deadline muhabiri: "jaws'ı (1975, yön. steven spielberg) ilk kez sinemada izlerken çocukken nasıl hissettiğinizi anlatır mısınız?"
steven soderbergh : "12 yaşımdaydım ve salondan çıkarken aklımda 2 soru vardı: 'yönetmen' ne anlama geliyor? ve steven spielberg kimdir?!' muhtemelen o zamana kadar izlediğim en sinematik filmdi, süper yüksek konsept ve gösterişli filmciliğin inanılmaz derecede yanıcı birleşimi. ama bence onu daha önce veya sonra gelen çoğu filmden ayıran şey karakter çalışması. ve spielberg'ün, stanley kubrick'in 'anlatının batmayan birimleri' olarak adlandırdığı şeyin ne olduğunu açıkça anlaması. filmin anlatısının nasıl inşa edildiğine, her sahnenin veya sekansın neyi başardığına baktığınızda, bu sadece bir film hikaye anlatımı modeli, o zamanlar benzeri görülmemiş bir abartı ve beklentiyle birleşiyor. ve sonra, bu beklenti sadece karşılanmakla kalmıyor, aşılıyor ve hiç kimsenin beklemediği bir anda klasikleşiyor.zaten o noktada, efsanevi derecede zor bir yapımdı. ve dallas'taki ilk ön izlemeye kadar, kimse ne olacağını bilmiyordu. ama birbirine çarpan bu güçler var - kültürel ve sanatsal güçler - ve bu da popülerliğin bu tür bir nükleer patlamasına yol açıyor. ama ayrıca, dünyadaki herkesin göreceği bu filmle ortaya çıkan tekil, çok kuşaklı bir yetenek var.
patlama yaratacak kadar çok bölünebilir malzeme vardı ve olan da bu oldu. ancak geriye dönüp bakıldığında bile onu benzersiz kılan şey şu: diyelim ki o yıl [oscar] en iyi film dalında aday gösterilen beş filme bakıyorsunuz: barry lyndon, dog day afternoon, jaws, nashville ve one flew over the cuckoo’s nest. hepsi harika. yine de, jaws dışında diğer dört filmin versiyonlarını yapabilecek başka film yönetmenleri olduğunu iddia ediyorum. bu versiyonlar o kadar iyi veya ayırt edici olmayabilir, ancak başka filmciler tarafından yapılması mümkündür.ama gezegende hayatta kalıp jaws'ı yapabilecek steven spielberg'den başka bir yönetmen yoktu. diğer dört yönetmenden hiçbiri jaws'ı yapamazdı. oysa bence spielberg diğer filmlerden herhangi birinin bir varyasyonunu yapabilirdi. tamamen benzersiz bir özellikti ve tamamen benzersiz bir yetenek patlıyordu ve bu yüzden hala yankı bulduğunu düşünüyorum ve her şey kamerada olduğu için daha da iyiye gidiyor."
deadline muhabiri: "ne demek istiyorsunuz?"
soderbergh : "cgi yok. onlar siktiğimin okyanusunun ortasındaydılar. insanların bunu yapmamasının bir nedeni var. o zamandan beri yaptıkları şeyi yapmayı kolaylaştıracak hiçbir teknolojik gelişme olmadı. o köpekbalığı sadece gerçek okyanusta bulunan mekanik bir cihazdı. buna giden bir kısa yol yok ve kimse bunu yapmanın daha kolay, daha iyi bir yolunu bulamadı, bu yüzden insanlar bunu yapmayı bıraktı."
deadline: "bu seçimlerin getirdiği en felaketli şey neydi?"
soderbergh : "yapım raporlarına bakıldığında, köpekbalığının çalışmadığı birkaç haftalık bir dönem var. ve fiziksel olarak yapmaya çalıştıkları şeyin yapılamayacağı gerçek olasılığıyla yüzleşmeye başlayacakları kadar çalışmıyor. stüdyonun, yapımcıların ve spielberg'ün çekime devam etmeleri ve esasen bunu çözeceklerine inanmaya devam etmeleri bunun kanıtı. ancak ilk kez o şeyi suya indirdiklerinde ve çalışmasını sağlamaya çalıştıklarında, bir hata yapmış olma gerçek olasılığına bakıyorlardı."
