27 yaş krizi

27 yaş içinde olan krizdir.

bir de bu eksik dedirten kriz. *

seneye kapımızı çalacaktır 85 doğumlular olarak.

(bkz: kurt cobain)

intihar yaşıdır,malum pek çok müzisyen bu yaşı kaldıramayıp intihar etmiştir.

30 sendromu öncesi aralıklı hafif şiddette kendini gösteren kriz.
bir balta ve sap birlikteliği oluşmamışsa bunalımın hasiktirifas evresidir.

fitness falan yaparak biyolojik değişimin önüne geçmeye çalışarak krizden kurtulmaya çalıştığım yaştır. bi koyversem kendimi götlü göbekli bişey oluvercez la. gerçi ne kadar dikkatte etsekte aynalar şerefsizlik yapmaya başladı amk.

büyük ihtimal evde kalmışların içinde bulunacağı kriz olacaktır.

Soğuk ve karanlık bir çıkmaz sokakta çıplak ayaklarla yere basmak gibi birşey.Şuan içinde bulunduğum durum.geçmişi ve geleceği devamlı irdeleme süreci.en önemlisi eskisi gibi hayattan tat alamamak.sanırım hayatla iç savaş dönemi

tam göbeğinde olduğum kriz.

başımıza kriz çıkarıp çıkarıp durmayın denilen kriz. erkeklik değil ab ilişkileri sanki, boyuna kriz.

enkazı hala devam edebilir krizdir. dikkat etmek lazım krizi.

Bu yaşta intihar edenleri çok iyi anladığım bir kriz dönemi.
Artık ne öğrencisinizdir, ne de tam anlamıyla toplumsal bir birey; tutunmaya çalışmaktasınızdır.
Zor bir yaştır. Dönemi bilinçli olarak atlatabilen ne aladır.

Bu buhran dönemini keyifle izlemek isterseniz (bkz: frances ha)

7 ay sonra gireceğim kriz.ünlü değilim beni etkilemez heralde.

-var mı öyle bi şey orhan abi?
- yok oğlum öyle bi şey, topla topla topla!
olmayan krizdir, miilet krize girecek yer arıyor.

not:27

Kriz değil de bunalım demek daha doğru olur.
Ne yediğim yemeğin tadı var ne de eskiden zevk aldığım şeylerin. iş dışında hayatım koca bir sıfır, bir anlamı kalmadı. Önceden var mıydı o da tartışılır. En kötüsü de yıllardır tek sığınağım olan adeta içinde kendimi bulduğum müziğin hayatımdan uzaklaşmaya başlaması. Kitaplardan sinemadan kopuş. Hayatımın ufak zevkleri renkleri soluyor. Gittikçe daha düz, toplumun istediği insan şekline dönüştüğümü farkediyorum. Çocukluğa elveda dedik tatlı hayallere de, gelecek aydınlık görünmüyor bugün ise olabildiğince ekşi. Kartların birbir gittiği kozunun kalmadığını anlamaya başladığın bir yaş. Avunamamak kaynaklı çaresizlik buhranı.

Sonraki birkaç yıl böyle geçmeye devam edecek. Aramıza hoşgeldin.

okul bitti, askerlik bitti ve iş hayatının artık içindeyiz. o binbir hevesle atanılan kamu kurumunda çalışmak beklendiği gibi mutluluk garantisi getirmiyormuş. yıllarca beklenen, özlenen, hayal edilen günlere geldik ama bir numarasını göremedik henüz. 10 sene geriye dönemiyor muyuz? bu olmadı bir daha deneyeceğim.

Bunu ben 22 yaşımdayken 27 yaşında olan bi arkadaşımla konuşmuştuk ve şimdi kendim ciddi ciddi yaşıyorum bu krizi.
25 yaşımda hayatımla ilgili önemli kararlar alıp çok büyük bi degişim dönüşümün içine girmiştim. Yaşam tarzı, ruh sağlığı, hayata bakış açısı vs bir çok şeyi kapsayan bir dönüşümdü bu. ilk başlarda zor olsa da zamanla daha keyifli bir hal almaya başladı ama gel gelelim yine bir krizin içinde hissetmeye başladım bu sene.
Sizde de oldu mu ya da oluyor mu, yoksa bir deli ben miyim?
Yetişkinliğe adım atmak, sorumluluk alıp ayaklarının üzerinde durmak iyi hissettiriyor ama sorumsuzca sonunu düşünmeden yaşamayı da çok özlüyorum.
insanlarla takılmak etmek eskisi kadar keyif vermiyor hatta arkadaş kelimesinin bi manası kaldığından bile emin değilim.
Biriyle bakışmak flörtleşmek heyecan vermiyor daha da önemlisi enerjimi buna harcama isteğim yok.
Depresyon gibi gözüküyor ama değil bence çünkü esasında mutluyum.

Sanki önceden sorular sorup cevabını arıyordum sormadıklarımı da zaten çok iyi bildiğimden emindim de şimdi bi şey arıyorum ama ne sorusu belli ne cevabı belli zaten bi bok bildiğim de yok öyle boşlukta süzülüyorum gibi.

33 yaş krizine beklerim. Daha güzel kafası var.

30'a merdiven dayayıştandır.

27 olucam ekimde ama hayattan yemediğim sille kalmadı. Bilmiyorum belkide bu yaş krizi cart curt hikayesindendir.

Son 2 yılınız ondan sonra nasıl birden geçecek zaman boku yediniz aq ehehe.

hay sizin kirizinizi de travmanızı da...
ne o götünüz başınız ayrı oynuyo aw.
az omurgalı olunda salaklıklarınızı yok 27 yaş kriziymiş yok orta yaşmış falan bahanesine atmayın.
ayna karşısına geçip deyin ki: "ben malım"....

inanmıyorum. Çünkü yaşamınıza göre her yaşta kriz olabiliyor.

insan hayatı boyunca ya birden fazla kez ergenlik dönemi geçiriyor ya da ergenlik yaklaşık 20-30 yıl kadar sürüyor belki de bazısında daha uzun sürüyordur. ama tümü ergenlikle ilgili bence, ben öyle adlandırıyorum zira benimki de bok gibi ama eskisinden daha gerekçeli depresifim. eskiden varolmak ruh halimi yokuş aşağı bırakmaya yeterdi şimdilerde istemeyerek var olmanın ve gereksinimlerinin ve bu varoluşun ve de bunun gereksinimlerinin etraftaki insan yüzü görünümlü götlerin amaçsızca zorlaştırması da var.