tenimizi ezebilirsiniz… ama, ruhumuzu asla…
onu ne işkence zapteder, ne kelepçe, ne pranga…
gülümser durur inancımız, hürriyet buudunda sonsuzca…
bizi edebilirsiniz, evimizden, tenimizden… ama dinimizden?
çok şükür, pişmanlık uğramadı semtimizden…
bana neden mutsuzsun diyorlar.
ortalama bir gelir mutlu olmak için yeterli çünkü insanlara.
ben seçtiğim bölümü bile tamamen ideallerine uygun olacak şekilde seçtim. ilgi alanıma göre seçtim.
ve çok şükür boşta da kalmadım. ve kendimi daha daha geliştirdim.
kendimi tanıyorum sırf parası için alakasız bir bölüm seçsem bir ömür söverek işe giderdim.
neyse, benim hayalim bu işi ticarete dökmek değil, idealler çerçevesinde yapmaktı.
ve bu ülkede herhangi bir işi maddiyat odaklı yapmadığın zaman her şeye muhtaç hale geliyorsun.
hoş gelirin ortalamanın biraz üstü diye insanlar pohpohlasa da, çalıştığının gerçek karşılığını bile alamıyorsun.
böyle bir ortamda ne ideali?
ben doğduğumdan beri ticaret adamı değildim. para hesabını seven adam da değildim.
benim hayalim asla zenginlikte olmadı. bmw, mercedesler ortaokuldan beri ilgimi hiç çekmedi. hep hayallerim vardı. özgeci hayaller..
kafam rahat biçimde ideallerimi gerçekleştireyim tek derdim buydu.
ve burada bunu yapamıyorum.
o yüzden gitmem şartmış gibi hissediyorum.
en azından kafam rahat bir şekilde ideallerime odaklanmam için. hiçbir şey olmayacaksa bile gerçekten hak ettiğim rahatlıkta yaşamak için.
en büyük hayalime saçma nedenlerle en yakınlarım engel olmak istiyor olabilirmiş aslında.
çünkü bu kadar kasıtlı kaza olamaz.
bunlar bilinçli.
şayet en yakınım dediğim insanların benim bilerek zararıma iş yaptıklarına emin olursam, emeklerimin boşa çıkmasına istediklerine emin olursam ben yapacağımı biliyorum.
cehennem is coming.
ne kadar diklenen varsa hepsini indiricem sadece emin olmayı bekliyorum.
onlara bunu Yakıştıramadığım için.
ama onlar bunu yaptı, düşünceleri bu ise ben de kendime yakışmayan davranışları seve seve yapacağım.
size gore siradan bana gore dunyanin en kotu teselli cumlesi kufur gibi.
hayat sartlari hicbir zaman iyi dusunmeme izin vermedi.hayatimda da basima hic iyi bir sey gelmedigi icin hep en kotusunu dusunurum.zaten de hep kotusu gelir basima. kotusu gelse iyi en kotusu neyse o gelir.
bazen gercekten dusunuyorum iyi olacakmis gibi acaba rol yaptigim.mi belli oluyor.inanmadigim mi anlasiliyor.en azindan deniyorum hic sekmedi yine o kotu sey basima geldi.
o kadar alistim ki artik bazen diyorum bu biraz daha kotu olabilirdi su an kotunun iyisi gibi acaba artci bir sey mi gelecek pesinden.
basima gelen kotu seylerin bana gore kendi belirledigim dereceleri seviyeleri vardir.
bazen seviyeler bekledigimden dusuk gelebiliyor acayip tedirgin oluyorum. diyorum ulan bu yeterince kotu olmadi bu iste bir is olmali kesin eksik bir sey var.
size bunlari bir olay oncesi yaziyorum. henuz olay gerceklesmedi.arka fonda anlamsiz bir "iyi dusun iyi olsun" cumlesi.
bakalim aylar sonra yazarim sonucu.
iyi
düşün
iyi
olsun.
Herhangi bir sebeple sevgilinle veya karınla sokak ortasında tartışıyorsun. Bunu gören ve cebindeki bıçağa güvenen piçin biri gelip seni öldürüyor. Türk adaleti ise seni öldüren o piçi salıveriyor.
Sen öldüğünde kalıyorsun, o piç hayatına güle oynaya devam ediyor..
Eğer bir ülkede adalet yoksa düzen bozulur.
Cebinde bıçakla sokağa çıkan serserilerin serbest bırakıldığı ülkede, emanetsiz dolaşmak tamamen ahmaklıktır.
Daha söylemek istediğim çok şey var da şimdilik bu kadar yeter.
Sıpakettin gibi güçlü olmak isterdim. Elini attığın bayılacak. Dokunduğun, Sahte Kabadayı'daki Kemal'in ayağına bastığı Dikiştutmaz Sabri gibi pert olacak şöyle. Bilmem kaç numaralı gücünle kapıları perde açar gibi açacaksın. Turist Ömer'e madara olsa bile Sıpakettin iyidir. Turist sevdiyse biz de severiz. Kulakları biraz sivricene; ama olsun. O kadar kusur Altın Kızlar'da da Petsi'de de olur :-).
içimde tuhaf bir his var: Heyecan mı korku mu, anlayamıyorum. Hiçbir zaman böyle olmamıştım. içime kapansam yer yok, konuşsam dinleyen yok, sussam başımda ekşiyen çok. Rahat da vermiyorlar, derdimi de dinleyip anlamıyorlar. Ah be sedat reis; bir bomba daha patlat da bari onu konuşsun millet, ben de biraz rahat edeyim.
Çıldırıyorum sözlük, ülkedeki sığınmacıları arapları gördükçe çıldırıyorum. Araplara yapılan ayrıcalıkları gördükçe, türk vatandaşlarının ikinci sınıf vatandaşlığa itilmesine dayanamıyorum. Arapların götlerinin kalmasına dayanamıyorum. Gerçekten içim içimi yiyor, ne olacak diye düşünüyorum. Bu kadar ırkçı, yobaz, medeniyetsiz bir toplumu içimize sokanlara kin ve nefret duyuyorum. Birde bunlara her gün daha fazla ayrıcalık sunmalarına dayanamıyorum. Bu yüzden sinir hastası oldum gerçekten. Gençliğimi çaldılar resmen, gençliğimizi çaldılar, geleceğimizi de çalıyorlar. Çöl bedevileri fütursuzca ürüyorlar birde üstüne. Adamlar resmen yasal yolla ülkeyi işgal ediyor ve sesimizi çıkartamıyoruz. Sesimizi çıkartsak içeri atacaklar, ne olacak böyle?
