Omuzdan kesilmiş kolumuz bizim. Hiç sevmesem de bir yanımız eksik kaldı senden sonra. Geri gelmen için ne gerekirse yapardım ama işte yapacak bir şey yok ilk duyduğumda beni kandırıyorlar dedim yalan söylüyorlar yok ölmemiştir dedim ama doğruymuş.
ülke olarak 27 yıl önce şu an içinde olduğumuz durumdan 50 yıl ilerideydik.
bu kaliteyi yakalamak hayal, öyle bir nesil yetiştirdik ki...
her alanda ve her anlamda öyle bir çöküş yaşadık ki...
düzelir diye umut etmek bile aptallık; kalite para ile veya güç ile ya da projeler yatırımlarla değil insanlarla kazanılır ve biz insan kaynağımızı yok ettik.
21 yy cehaletin yüzyılı olacak.
sadece bizde değil, tüm dünya bu yozlaşmanın acısını çekiyor. artık kalite üretemiyoruz...
bakın etrafınıza...
yeni bir araba çıkıyor, bu arabayı 40-50 yıl sonra trafikte görecek misiniz?
hele ki elektrikli oyuncaklar-arabalar bu yeni araçlar garajda tozların arasında onlarca yıl kalıp da basit bir kaç takviye ile kontağı çevirince tık diye çalışacak mı?
oysa 1974 üretimi bir mercedes w123 280sel hala görebilirsiniz ve değerlidir.
ya eski şarkıların insana kattığı duyguları şimdi yeni şarkılarda bulabiliyor muyuz?
