şahsım otostopla ayvalık'tan balıkesir'e gidiyordu. 4 arkadaştık, kamp dönüşüydü.
radyoda balıkesir'e yaklaştığımızda darbe olduğu haberleri çıkmaya başladı, heyecana kapıldık.
balıkesir merkeze indiğimizde herkes arabalarla dışardaydı, kornalar bayraklar vs.
ben zannediyorum ki bu insanlar tayyibe veda kutlaması yapıyor. yanımızdan arabalarla geçiyorlar, benim sırtımda backpackim, kafam çakırkeyf, arabayla geçenlere el sallıyorum "wuhuuu" diye bağırıyorum, sevinç içindeyim. evet. öyle salak bir geceydi.
chp li olduğumuz için hemen bankamatikten para çekme kuyruğuna girmiştik unutmadan genel başkanımız bakırköyde viskisini yudumlayarak içki içmişti. ulan ne günlerdi be..
tv de olan biteni izliyordum. anne yüzünden akp taraftarıydım aq. ama saçmaıl olduğunu öğrendim. ertesi sabah uyandığımda askerler teslim olmuştu. geçmişti darbe girişimi falan.
Pijamalarımla sokağa fırlamıştım.
Açıkçası ilk baş biraz korktum. Ama sokağa inen insanları görünce bir cesaret geldi üzerime.
Mahallenin abileri bağırıyordu, herkes aşağıya haydi haydi haydi...
Üniversiteden arkadaşlarımla oyun oynuyorduk, bir yandan da skype' tan muhabbet ediyorduk. Herkes memleketindeydi yaz olduğu için. Biraz zaman sonra istanbul' da yaşayan arkadaşım "olm dışarıda askerler yürüyor tanklar falan var lan?" dedi ve gece böyle başladı.
60 ve 70 darbelerinde daha dünyada yoktu, 80 de 3 yașındayım. Ilk defa bir darbeye sahit oluyordum, tv izliyordum ve izlemeye devam ettim zaten uyumak istesem de evin yaninda bulunan camiden okunan selalar yuzunden uyuyamazdim.
kaderin tatlı bir cilvesi olarak rakı içmekteydim. eğlencenin doruklarındayken komşuların homurdanmasıyla kendime geldim. haberlere bakıp bir duble daha koydum. bu sefer konu değişmiş eğlence kendini siyaset ve ülke meselelerine bırakmıştı. sonraki hafta o zamanlar turizm sektöründe olduğumdan işten cikartıldım. darbe beni vurmuş ekonomik olarak daralmış ve bitap düşmüştüm. memlekete gitme vaktiydi.
uyuyordum.. arkadaşım arayıp "kanka darbe oldu lan, sizinkiler o biliyor mu? " Hayır diye ekledim ve uyandırmamı söyledi. Bende haberleri falan açtım tabi, tarihe tanıklık etmenin şok ve şaşkınlığı ile izliyorum olan biteni...tabi 10 dk sonra uyandırdım. herkes gitti ben gitmedim. sonrasında " korkak" olduk kardeslerimin tabiriyle... 3 yıl sonra beyfendilerin dünya görüşü değişti, gözleri açıldı tabi o ayrı... Ama ben başından beri anlamıştım bir şeyler döndüğünü... Şehit olan asker ve polislere... O insanlara üzüldüm... Suçsuz yere 1 yıl hapis yatan kuzenime ve onun gibi gencecik askerlere üzüldüm... Hayati sorguladim... Yaşadığım ülkeden umudum azalmaya o gün başlamıştı...
Tvden heyecanla ve öfkeyle olanları izliyorduk, evet Türkiye tarihinde ilk kez, bir darbe yapıldı ve sanki tiyatro gibi tvde izletildi. (not bu entry bilinçaltı mesajı içermektedir.)
Şarkışlaya bağlı sivrialan köyünde koyun otlatıyordum, telefonumun şarjı bitmişti olaylardan bir hafta sonra haberim oldu, erzak getiren şoför söyledi.
