şimdi böyle konserler olacak...
millet toplanmış elinde bira, manita omuzunda, sahnede solist büstiyer (birilerine göre sütyen) ile, kafasında şeytanı andıran boynuz biçiminde taç ve erkeğini sevdiğini aldattığını anlatan şarkı söylüyor.
oraya satırı alan gelir, allah'u ekber diye saldıran mı cihat eden mi, dini koruyan mı ne ararsan hepsi orada olur. din elden gidiyor, namussuzluk orospuluk ateistlik şeytana tapma aşılıyorlar diye toplum ahlakı, devleti yıkma, milli dini değerlere saldırı vs seç beğen al;sahnede solisti, vokalisti, ışıkçısı, konseri düzenleyen hepsi mahkemelik olmuştu.
yuh ama bu kadar da olmaz diye tepki gösterenler de kanunu engellemek, kolluk görevlilerine hakaret saldırı vb diye...
çok değil 16 sene önce böyleydi.
daha önce de (o zamanlar evli değilken) teoman yeni parlamış onun konserine darüşşafaka da izlemiştim.
kafalarımız nasıl kıyaktı ama...
daha sonra (konser sonrası bizim grup dağıldı. sarıyer tarabya istinye de çam ağaçlarının dili olsa da konuşsa) dağılmış arkadaşlar sabaha karşı anca buluşmuştuk.
o zamanlar apaçi suriyeli arap yobaz afgan sarıyer tarabya istinye gibi yerlere konser eğlence mekanlarına milli giysileriyle gelemiyordu.
çarşaf fistan peçe ile kadın erkek giremiyordu.
o zamanlar zengin araplar boğazda ki evlerine çarşafları ile geliyor. kapıdan sokağa senin benim gibi modern giyimleriyle çıkıyordu.
tıpkı bizim halk müziğinde-edebiyatında sazını alıp atına atlayıp dağlara giden karacaoğlan gibi, amerikan country müzik (aslında bir kültür, lokal dünya görüşü, din ve ırk etkenliğinde) gitarını alıp cadillac arabasına atlayıp sokaklara giden bir duygu seli.
barış manço nasıl ki şarkısında "aslıhan dan, neslihan dan... fayda gelmez bey kızından" diyerek, atına "kalk gidelim küheylan, uçalım gayri oy" diye dert yanarak tek yol hayat arkadaşı atını görüyorsa (türkçü osmanlı geçinenler pek bilmez, bilse de anlamaz. akıncı kültürü burada işlenir) dwight yoakam da gitarını cadillac arabasını kendine yoldaş görüyor.
diyeceğim; country müzik, anadolu rock uzun yol (şehir içi trafik, metro vb toplu taşıma da dahil) dinlemekten zevk alırım.
hele ki yağmurlu hava da...
neyse, insan tanrı'yı hangi dilde, hangi isimle anarsa ansın (veya anmasın-inanmasın) dünyanın neresinde yaşasa da yaşasın, hangi kimlik de olursa da olsun acıları özlemleri beklentileri duyguları müzikleri aynı.
aynı özlemi işlediği aynı temayı müziğinde farklı tınılarla anlatıyor.
Konuya Fransız ve Contra'nın yaptığı Buz Sarkıtı şarkısı şu sıralar en çok dinlediklerim arasında ve evet şu anda da dinliyorum. Dinlemek isteyenler buyrun:
"Yavrum yanımda mı kalmak istiyosun cidden?
Ya da başka bi' şeyi mi hedefliyosun?
Sanki daha fazla heyecanlıydın ilkten
Beni niye boşluğa bırakıyorsun" https://youtu.be/d64SIW0eoKc
