varmış.
şimdi ise ne yazık ki göçler yüzünden birbirini tanıyanı kalmamış. anca eskiler aralarında eski samimi diyaloğu devam ettirir olmuştur.

güzeldir feriköy'üm... akşam lisesinin öğretmeni tarafından mıncır mıncır mıncırılmaktır 2 yaşında. ilkokulun etrafında turlayarak babanemin zorla kahvaltı taptırmasıdır. iğneci ayfer teyzenin torunu ceyhun'u çağırıp çamurla oynamaktır 5-6 yaşlarında. akşam sefasının tohumlarını toplamaktır. sonra gidip civelek sokakta iski'nin duvar dibindeki çiçeklik alana tohumları ekmeye çalışmaktır. seksektir feriköy benim için. sınırlarla yaşamanın zorluğuna alışmaktır. Elmas apartmanıdır... ve ev sahibine çaktırmadan evde beslemeye çalıştığımız cerberos'tur. aile 2 kasabıdır. futbol muhabbetleridir. dormen tiyatrosudur. babaneye tüp almaktır. babanenin komşularında çaya gitmektir. feriköy pazarıdır. ilkokulun bahçesinde beyaz'a yakalanmadan paten'e binmektir. baba ile bisiklet turları atmaktır 8-9 yaşlarında. şahmerdan sokakta 17 ağustos depremidir. ve muhtarlığın karşısındaki parkta sabahlamaktır gecelerce tarkan * gibi. şahin'in * sokaklarda yatıp altına bile yaptığı halde şarabını asla şişesinden içmemesine hayret etmektir. illaki yanında plastikte olsa bardak olur. kunduracının bali kokusudur. ekmek fırınıdır sıcak sıcak. arkadaşlıklardır... feriköy mezarlığındaki özlemlerdir. behram çavuş camiisindeki gözyaşlarıdır.

şimdi ise elysyumlardır. gökdelenlerdir adını bile bilmediğim. yıkılan gecekondular, beşiktaşa 5 dk mesafeye getiren tünellerdir. şimdi hasrettir feriköy... aile kokusunu barındırdığı için özlemdir.

zamanında kulüp ve arzum adında iki yazlık sineması bulunan sıcak semt.

öyle ki evlerin yakınlarında, kıvırcık tarlalarından taze taze kıvırcık alıp hemen akşam yemeğine yetiştirme imkanı vardı.

dünyaya geldiğim günden beridir oturdugum yerdir.paşa mahallesi olarakda bilinen ve şişli ilçesinin en komik sokak adı olan CiVELEK sokak sakiniyim ve sakinleriyiz.tamam sakin olun.

eminönü haricinde hiç bir yere otobüs bulamayacağınız, son zamanlarda gayrimüslümleri aşan nüfuslarıyla tişörtünü pantolonun içine sokup karı kıza laf atan doğudan gelip güzelim semtimize yerleşmiş gereksiz tayfasının bol miktarda bulunduğu mustafa sarıgülün ataklarıyla yolları biraz da olsa adama benzemeye başlamış semt. ek bir not 90 lı yıllarda ve öncesinde çocukluğunu feriköyde yaşamamış hiç kimse ben çocuk oldum demesin...

çocukluğumdur
dışarıda durup akyıldız apartmanına baktım hep.
artık dışardaydım. çocukluğum bitmişti.
apartmanın altındaki canpolat düğün salonu, mavi oyuncakçı, ova ticaretin bir gözü sakat sahibi, doktor recai, halamın oturduğu ana apartmanının incecik merdivenleri, kirliydi ayrıca, feriköy karakolunun gece ışığı, toros market, oranın sahibi kazıkçı arif, pazar beni bakkala gönderirlerdi, çocuktum, ağzıma hep salamın iyisinden tıkıştırır ye koçum derdi, yağlı kağıda kötülerinden koyardı, babam kızardı, babamın gömüldüğü yer, onun "çıktığı" kahve, sokağın köşesindeki yaşlı bakkal, yanındaki aşçının camlarına yazılmış güzel yazılar, sokağın diğer tarafındaki köfteci, aşağıdaki kürt börekçisi, sabah sabah gidip oradan börek alırdım, orta okuldaydım, ayakkabılarımdan utanırdım falan filan....

feriköy işte.

osmanbeyden yukarı dogru cıkıyorsunuz, kurtulusa inmeden saga sapın dümdüz gidin.ahada orası feriköy.

Dünyaya gözlerimi açtığım semtin adıdır. Sebahattin delice sokak da semtin en komik sokak isimlerinden biridir.

bir feriköy manzarası.

amerikan arabalarının hakim olduğu yıllar.
gecekondudan az hallice evlerin bulunduğu bir mahalle.
öyleki bir tarafında marul tarlaları var. yemeğe oturulacağı zaman, bi koşu tarladan bi marul satın alıp geliyorsun.
işte böyle bir mahallenin bir köşesinde taştan, şirin bir villa.
valla bak.
önünde ufakca bir bahçe, üzeri ağaçlarla kaplanmış. müthiş bir serinlik.
zarif bir masa da akşam 5 çayı içiliyor.
fransız tarzı bir pastahaneden alınmış bi kaç çörekimsi, çay ama peçete ve bardaklar özenli.

demin o gördüğüm çörekimsilere benzer bi çörek gördüm de aklıma geldi.

bu pilot, hep böyle ilginç şeylere denk gelir.

Yarın antika pazarına gelen var mı.

arap adil... özcan abi... agop amca.. efsane meto...baruthane caddesi...akineton... sarı montlu çocuklar...

ilçe değildir. şişli'ye bağlı bir semttir.

en çekişmeli halısaha maçlarının ev sahipliğini yapan süleyman seba spor tesislerinin bulunduğu semt. maç deyince akla orası gelir oluyor bir yerden sonra, usbgl den de ümidiniz yoksa hele, yapıcak bişey yok demektir.

Bok gibi yolları olan semt, ayrıca cok da pislik bir yerdir.

kurtuluş semtinin yukarısında kalıyor sanırım.