27 yaş krizi

Bunu ben 22 yaşımdayken 27 yaşında olan bi arkadaşımla konuşmuştuk ve şimdi kendim ciddi ciddi yaşıyorum bu krizi.
25 yaşımda hayatımla ilgili önemli kararlar alıp çok büyük bi degişim dönüşümün içine girmiştim. Yaşam tarzı, ruh sağlığı, hayata bakış açısı vs bir çok şeyi kapsayan bir dönüşümdü bu. ilk başlarda zor olsa da zamanla daha keyifli bir hal almaya başladı ama gel gelelim yine bir krizin içinde hissetmeye başladım bu sene.
Sizde de oldu mu ya da oluyor mu, yoksa bir deli ben miyim?
Yetişkinliğe adım atmak, sorumluluk alıp ayaklarının üzerinde durmak iyi hissettiriyor ama sorumsuzca sonunu düşünmeden yaşamayı da çok özlüyorum.
insanlarla takılmak etmek eskisi kadar keyif vermiyor hatta arkadaş kelimesinin bi manası kaldığından bile emin değilim.
Biriyle bakışmak flörtleşmek heyecan vermiyor daha da önemlisi enerjimi buna harcama isteğim yok.
Depresyon gibi gözüküyor ama değil bence çünkü esasında mutluyum.

Sanki önceden sorular sorup cevabını arıyordum sormadıklarımı da zaten çok iyi bildiğimden emindim de şimdi bi şey arıyorum ama ne sorusu belli ne cevabı belli zaten bi bok bildiğim de yok öyle boşlukta süzülüyorum gibi.