deadline: "bu lojistik zorlukların ötesinde, peter benchley'nin hooper'ın brody'nin sıkılmış karısıyla flört etmesini içeren alt konularıyla dolu sabunlu romanında gerçekten olmayan tutamağı nasıl buldular? senarist carl gottlieb, yoluna çıkan şeyleri atarken altını nasıl buldu?"
soderbergh : "okuduklarımdan, kitabın temel öncülünü ve o üç karakteri alıp baştan başlamaları gerektiği çok erken belliydi. bu hikaye hakkında konuşurken birinin "hey, quint neden köpekbalıklarından bu kadar nefret ediyor?" demesi ve bunu cevaplamaya çalışmaları mantıklı. benim anladığım, ki bu yanlış olabilir, o hikayeyi anlatma fikrini bulan howard sackler'dı."
deadline: pulitzer ödüllü oyun yazarıydı ama adı geçmiyor, yeniden yazdı, değil mi?
soderbergh : iyi belgelendiği gibi, birçok, birçok yinelemeden geçti. ama filmi durdurma cüreti -dokuz dakika için- o sahneyi çekmek! çok komik bir sahne olarak başlıyor ve sonra çok daha karanlık bir şeye dönüşüyor. bugün bile düşünmek hala harika. bir star wars filminin ortasında, dokuz dakikalık bir diyalog sahnesi hayal edebiliyor musunuz? akıl almaz. ve bu yüzden, yine, spielberg'ün bunu anladığı gerçeği. şöyle diyor, 'bunu yapmalıyız ve bunu yapmanın zamanı şimdi. birinci günün nefes almaya ihtiyacınız olduğu gece - size o nefes almayı vereceğiz, ama sonra oraya başka bir şey daha sıkıştıracağız, quint'i unutulmaz ve gerçek bir hikaye aracılığıyla unutulmaz bir karakter yapacak bir şey.'
yani, muazzam bir baskı altında, herkesin elinden gelenin en iyisini yapmaya ve o filmin en iyi versiyonunu yapmaya devam etmesi, bana göre, genç bir film yapımcısı için karşılaştığınız engeller hakkında gerçek bir klik. bir film yapacaksanız, bu en uç örnektir, ancak 'asla panik yapmayın ve asla pes etmeyin' fikrinin bir tasviri olarak, bunu yenmek oldukça zordur."
deadline: "the exorcist ve the godfather gösterime girdi ve binalar etrafında kuyruklar oluştu, çoğunlukla sınırlı sayıda sinemada onları rezerve eden stüdyoları şaşırttı. jaws neden yaz gişe rekorları kıran filmlerin doğumu olarak anılıyor ve inanılmaz derecede kısa bir sürede akıl almaz miktarda para kazandırıyor?"
soderbergh: "bunu universal’a atfetmek gerek, ceplerinde bir roket olduğunu kabul edip bu geniş dağıtım stratejisini üç katına, dört katına çıkarıyorlar. eğer bu film yapımcısı tarafından yapılmış bu film değilse, işe yaramıyor. sadece işe yaramıyor. bunu herhangi bir filmle yapamazsınız. bu filmde bir araya gelen birçok farklı unsurun ve stüdyonun 'bu filmi gerçekten silahlandırmalıyız. çünkü %100 farkındalık ve %100 görme isteği var' demesinin bir sonucu.ve adam bir başyapıt yarattı. bu yüzden, her şeyi ona atıyoruz,' dedi. bu doğru karardı. elbette, işe yaradığında, herkes 'tamam, bunu da yapalım,' diyor. sorun şu ki, bunu başarmak için jaws gibi bir filme sahip olmanız gerekiyor."
deadline: "ayrıca insanların okyanusta yüzmek istemeyeceği kadar büyük bir fikir, tıpkı psycho filminin duşta insanları gerginleştirmesi gibi."
soderbergh: "pekala, senin dediğin gibi, bu çok büyük bir fikir. gerçekten çok büyük bir kanca ve romanla tanışan herkes bunu biliyordu. romanın bu kadar büyük olması fikrin ne kadar büyük olduğunun bir kanıtı, çünkü harika bir roman değil. sadece sizi okumaya devam ettiren devasa bir kancası var. bunlar nadirdir, günlük yaşamda yaşadığınız deneyimlere uygulanabilen yüksek konseptli korku filmleri. psycho bunlardan biriydi. bu da bir diğeri ve hepsinin suyla ilgili olması gerekip gerekmediğini bilmiyorum. ama bu, insanların kaldırımdan inmekten korkmasına neden olan bir korku filmi bulmakla eşdeğer veya günde birkaç kez yaptıkları ve artık bir miktar kaygı duymadan asla yapamayacakları bir şey. bunlara ulaşmak gerçekten zor — ve inanın bana, bunları ortaya çıkarmaya çalışan çok sayıda yazar var."
