feriköy

çocukluğumdur
dışarıda durup akyıldız apartmanına baktım hep.
artık dışardaydım. çocukluğum bitmişti.
apartmanın altındaki canpolat düğün salonu, mavi oyuncakçı, ova ticaretin bir gözü sakat sahibi, doktor recai, halamın oturduğu ana apartmanının incecik merdivenleri, kirliydi ayrıca, feriköy karakolunun gece ışığı, toros market, oranın sahibi kazıkçı arif, pazar beni bakkala gönderirlerdi, çocuktum, ağzıma hep salamın iyisinden tıkıştırır ye koçum derdi, yağlı kağıda kötülerinden koyardı, babam kızardı, babamın gömüldüğü yer, onun "çıktığı" kahve, sokağın köşesindeki yaşlı bakkal, yanındaki aşçının camlarına yazılmış güzel yazılar, sokağın diğer tarafındaki köfteci, aşağıdaki kürt börekçisi, sabah sabah gidip oradan börek alırdım, orta okuldaydım, ayakkabılarımdan utanırdım falan filan....

feriköy işte.