elimde olsa geçmişimi silerdim o kadar hatírlamak istemediğim kötü anı var ki ama insan beyni unutmuyor işte o anılar her an karşıma çıkabiliyor aklıma gelebiliyor.
"geçmiş tuhaf şey. hep yanınızda taşıyorsunuz. bana öyle geliyor ki on, yırmı yıl önce olmuş şeyleri düşünmeden geçirdiğiniz bir saat bile yoktur; ama yine de çoğu zaman geçmişin, bir tarih kitabındaki bir sürü bilgi gibi, öğrendiğiniz bir olgular kümesinden ibaret kalması dışında bir gerçekçiliği olmuyor.. derken rastgele bir görüntü, ses veya koku ama özellikle de koku sizi bir anda alıp götürüyor ve o zaman da geçmişi hatırlamakla kalmıyor, içine giriyorsunuz"
Gerçekten tuhaf bir şey. içinden hem çıkamıyorsun hem de tam olarak giremiyorsun.
Büyük bir çıkmazdır. Kişi, bir daha asla dönemeyeceği bu zaman diliminin içinde çaresizce bocalayıp dururken, bugününü ve yarınını da kaybeder. işin trajik kısmı ise bunu kaybettikten sonra fark eder.
Şimdilerde geçmişi özlüyorum. Ne farkındalık vardı ne de yapmak zorunda olunan şeyler. Telaşsız heyecanlı olan günlerdi. Zaman her şeyi değiştiriyor...
ekşi sözlükten esinlendiğim ve şimdi de paylaşmak istediğim bir entry şu şekilde;
beraber yaşanılmaması ve asla düşünülmemesi gereken, adı üstünde olan... geçmiş, gitmiş, bitmiş.
nostaji hastalarının ve belki de ben de dahil özlenilebilen bir şeydir ancak geçmiş geride kalmıştır ve bir daha o zamanlara dönüş yoktur çünkü yaşanmış ve bitmiştir tıpkı dün gibi. o yüzden geçmişimizle yüzleşip geleceğe olumlu bir şekilde bakmamız gerekir bence.
istiyorum demek yetmez. bazen ne kadar uğraşırsan uğraş olmuyor işte.
geçmişse güzeldir. geçmişin güzel anılarını hatırlayıp gülümsemek bile bir şeydir. şükredip inansan da ne intihar edebildiğin ne de hayattan heyecan alabildiğin bir hayat yaşıyorsan geçmiş gülümsetir.
şimdiki zamandan bir şey anlayamıyorum. en azından bir kadının kalbine ve yatağına girmesinin bu kadar zor olduğu bir dünyayı sevmiyorum. eski heyecan yok artık.