deadline: "jaws'tan sonra dino de laurentiis, yaratığın bir köpekbalığından daha büyük olduğu övünçünü dile getirerek 1977'de orca'yı yaptı. insanlar bunu gördü. spielberg'ün gişe rekorları kıran filminin devamı olarak star wars'a gitmeniz gerekirdi. o film , stüdyoları birkaç hafta sonu içinde ne kadar iş yapılabileceğini ayarlamaya zorlayan jaws tarafından kurulan altyapıya ne kadar borçluydu?"
soderbergh: "bu ikisinin tek kullanımlık plastikten başka bir şeye dönüşmesi için mevcut olması gereken bileşen harika bir hikaye anlatımıdır. ve böylece, iki yıl sonra, star wars bu iki ölçütü de karşılıyor ve bu yüzden jaws'ın yaptığı gibi patladı . ancak yılın en popüler filmlerinin aynı zamanda yılın en iyi filmleri olduğu düşünülebilecek bir dönemden bahsediyoruz. ve bunun bir süredir doğru olduğunu sanmıyorum."
deadline: "peki ya spielberg, çok genç yaşta güneşe nasıl bu kadar yakın uçtu? kanatları erimediği gibi, close encounters of the third kind (1977), e.t. the extra-terrestrial (1982) ve diğerleriyle de uçmaya devam etti. universal'daki kökenlerinin mütevazı olduğunu duydum: uni setinde kaçak yolcuydu, lew wasserman ve sid sheinberg için bir maskot gibi etrafta dolanıp dersleri sömürüyordu, sonra da onların en önemli keşfi olarak ortaya çıktı. mütevazı kökenlerinden, 50 yıl sonra hala konuştuğumuz bir filmde böylesine kabus gibi bir çekimden sağ kurtulmaya geçişi bize hakkında ne söylüyor?"
soderbergh: "bir şekilde ortaya çıkacak olan eşsiz bir yetenekti. durdurulamazdı. doğuştan bir filmciydi ve onunla etkileşime giren herkes bunu biliyordu. garip olan şey, tarihin en başarılı yönetmeni olmasına rağmen, hala hafife alındığını düşünüyorum. çok fazla şaşırtıcı malzeme üretti ve bazıları hak ettiği değeri görmüyor. çünkü çalışma biçiminde, yaptığı şeylerde ve işinden bahsetme biçiminde üretken ve gösterişsiz.başka bir filmci yapsaydı kariyerinin en iyileri olacak şeyler yaptı denilirdi. ama bunu o kadar sık yaptı ki hafife alındı. yani bildiğim kadarıyla ready player one (2018) filminde yaptıklarını kavrayabilen hiçbir filmci yok. bir grup yönetmeni bir araya getirdiğinizde, 'bunun nasıl mümkün olduğunu, o filmde ne yaptığını anlayamıyorum,' diyorlar. ve bu, [2017'deki the post'tan sonra ] arka arkaya yaptığı iki filmden sadece biri. bunlardan herhangi birini yapan başka biri olsaydı üç yıl yatalak olurdu."
soderbergh: "bu saçmalık. bunlardan biri başka bir film yönetmenini hastanelik ederdi.yani, onun kolaylığı ve dediğim gibi, gösterişsizliği nedeniyle, garip bir şekilde hala hafife alındığını düşünüyorum."
fragmanı önceki 2 filmin aynısı görünüyor; ama james cameron bu, ne yapıp edip uzun süresine rağmen gene salondan birçoğumuzu tavlamış olarak çıkaracak.
bir yaz blockbusterı ve jurassic park/world serisinin toplamda yedincisi, rebootjurassic world filmlerinin ise dördüncüsü olan rebirth, 18 günde dünya çapında neredeyse 650 milyon dolar gişe hasılatı elde etmeyi başardı. eleştirmenlerin desteğini alamayan ve çoğunlukla beğenilmeyen film, çevrimiçi film izlenen dijital platformların sinema salonları üzerindeki olumsuz etkisi de düşünüldüğünde en azından gişede iyi bir sonuç alıyor. izleyici cephesinde dinozorların beyazperdede nesilleri tükenmemiş görünüyor.
