"Kendileri düşünemeyen insanlar başkalarının düşünceleri ile yaşarlar." nietzschenintorunu
Yeterince zeki olup kendi ahlaki değerlerini ve kendi dünya görüşünü oluşturamayan herkes aynıdır. Beni farklı yapan tek şey bunları gerçekleştirmek için gereken özelliğe sahip olmam.
ister aynı ister farklı, ölünce herkesi mezara koyuyorlar. yakıp kül edilen, kaza yada vahşi hayvan tarafından cesedi parçalan veya kaybolanlar da kendi aralarında tasnif oluyor. neticede herkesin başına ölüm geliyor. nasıl yaşarsa yaşasın, ister kral olsun ister köle. varlık yokluk sosyal statü eğitim nitelik nicelik yetenek zeka akıl kabiliyet tecrübe gençlik yaşlılık kişilik karakter hal ahval durum gidişat fiziki yapı ego davranışlar niyetler planlar hayaller fikirler idealler inançlar dostluk düşmanlık saygı sevgi tüm ahlaki yada gayri ahlaki değerler v.s. hiçbir şey bu gerçeği değiştirmiyor. akıbet hep aynı. sonuç: insan bu dünyada bir var bir yok. farklı olsan neye yarar? aciz bir kulsun ey insan. o halde o zalim yol kesicilere aldanma sakın, o saptırmaları ve düşmanlıkları karşılıksız değil, hesapları görülecek, Allah'ın kulu ve yolunda değilsen hiçbir kıymeti harbiyen yok. kim olursan ol ve her ne yaparsan yap. bunu idrak edebildiysen işte gerçek fark burada. evet..
Diğerleri gibi dünyaya düştüyseniz, nefsi olarak iradeli değilseniz, çoğu zaman kendinizi düşünüyorsanız hiç kimseden farklı değilsiniz sıradan bir fanisiniz.
Nede olsa herkes kendi hayatının merkezindedir. Bu yüzden çoğu kişi odak noktası hep kendinde sanır. Sosyal kaygının temel nedeni de budur aslında. Herkes bana bakıyor ben özelim hissi. Gerçekte olan herkes öyle yada böyle özel olsa da, herkes kendi dünyasının meşguliyetindedir. O yüzden özelliğinizi sadece sizin için özel insanlar bilir.
herkes tabiki de farklidir, herkes ozeldir de. ama her an ben ozelim ben farkliyim diyeninden de uzak durun, kendini begenmistir. ozguvenli olmakla kendini begenmek farkli seylerdir. ikisi de yeteri mikarda olmali insanda.
