insan beyninden mi bilmem, kokular bende hep anılarla birlikte gelir.
yani, lisede parlament alırdık arkadaşla, parlament kokusu bana hep o içtiğimiz yokuşu hatırlatır.
Winston dark blue içtiğimde evimin balkonunda antidepresan aldığım zamanlar aklıma gelir.
malboro red içtiğimde, öğrenci evimde yalnız geçirdiğim 2 aylık süreç aklıma gelir. Ayrıca ilişkimin bittiği zamana da denk gelir bu.
Öyle işte, hiçbir zevk almasam da, nedensiz şekilde içiyorum. Sanki bana bir şey vermesini istiyormuş gibi, verinceye kadar içeceğim ya da usanıp bırakacağım.
bu .mnına kodumun icadı nasıl bir şeyse kaç gündür içmiyorum, hatta şuan bi entry de görünceye kadar da aklımda bile değildi ama görür görmez de canım çekti.
Bir gün bu sigara bırakma hattını aradım, kadın: “sabah uyanır uyanmaz sigara içiyor Musun?” Diye sordu, “evet” dedim, “sana yapacak bir şey yok” dedi telefonu kapattı amk.
şuan 20 yaşındayım ve dedemin bana küçükken sigara içirdiğini, zamanla alıştığımı ve istedikçe vermediklerini bunun üzerine ağladığımı biliyorum. (annem gülerek söyledi)