2024'te the hollywood reporter söyleşisinde efsanevi, usta yönetmen steven spielberg bu filmi tam da 90'ların başında yapma güdüsünden bahsediyor: "...yurt dışında da olmaya başlayan şey (*1989'da berlin duvarı'nın yıkılmasının ardından yurtdışındaki nefret) endişe vericiydi. bosna-hersek ve saraybosna'da yaşananlar ve “etnik temizlik“ tabiri benim için büyük bir motivasyon kaynağıydı."
17 aralık 1993 italyan la repubblica, silvia bizio röportajı spielberg: "bosna'da yaşananları durdurabilecek bir film olmadığını biliyorum; ama sabrımın tükendiği bir noktaya gelmiştim.sadece balkanlar'da yaşanan vahşete değil, neo-nazi gruplarının şiddetine de...filmi yayınlamak için bu yılın doğru zaman olduğunu hissettim. bu film biraz olsun farkındalık yaratabilir ve holokost aracılığıyla insanlara bugün dünya'da olup bitenlere dair bir metafor sunabilirse, iyi bir şey yapmış gibi hissedeceğim..."
2026 temmuz'unda vizyona girecek homeros'un odysseia destanı uyarlaması için (bkz: the odyssey) -ki çekimler şubat ayından bu yana hala devam ediyor- 1 yıl öncesinden abd'de imax 70mm biletleri satışa sunulup 1 saat içinde de tükendiği haberleri yapılıyor. ve biletler şimdi karaborsada 250 doların üstünde satışta. bu delilik. 2012'de the dark knight rises filminin de 6 ay öncesinden imax 70mm geceyarısı biletleri satışa açılmıştı. ama 1 yıl önceden sinema bileti satmak ve 1 saat içinde de tükenmesi mi?! bunu hiçbir şeyle kıyaslayamazsın.
james cameron'ın aralık 2025'ten itibaren vizyona girecek avatar 3 (bkz: avatar fire and ash) filmi gişede çok daha büyük iş yapacak belki; ama bugün hiçbir film yönetmeni christopher nolan'ınki gibi bir kitleye sahip değil. odysseia gibi bir proje başka a sınıf yönetmende olsaydı, değil 1 yıl önceden bilet satılmasını, vizyona girdiğinde bu çevrimiçi dijital platformlar çağında aynı oyuncu kadrosuna rağmen flop olması daha muhtemeldi. iş yapsa bile nolan kadar olamayacağını tahmin etmek için bir cam küreye gerek yok. nolan müridleri öyle böyle değil...
edit: The Odyssey için ABD'de 22 farklı konumda vizyona girmesine daha 1 yıl varken şimdiden 23.000'den fazla bilet satışı gerçekleşmiş durumda.
2025 filmi çizgi-roman dünyasına çok ama çok yakın bir superman yorumudur. sabahları tv'de yayınlanan çizgi-animasyon bir dizi bölümünü de andırıyor. peki çizgi-romanlarla haşır neşir olmayanlar için ne ifade edecek?! bu dünyaya yabancı olanlarımız kendilerini metainsanlar, kaiju, cep portalı, köpek krypto ve diğer 'süperler' falan derken istemsizce dudak bükerken bulabilirler.
bugün 1978 ve 1980'deki superman filmleri nostaljik sebeplerle görülmeyi hak etseler de, garip bir şekilde artık yavaş ve hantal kalıyorlar. akabinde gelen 2 devam filmi orijinal seride bir kötüye gidişti. bryan singer'ın superman returns'ü ise akıllarda tuhaf bir girişim olarak kaldı. zack snyder, christopher nolan'ın idari yapımcılığında man of steel (2013) ile karaktere inandırıcılık ve ciddiyet aşılamış, onu karton bir tip olmaktan kurtarıp daha ete-kemiğe büründürmüştü. henry cavill'ın endamı da buna çok yardımcı oluyordu. her ne kadar sonrasında işler sarpa sarsa da, james gunn'ın superman'ine mesafeli kalacakların bahanesi kesinlikle snyder'ın orijin filmi olacaktır.açıkçası ben de onlardan biriyim.
