Bu 1-2 ay önceki beni hatırlattı. Eylül ayı başından ocak ayına kadar yoğun bunalımlı bir hayatım vardı bilen bilir. ocak ayı ortası civarında topladım kafayı. Bir şekilde topluyor insan.
Ciddi stresin uzun sürmesi depresyona depresyonun uzun sürmesinin de insanı getirdiği yer "intihar eğilimi" ve ölmek isteğidir.
intihar eğilimi olan insanlar için önerilen şeylerden biri derin beyin uyarımıdır.
Beyinde supgenial denilen kısma yapılan uyarılar depresyon ve intihar eğilimini %40 oranında azaltır.
işte bunlar hep refah tepmesi.
valla bak.
aç kalmamak için bütün ihtiyaçlarını kendisi, fizik güç harcayarak yapmak zorunda kalan birinin bunu düşünecek vakti olmaz.
ha büyük ve aşırı üzücü şeyler yaşanmışssa bi nebze ama öyle şeyler yoksa refah tepmesidir.
bir gün dene.
bütün ihtiyaçlarını kendin karşılamaya çalış.
ekmeğini yap, suyunu kuyudan ya da çeşmeden getir, yemeğini kendin yap, çamaşırını kendin yıka. vs vs.
Bir gün ağlamaktan yorulmuş tavanı izliyorum. Birkaç ses var ama ben dünyanın en yalnız insanı hissediyorum. Bilmem hiç hissettiniz mi ama yapayalnız olmak birileriyle yalnız olmaktan daha güzeldir. Tam da bunu hissediyorum. Hiç umut kalmamış içimde, her şeyi bırakacak kadar delirmişim. Kalktım şu satırları yazdım.
Parçalanmış bir boşlukta
insan tam kalamıyor
Ölmemek için direniyorum
Tüm marifetim bu
depresyondayken sürekli yaşanan istektir. yaşarken ölmeyi isteriz. herkes kendinde olmayı şeyi ister çünkü. ölümün en kötü yanı bilinmezliğin kendisi olmasıdır..
