güzel şeyler bir anda gelebiliyor. bünye alışık değilse hata verebiliyorsun.
3 yıl önce yeni mezunken, bir muhasebe firmasında işe girdim. işçiye ihtiyaçları yoktu üstelik. bir altı ay ara verdim, yurtdışına çıkmıştım. döndüğümde tekrar çağırdılar, 3 ay önce yine aynı yerde işe başladım. bu sefer çıkmak yok dediler, evlensen bile çıkamazsın gibisinden konuştular.
bu hafta 3 tane farklı yerden iş teklifi aldım. hiçbir şey yapmamama rağmen. hepsini reddettim. sadece vefa borcundan.
aklım diğer ihtimallerde kaldı, daha iyi bir hayatı reddettiğime eminim. ama buradan çıkarsam insanları yüzüstü bırakmış olacak gibiyim.
hayatımda değişik şeyler oluyor. sanki bunların altında kalıyormuşum gibi. güzel şeyleri elimin tersiyle mi itiyorum bilemiyorum.
Mayis 9 da yükselme sınavım var ama onu kazanmak için daha herhangi bir gayretim yok canım hiç çalışmak istemiyor sınava kafam allak bullak. Bir an önce yükselmem gerekiyor pozisyon olarak yoksa düşük maaşa devam edicem.
Hiçbir şeye yetişemiyorum. Nasıl yetişilir, nerden başlanır, nasıl olur bilmiyorum. Sanki herkes beceriyor da sadece ben yaşamayı beceremiyormuşum gibi. Moral bozucu ve insanı dibe çeken düşünceler. Olmuyor, yapamıyorum. Bazen kendim için insan böyle olmamalı, yaşamamalı diyorum. Kimse böyle hissetmemeli.
Sosyal medyanın yaygın kullanılması modayı dana ayak uydurulası hatta mecbur olunası bir hale getiriyor. Bugün Sosyal olmak, insanlar arasında kabul görmek pek kıymetli. Özellikle ergenler ve genç kadınlar arasında bir değer hiyerarşisi oluşturuyor. Çekicilik ve güzellik hiyerarşinin tepe noktasında. Bir nevi kendini gerçekleştirmenin ve şeyleri bilmenin insana verdiği gibi insana müthiş bir motive ve özgüven veren bir durum halinde. Bu güzellikten gelen boş özgüveni sokakta podyumda yürür gibi yürüyen, en güzel, en seksi olduğunu düşünen kadın ve erkeklerin aslında iki durumu birbiriyle ilişkilendirip bir önerme kuramamaları ve sürekli burnu havada olan tavırlarından, hep güzeli istemelerinden anlayabilirsiniz.
Çekicilik ve güzellik beraberinde estetik görünümü getiriyor. Uzun, ince, hatlı bir beden, dolgulu dudak, jawlineli yüz, badem göz, kusursuz bir burun. insanların özgüvenlerini dayandırdığı modanın insanı kendine küstürdüğünü zaten çok güzel olan kadınların en güzel olma çabasını görünce farkına varıyoruz. insanların tek dertleri saçlarının rengi veya normal olan burunlarını ve yüz hatlarını mükemmelleştirmek olmamalı. Moda insanı değiştiriyor kendinden başka olma haline dönüştürüyor.
Moda saç, moda olan stil, moda müzik, yemek, kitap, marka... bir şey herkesi hem nasıl aynılaştırabilir hem de özel hissettirecek kadar özgüven ve ego sahibi yapabilir anlamıyorum.
insanlar mekanları, saçlarını ve kıyafetlerini modaya uygun şekilde seçip sergi değerinde olduğu için paylaşıyor. Moda insanı aptallaştırıyor. Sürekli ne giysem, ne alsam, nasıl poz versem, nasıl paylaşsam, o ne giymiş, bu ne yapmış, ben nasıl yaparım... tüm hayatını bunlara kafa yorarak yaşamak aptalca.
Giyimin, müziğin, insanın şeklinin bir kalıba girmesini, moda olmasına akıl erdirmenin güç olduğu gibi tek tek insanların da moda haline gelmesini algılamak akıllı insanın aklına sığmayacak bayağılıkta şey. Moda olan niteliksiz kişi tonla reklam alır, ürün gösterir o moda olur, kitap yazar çok satanlara girer, mekana gider mekan moda olur işletme sahipleri de kişinin fotoğrafını çerçeveletip duvarlara asar çünkü mekanını moda haline getirmek ister çünkü moda iyidir, moda sürüdür, moda paradır. Kişi anlamsız boktan bir şarkı çıkarır milyonlarca dinlenir, o salak sözleri dinlemek bile modadır, hatta o insanın giyim tarzı, yediği yemek, beslenme tarzı bile moda olur. ınstagramda karşıma çıkıyor. Yok Shakira’nın diyet listesi hikayemde, yok bilmem ne kişisinin giydiği ayakkabı, gittiği mekan şu. Bir tane hayatınız var onu da beyninizi kenarı koyarak moda adı altında aynılaşarak ve başkasını taklit ederek yaşıyorsunuz s.kiyim böyle hayatı.
Üstten okuyunca tam tersini düşündüm hayatta her şeyin büyütülmesi gerektiğini. Her şey ama her şeyin milletin gözüne soka soka yaşanması gerektiğini. insanlardan nefret ettiğimiz bir gün daha sadece işte bu da ironik.
