kutsal kitapta yok cehennem mehennem...
luciferin el attığı her din ve inançta vardır o ayrı.
bir ateşle sonsuza dek yok ediş var... pufff... asla bir daha yoksun. 2. ölüm diye geçen kavram.
acısız sızısız... ama cehennemi tercih eder kimi insan yanayım ama var olayım diye.
birçok dini inanışta karşımıza çıkan cehennem inancı genellikle yanarak cezalandırma ile özdeştir. bu inancın kökenlerine indiğimizde kendimizi m.ö. 3500 yıllarının şimdiki suriye, filistin, lübnan ve israil topraklarını içine alan bölgede, yani o zamanlarki ismiyle kenan bölgesinde buluruz. bu dönemde bu topraklarda yaşayan insanların taptığı tanrı’nın adı “molek” olarak geçer kaynaklarda. ve çok acımasız bir tanrı olarak betimlenir. o dönem halkı bu tanrı’yı kızdırmamak için çocuklarını kurban ederlerdi. hem de yakarak gerçekleşen bir kurban ritüeli. bu kurban ayini genellikle ginnom adındaki bir vadide gerçekleşirdi. Hinnom, ibranice’de gözyaşı demek. “ge” kelimesi ise ibranice’de vadi demek. bu iki kelimenin birleşimi: gehinnom. yani cehennem kelimesinin ilkel hali. cehennem inancı hem kelime kökü hem de cezalandırma şekli itibariyle bu antik kenan dininden günümüze gelmiştir.