gunn'ın filmi bir köken hikayesi değil. filmin başında ekranda beliren yazılar hemen bir özet geçiyor, 3 yüzyıl önce şu oldu, 30 yıl önce bu oldu, 3 yıl önce şu, 3 dakika önce bu denilerek. Herşeyin nasıl başladığını ezbere bildiğimizden bu yeni Superman için böyle bir girizgah olumlu. david corenswet ise role yakışmış.clark kent olarak fazla göremiyoruz ama. bu filmdeki superman epey hırpalanıyor, feci dayak yiyor. daha başlar başlamaz ilk mağlubiyetini almış olduğunu, kanının aktığını görüyoruz.
james gunn tıpkı the suicide squad (2021) filminde yaptığı gibi abd ve politikalarına karşı eleştirel tavrıyla dikkat çekiyor superman'de de. bu sayede süper-kahraman filmlerini küçümseyenlere, hafife alanlara yanıldıklarını göstermekte kararlı. hatta güney amerika'da hayali ülke ve toplumlar ile adeta bir israil-filistin savaşı alegorisi yaratıyor, o kadar ki neredeyse netanyahu ile özdeşleştirilebilecek bir siyasi figür bile var. lex luthor ve elon musk benzerliği zaten malumun ilanı.
gunn, superman bir göçmen, diyerek de fitili ateşledi, filmde de net olarak vurgulanıyor. bu da make america great again! kitlesini daha filmi görmeden öfkelendirmeye yetti bile, gişede batmasını umuyorlar sırf bu yüzden.
sonuç olarak superman'in 2025'teki yolculuğu geek'leri epey memnun edecek, orası kesin. geri kalanımızı ise pek değil.ama gunn'ın politik tavrının hakkını teslim etmekte yarar var...
32 yıl önce başlayan maceranın yedinci halkası olan rebirth yeni bir üçlemenin ilk filmi olmayı amaçlıyor. birçokları bunu, klasik bir jurassic filminden çok uzakta, adeta farklı bir dino-macerası, bu görkemli tarih öncesi hayvanlara dair başka bir canavar filmi olarak görecektir. ve böyle düşünmekte de haksız sayılmazlar. tam da bu sebeple film nazarımda geçerli not alıyor.
senaryo yeterince taze bir kan sunamayabilir, orijinal ilk iki jurassic park (uyarlama) filminin senaristi david koepp'in senaryosunun revize edilmesi şartmış. bazı diyaloglarda/repliklerde ciddi sıkıntı var.
Rebirth'te insan karakterleri ne yazık ki sevebilmek zor. paleontolog henry karakteri jonathan bailey dışında. orijinal jurassic park'ın büyük bir hayranı olan scarlett johansson seyircinin onunla özdeşleşebilmesi için pek bir şey yapamıyor. finale kadar mahershala ali de öyle. ve en önemlisi karakterler olan bitenlere tepki vermekte ya çok geç kalıyorlar ya da vermeleri gereken asıl tepkileri, duyguları veremiyorlar. oyuncu yönetiminde bir şeyler yanlış gitmiş. etobur yırtıcılara yem olan karakterler ana kahramanlarımızın senaryo gereği pek de umurlarında değildir, izleyicinin ise zaten hiç umurunda olmuyorlar.
senaryo ve oyuncu yönetimindeki problemlerin aksine rebirth şüphesiz harika görselleri olan bir film. işin cgi kısmı çok iyi. ama görsel efektlerde mekanik kuklalar (animatronic) ile cgi'ın bir melezi olmasını umanlar hayal kırıklığı yaşayacak.pratik efektler inanılmaz minimumda tutulmuş (2015'teki reboot ilk jurassic world'den bile çok daha sınırlı), çoğu dinozor sahnesi tamamen dijital.
michael crichton'ın orijinal jurassic park romanında yer alan t-rex'in nehirdeki sal saldırısı olay örgüsü teknik nedenlerden ötürü steven spielberg'ün 1993 tarihli başlangıç filminde yapılamamıştı. gareth edwards bot saldırısıyla filmin en unutulmaz anını veriyor rebirth'te. diğer yandan bu, şimdiye kadar ki en iri t-rex'in filmin genel süresi içinde ilk ve tek görünüşü oluyor.
koepp'in, rebirth senaryosu genel olarak spielberg sinemasına referanslarla dolu. mosasaurus saldırısı ve ondan dna örneği almaya çalışılan anlar jaws. steven spielberg bir keresinde jurassic park'ın hiç yapmadığı asıl jaws 2 filmi olduğunu söylemiş ve onu “karadaki jaws“ olarak adlandırmıştı. ilaveten küçük ve sevimli, otçul dinozor aquilops'ın şekerlemelerle çocuğa yakınlaşması e.t.'yi hatırlatıyor (bkz: e.t. the Extra-Terrestrial). ayrıca Rebirth'te indiana jones göndermesi de vardır. herşeye rağmen david koepp, hollywood'un yetenekli bir gişe rekorları kıran senaristi. burada en verimli halinde olmasa da, öyle.
