Oğlumun 23 Nisan gösterisi iptal oldu deprem nedeniyle. Bir görseniz çocuklar çok kötü oldu. Hem depremden etkilendiler hem bayramları mahvoldu. Rabbim beterinden korusun tüm çocukları.
Bazen insanların bazı durumları onları düşünceye sevk eder ve bu durumlar onların yaratıcısı ile buluşma saatini kısaltabileceği gerçeği ile yüzelişirse o insanlar da bunları sorgulamaya başlar ve yaratıcısının kelamını merak eder, kullanır.
Ben insani ilişkilerimi konuşarak bitiremiyorum. Genelde engelliyorum. Çünkü ben bitirmek istiyorum demek benim için daha kötü. Arkadaşlığımızı sonlandıralım da diyemem. iyiki engelleme olayı var.
Bugün otobüste önümde anne kız oturuyordu. Kızı 4 yaşında(nerden biliyorsunuz demeyin gelicem oraya. Kadının kucağında oturuyor neyse. Kadın wpden “4 yaş grubu anneleri” grubunda “blabla hocam pantul askıları kırmızı olsa olur mu” diye mesaj attı. Ardından gruptan best kankisine özelden sesli mesaj attı. Kıskandım evet kıskandım. Her ne kadar bir çok kişi bu çeşit kadınları avam bulsa da, bu kadınlar kimseyi sklemiyor. Max stresi kızının kreşindeki 23 nişan gösterisi için giyeceği pantolunun askısının rengi. Allahım derde bak müq.
--spoiler--
alerjik bir bünyeye sahip olmak çok zor. kimse yaşasın istemem.
--spoiler--
Burun deliklerimden bir taraf tamamen iptal. Ağzından nefes alamayanlardanım. Ölmeyip sürünüyorum. O yüzden herkes için edebileceğim en büyük dua, Allah ın kimseye polen alerjisi vermemesi. Geçmeyen göz yangısına değinmiyorum bile.
niye değişeyim ki ailem burada. annem burada. işim var. kalbur üstü bir maaş alıyorum. realitede değilsemde bir devlet memuruyum. sevdiğim insanlar burada. şu an hayatımdaki tek değişken evlenmek ve bir yuva kurmak.
ben niye değişeyim? wake up the reality diyelim.
memurluk neden anlamsızın realitesi ve gerçeği ise
1 gün içerisinde sabotaja uğrayıp öldürülebilirim.
20 gün içerisinde işimi arkadaşlarımı çevremi önce kaybeder sonra akıl sağlığımı kaybeder sonra akıl hastanesine yatar sonra da orada bir kalemi boğazıma saplayarak intihar edebilirim.
her işim sabotaja uğrar.
3 ay 6 ay 1 yıl içerisinde yavaş yavaş, acı çeke çeke ölebilirim.
gittiğim yerde hala aptal yerine konabilirim.
ses kesilir ve geçmiş travmalar bastırır intihar edebilirim. zaten ruh sağlığım bozuk.
ses devam eder ne olduğunu anlamadan intihar edebilirim.
survivor mod on. ve değişime direnmek. değişime direndiğini iddia etmek.
Birkaç gündür sadece kendini düşünen bir hatunla muhabbetim bugün son buldu, yani inşallah. Başka bir sözlükte dm kutuma damladı öyle böyle derken açıldı, morali bozuktu, dolandırılmış güya, insan 800k dolandırılır mı arkadaş, duy da inanma. Belli ki para isteyecek, başımdan savdım.
Günler sonra bana kendini satmaya kalktı, konuşmaya başladık, sonra dedim biz arkadaş kalalım, onu da istemedi, saydırdı bir şeyler, gitti.
Tam dedik kurtulduk, ertesi gün bira içmeye davet etti, gitmedim, yarın için sözleştik, buluşması varmış ertesi gün öğrendim, söylememişti, dün gitmedim ya herhalde misilleme yapıyor dedim, geç saatte buluşmak istedi, cumartesi olsun deyince yine plan uydurmaya başladı, baktım resmen bencillik ediyor ve alay ediyor, yüzüne vurdum yaptıklarını, işine gelmedi yine kesti iletişimi.
Nasıl olmuş insanlar arkadaş, ondan önce de antipsikotik kullanan biri yazdı, sağlıklı dengeli insan bulamıyoruz, benim de dengem kayboldu iyice, çalışmak istemiyorum, işe gitmek istemiyorum, evden çalışayım, zamanım bol olsun falan istiyorum, stresi minimize etmek için can atıyorum, hiç benlik olmayan durumlar, hisler yaşıyorum resmen.
Birisi için yaklaşık 1 saat 15 dakikalık mesafede olan bir yere gittim ama yetmiyormuş gibi bu saate kadar bekletildim. Üstümde gün içinden kalma kıyafet ile dona dona bekledim ya dona dona. Ama sonra ne oldu? Arkadaş bugün buluşmayalım ya dedi? Bu saatte mi bu söylenir andaval ya. Küfrede küfrede evimin yolunu tuttum, otobüs ve metrodan sonra yürürken ağlama seansı gerçekleştireceğim. Çok sinirliyim.
Bugün yaklaşık bir saat kayınpederimle konuştum. Konuşmak hiçbir şeyi çözmeyecek biliyorum ama içimdeki her şeyi döktüm. Kayınvalidem evden giderse bizim perişan olacağımızı düşünüyor. Dün 7 yaşındaki oğluma bile sürekli "seninle de görüşeceğiz" deyip durdu. Kayınpederim kendi derdine düşmüş "bana kimse bakmaz" dedi. "Evet, baba doğru diyorsun sana kimse bakmaz" dedim. Bundan sonra kimsenin şımarıklığına katlanma niyetimiz yok eşimle. Bir karar veriyorlarsa bize güvenerek vermesinler. Yakın bir zamanda hayatımızda çok köklü bir değişiklik olabilir. Kayınvalidem and içmiş kimseye huzur verme niyeti yok. Keşke bir an evvel gitse böyle strestli hayat. Onu hiçbir zaman iyi hatırlamayacağım.
Koala kardeşim, biz seni iyi biliriz. O sapığı da biliriz. Öyle tiplerin lafına aldanıp sakın öyle yanlış bir karar verme, senin ayrılmanı asla istemeyiz.
