insanın sag gogus kafesinde bir bosluk vardır, sarılınca o bosluk karsı tarafın kalbiyle dolar ve tam oluruz:)
kollarını acıp gel de sarılalım diye bekleyen erkekler..
valla size ekmek yok.
benim kalbim dolu. ihih.
sadece ona gidiyorum kosa kosa..
insan birine guvendiginde ve o guvenini bosa cıkarmadıgında nasıl bir huzur ve mutluluk kaplıyor icinizi dısınızı, degil mi?
insanın içini ısıtan, enerji veren ve mutlu hissettiren bir eylemdir.
Kalp ve sinir sistemine de iyi gelir. Serotonin ve dopamin salgılarsınız.
Geçenlerde mahallede bir sokak köpeğini sevdim, başını okşadım. Sonra yanından ayrılırken bir anda bacağıma sımsıkı sarıldı.
işte o an öğrendim ki;
Sarılmak evrenseldir.
Sadece sarılmak isterdim sözlük. “Gel” dese yeterdi bana. Düşünmezdim. hemen koşardım yanına. Başka hiçbir şey istemezdim. iki dakika sarılıp yine dönerdim yurduma. Hem Öyle fiziksel bir istek değil bu, aklımdan asla geçmedi. saf bir şey içimdeki. duygusal biriyim. Onu kırmaktan korkuyorum. Özlüyorum, keşke buna engel olabilseydim. Ya da bi’ çaresini bulabilseydim.
