uykusuzluk gerizekalıların lanetidir. akıllı adam şu saatlerde uykusunun son demini alıyordur. birbirimizi kandırmayalım.
arif erdemin manchester'e attığı golden başlayıp bütün gereksiz işime yaramayacak videoları izledim, sözlüklere baktım, biraz belgesel izledim filan. halbuki yat zıbar amk. yarın iş var güç var di mi.
zekiliği tam bilemedim de sıkıntılı insanların problemi olabilir. içinde bir sebepten ciddi bir sıkıntı varsa o adamı uyutmaz işte. allah böyle sıkıntılardan muhafaza etsin.
bu tezi tek başıma çürütüyorum yorumuna aşırı güldüğüm tespit. Bu çıkarıma söyle destek verebilirim. Dert , akıl işidir. Çok dertli olanların uykusuzluk çekmesi normaldir. Dert ve akıllılık arasında doğrusal bir geometri varsa o halde uykusuzluk çeken insanların ortalamaya nazaran daha akıllı olması yanlış olmaz . Ben bu önermeye katılıyorum. Fakat buna dengesiz akıllılık diyeceğim. Çünkü zekanın kontrol içinde olması halinde değerli ve yaratıcı olduğuna inanırım . Her halükarda kulağa yanlış gelmeyen tespit .
Bak saat kaç oldu hala gözüme uykudan bir damla bile düşmedi zeki olduğum doğrudur eyvallah ama uykusuzlugumun nedeni zekilikten değil düşünmekten ve sıkılmaktan kaynaklı. Keşke kendimi daha yaratıcı ve faydalı işler için kullanabilsem.
uykusuz kalan insanlar, diğerlerine göre daha duygusal ve arka arkaya bir sürü şeyi düşünen kişilerdir. zeki olup olmadıklarını bilmiyorum ama farklı düşünüp hareket ettikleri doğrudur.
uyuyabilecekken uyumamak ancak mallığın ya da başka ruh hastalıklarına maske takma çabasının göstergesi olabilir. Hal böyleyken doktora gidip çözmemekte ilave bir mallıktır. Kişinin kendine zeki demesi de ayrıca bir mallıktır. Sizi üç mallıkla uğurluyoruz.
zeki insanların beyinleri sürekli analiz halinde olduğu için uykusuzluk sorunu çekerler. yani bu söz doğrudur. çok çalışan bir beyinden bahsediyoruz. onlara uykuda bile rahat yoktur. sürekli kabus görürler.
Uyuyamayan, uykusuzluk hastalığı çeken kişiler, karanlığın getirdiği sınırsız özgürlük ve gerçeklikle baş edemeyen kişilerdir aynı zamanda. Bu insanlar, gün boyunca, her şeyi izlemekle oyalanırlar. Oysa gece artık izlenecek bir şey yok tur. Sadece, yaşamın o belirgin sesi duyulur içten içe. Gündüzden soyutlanıp, kurtulmuş olan anlamsızlık, artık saklı değildir. Hayatta olma bilinci kendini daha güçlü bir şekilde hissettirir geceleri, ölümün varlığı da öyle. "Yaşamın anlamı" gece duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğle yemeği sırasında tartışmaz. Yaşam, gecenin konusudur.