bir Steven Spielberg hayranı olan yönetmen edwards, orijinal jurassic park'ta olduğu gibi 35mm panavision film kameraları, 35mm film stoğu ile panavision spherical lensler (anamorfik değil) kullandı ve film 1.85:1 görüntü en-boy oranında çekildi. titanosaurusların ortaya çıkışları orijinal jurassic park'taki o ikonik brachiosaurus anıyla kıyaslanamaz. fakat jurassic devamlarının hepsinden daha iyi taklit ettiği kesindir.
bu yeni filmde öğreniriz ki klonlama ve gen ekleme kombinasyonunun ürünü olan dinozorlar şehirlerde hayatta kalamazlar. çünkü dünya artık 65 milyon yıl öncesinin dünyası değildir. hava değişti, güneşin radyosunu değişti, iklim farklı, bitki örtüsü farklı. ancak ekvatoral bölgenin, tropikal iklimin onlar için en ideal yer olduğu ortaya çıkar. meğerse üçüncü bir adada daha dinozorlar varmış. bu kez hem en tehlikelileri hem de mutant olanları gibi ticari bir tema parkı için fazla çirkin bulunan dinozorlardan oluşuyor bu adadakiler. ve bir grup insanın böylesi bir adaya gitme gerekçeleri- bir de hikayenin göbeğinde parçalanmış bir aile ve 'erkek arkadaş' vardır- dahiyane olmasa da devam hikayesi için işe yarar bir fikirdir.bu defa kötü(ler) ilaç şirketleri. (ve snickers)
biri deniz, biri hava, biri de kara canlısı üç büyük dinozor türünden dna örneği almaya çalışan ve çoğunlukla paralı askerlerden oluşan ana ekibimizin yeterince silahı yoktur. mantık sınırlarını zorlayan bir durum. üstelik film, izleyeni buna ikna etmeye uğraşıyor; ama nafile. rebirth'teki karakterler cep telefonunun icadından da habersiz görünüyorlar, özellikle filmin bir önceki jurassic world dominion'daki olayların 5 yıl sonrasında geçtiğini düşünürsek.
velociraptorların ya da genel olarak raptorların arka planda silüet olarak göründükleri güzel bir an bulunuyor. aslında fragmandan anladığımız kadarıyla finale yakın, raptorlar'ın odakta olduğu başka bir sahne çekilse de kurguda atılmış. rebirth filmi, kendi de bir yarı-raptor olmasına karşın diğer raptorlar'ı bile avlayan, aynı zamanda pek bir çirkin, mutant/melez, tamamen kurgusal, yırtıcı dinozor türü mutadonlar ile gerilim yaratmada pekala başarılı.
spinosauruslar bu filmde jurassic park 3'tekinden çok daha gerçeğe yakındır. ayrıca dev bir mutant olan distortus rex'e sahibiz. ister king kong referansı deyin -ki bu jurassic filmlerinde hep vardı- ister alien filmlerine benzetilmek istenmiş deyin rebirth onu oldukça ekonomik ölçüde kullanıyor. yine de açılış sekansında bu yaratığın serbest kalma sebebi (snickers ambalajı) pek bir aptalca. neyse ki artık bıkkınlık veren tyrannosaurus rex'in başka etobur dinozor(lar)la yaptığı kapışmalardan bu filmde yok.
son tahlilde; jurassic world rebirth eleştirmenlerden aldığı nefreti hak etmeyen, elbette sorunları çok olan, bazen alışkın olduğumuz bir jurassic filmi gibi hissetirmese de bu durumun onu çekici kıldığı (çünkü jurassic world dominion bunu denemiş ama eline yüzüne bulaştırmıştı), orta düzeyde bir tatmin sunuyor.
çoğunlukla reald 3d gösterim ısrarının günümüzde manasız olması bir yana, para tuzağıdır, bunu söylemeden geçmemeliyim.
b movie dna'sına sahip büyük bütçeli/büyük ölçekli a kalite ve aile-dostu bir canavar filmi serisinden, tarih öncesi-nesli tükenmiş hayvanlardan, (kurmaca bir yorum getirilmiş) dinozorlardan artık insanlar sıkıldı mı?! filmde böyle söyleniyor. sanırım bunun cevabını önümüzdeki günlerde çok geçmeden alacağız!
