geçmiş zaman... bir bunalım anında, biraz da tribe girerek 5 gün insan kayırmaksızın hiç kimseyle konuşmamıştım.
nadiren mırıldanma ve mimik dışında kimseyle işim olmamıştı. zor ve tuhaf görünse de, yaşadığınız buhran itibarıyle çok da zor gelmiyor. tabi birilerine göre kafayı yediğiniz düşünülebilir.
zor birşey mi susmak, hayır.
arızaya bağlayınca bir çok olmaz oluyor bu hayatta.
sanırım iki aydır böyle yaşıyorum ama bunun nedeni tamamen kariyer planlamasından dolayı mecburi bir soyutlanma. tabii deşarj oldum ama bir yerden sonra pek iç açıcı değil.
öyle bir insan hem kendi hem hayat sürecinde ilerleyenez gelişemez değişemez tekamül edemez olgunlaşamaz ve sağlıklı bir ruh haline sahip olamaz. inzivaya çekilirmişcesine halktan kendini soyutlamak: bu çok yanlış bir düşünce. sağlıklı bir düşünce tarzı değil bu. fakat şu da bir gerçek ki: seçici davranabilir, özenli davranabilir, elbette bu onun hakkı..herkes herkesle muhatap olacak diye bir kaide yok. hatta gerekli ve elzem.. hatta seçmek şart..
buraya yazmak bile insanlarla konuşmaktır..
insan bundan bile kendini alamaz..
evet ..
