2 yıl önce doktor tedavisiyle bıraktığım illet. öyle bir alışkanlıktır ki ne paranızı bırakır ne sağlığınızı. türkiye sigara kullanımında dünyanın bir numaralı ülkesi. bu konuda yaptırımların ve eğitimin daha da sıklaştırmasını istiyorum
bırakamıyorum bırakamayacağım seni. az önce kırmızı rujumu sürüp ayna karşısında sigara içip kendimle muhabbet ettim dumanla birlikte beynimide üflüyorum kanımca.
--spoiler--
aslında yakın geçmişte övündüğüm ama şu anda kendime sövdüğüm bir durum var sigara 12 yaşında başladığım ve birkaç kez bırakma teşebbüsüne rağmen halen bırakamadığım tek şey sigara pişman mıyım? tartışılır babam ve 2 abim içiyordu iyi bir örnek olabilmeleri için sigara içmemeleri lazımdı armut dibine düşer demişler
artık başlayalım sigaranın güzelliklerine birini ölümüne seviyor musun? eğer evet ise cevabın, benim geldiğimi ve şunları söylediğimi düşün bırakacaksın o kızı artık sevmeyeceksin, artık görmeyeceksin onu, bütün sevgini artık kendinle yaşayacaksın desem bırakır mısın onu diye sormama gerek yok ağzımın ortasına sağlam bir yumruk atarsın siktir git lan buradan dersin işte bende öyle seviyorum sigarayı yalnızlığımı paylaşıyorum onunla her nerede olursam olayım o benim hep yanımda canım sıkıldığında, üzüldüğümde, sevindiğimde, ağladığımda, işyerinde kötü bir gün geçirdiğimde, takımım maç kaybettiğinde veya kazandığında, şu an bunları yazarken bile yanımda, sen gelip bunu elimde almak istesen ben sana neler yaparım düşünmek bile istemezsin
insan hayatını paylaşan birini bırakabilir mi hiç canından çok sevdiğini birini bırakabilir mi her durumda sarıldığı birini bırakabilir mi? tabii ki hayır içime doğmuş ilerde yalnız olacağım o yüzden başlamışım ona diyorum, git gide beni öldürüyor olabilir ama bir düşünün sevdiğiniz kadın da size aynısını yapıyor çıkardığı sorunlarla hızlı yaşlanıyorsunuz bende sigarama benim kadınım diyorum o da beni hızlı yaşlandırıp hastalandırıyor ve yalnızlığımı paylaşabileceğim birini bulana kadar da bırakmayı düşünmüyorum onu
ilk aşkları hep hatırlarsınız ya benim de ilk aşkım sigaram bıraksam bile onu düşüneceğim ölene kadar onun anılarıyla yaşayacağım ilk içtiğim zamanı mutlu ve mutsuz anlarımda nasıl yanımda olup beni eğlendirdiğini veya beni nasıl teselli ettiğini ilk ve son aşkım belki ölümüm onun elinden olacak belki de bırakınca onsuzluktan öleceğim bilemiyorum ama şu an onsuz bir hayat düşünemiyorum ne kadar zararlı olursa olsun yalnızların sarıldığı ve teselli bulduğu tek şeydir o.
neden insanların bağımlı olduğunu anlayamadığım bir nesne. ara sıra bende içerim, ama istersem içerim istediğim an bırakırım, yani yıllardır, haftada 1-2 tane içiyorum, bir bağımlılık oluşmadı bende. sigara olmadan yaşayamam durumuna nasıl gelir insan anlamıyorum.
