onca şey arasında bunu mu dert ediyorsun diyeksin belki ama o da bi ihtiyaç be kardeşim. ben özgürce siyaset yapmayı özledim. türkiye/atatürk ve hatta kendim ateist olduğum halde din düşmanı olmayan özgürlükçü sosyalist görüşümü haykırmak, sosyalist mitinglerde bağırmayı özledim.
O her şeyi umursamamayı öğrendiğim arkadaş ortamı. Benim gibi kaos ve anksiyete ile baş eden, her şeyi kafayı takan bir insanı umursamaz ve hayatın eğlencesini çıkaran bir insana dönüştürmüşlerdi. Sonra benim verdiğim bir karardan ötürü bana sevinecekleri yerde benden uzaklaştılar. Her şeyi olduğundan daha fazla kafaya takan, daha anksiyetik, daha kaos bir insana dönüştüm. Arada hala o ortamı özlüyorum. Hala borcamımı vermediler tek sinirli olduğum nokta o.