Ergenliğinde geleceği için hayal ettiği ne var ise birer birer gerçekleştiren film yönetmeni. Blade Runner devamı, Dune uyarlaması ve şimdi de bir sonraki, yeni James Bond filmi
Seride bir gerileme. Danny Boyle, ilkindeki MiniDV format (digital video) kameralardan (Canon XL-1, son sekans hariç), 23 yıl sonra büyük ölçüde 8000 dolarlık lenslerle desteklenen iPhone'lara (15 Pro Max) geçmiş durumda. Aksiyon ve şiddet sahnelerinde daha dinamik görüntüler elde etmek için 8, 10 ve hatta 20 iPhone'dan oluşan özel rig sistemleri kullanarak çekim yapmış. 28 Years Later'ın duygusal (sözde) derinliği bana geçmiyor. Tansiyonun ve gerilimin yükseldiği anlar öncekiler gibi yine koltuğun ucunda izlemeye sebep oluyor. Ancak film kesinlikle kendi süresinden daha önce bitti.
Bugün itibariyle 50. yılıdır. Tam 50 yıl önce bugün (kendi evinde) izleyici ile buluştu. Küresel çapta bir fobi yarattı. Ve aynı zamanda da ilk 'yaz blockbusterı' oldu. Öyle ki JAWS öncesi yaz ayları, sinema salonları için ölü sezon anlamına geliyordu. Başlangıçta filmin yaz ayında vizyona girmesi planlanmamıştı bile. Ama yapım sırasında yaşanan türlü zorluklar çekim takvimini uzattığından vizyon tarihi 1975 yazı'na sarktı. Yönetmeni Steven Spielberg, film vizyona girdiğinde daha 28 yaşındaydı.
Jaws çok büyük ölçüde gerçek mekanda çekilmeseydi eğer, şüphesiz bu çapta aksiliklerin hiçbiri olmayacak (örneğin köpekbalığı saldırısı sahneleri stüdyoda,havuzlarda çekilir diye prodüksiyonun başında tatlı suya göre yapılmış maketlerin tuzlu suda sıklıkla arızalanması gibi), haliyle yapım süreci de uzamayacak, bütçesi şişmeyecek; ama yarım asırdır kendinden söz ettiren böylesi bir klasiğe de kesinlikle dönüşemeyecekti. Gerçek mekanda yapma ısrarı, yönetmen genç Spielberg ve yapım tasarımcısı Joe Alves sayesindedir. Zaten Steven Spielberg'ün profesyonel kariyerindeki ilk uzun metraj yönetmenlik denemesi olan, 1971 tarihli, yol gerilimi türündeki, televizyon filmi Duel'da gerçek mekanlarda ve gerçek araçlarla çekilmişti. özellikle araba içi ve araba takip sahnelerinde arka projeksiyon ya da ön projeksiyon teknikleriyle stüdyo içinde çekim yapmak o yıllarda oldukça yaygın olmasına karşın Spielberg, o filminde de kasıtlı olarak bundan uzak durmuştu.
Tekrar Jaws filmine dönersek, eklemeden olmaz, John Williams score, bunu unutmak mümkün mü?!
Listesinin başında özellikle 1993 tarihli Jurassic Park filminden beri hiç değişmeyen Steven Spielberg var. Spielberg bugüne dek yönetmenliğini yaptığı 30'dan fazla filmiyle (birçoğunun da aynı zamanda yapımcıları arasındadır) toplamda, dünya çapında 10.8 milyar dolarlık bir hasılat elde etti. Buna başkaları tarafından yönetilen ama prodüktörlüğünde yer aldığı diğer filmler de eklenecek olursa, o zaman rakam 26 milyar doları bulur. Ancak liste, yalnızca yönetmeni olduğu filmlerin hasılatına göredir. Sanılmasın ki gişede başarısızlığa uğradığı hiç filmi yok. Elbette var. Gel gelelim bu, onu tahtından edebilmiş değil.
Steven Spielberg'ü, yönetmen olarak 9 film ve toplamda 8.76 milyar dolarlık hasılatla James Cameron takip etmekte. Avatar Fire and Ash (2025) zirvenin değişip değişmeyeceği konusunda esas belirleyici olacak.
