beni ilgilendiren kısmı, başkan ya da partili cumhurbaşkanı'nın hesap sorulabilir olması. seçimle gelmiş olması, istediğini yapabilir anlamına gelmez. bu ülke rejimi cumhuriyetse, yanlış yaptığında adalet önünde hesap vermelidir.
gelecek sistemde neredeyse tamamı başkan/cumhurbaşkanı tarafından seçilmiş milletvekillerinin başkanı yargılanmaya götüreceği hayal ediliyor. oysa şimdi bile akp'nin biat kültürünü düşününce bunun neredeyse imkansız olduğu aşikar. 4 bakanı hatırlayın lütfen.
--spoiler--
Soru 10) Cumhurbaşkanı, Cumhurbaşkanı Yardımcıları ve
Bakanlar suç işlerse ne olacak?
Cumhurbaşkanı, cumhurbaşkanı yardımcısı ve bakanların suç
işledikleri zaman yargılanabilmeleri için önce Meclisin 301
milletvekilinin (üye tamsayısının salt çoğunluğu) soruşturma
açılmasını istemesi gerekecek. Sonra Meclisin 360 milletvekilinin
(3/5 çoğunluk) soruşturma açılmasına karar vermesi gerekecek.
Daha sonra da Yüce Divana sevk için Meclisin 400 milletvekilinin
(2/3 çoğunluk) karar vermesi gerekecek. Bu oranlar sağlanamazsa
işlediği suç nedeniyle Cumhurbaşkanı, Cumhurbaşkanı yardımcıları
ve bakanların yargılanması mümkün olmayacak. (Teklif m.10, m.11;
Anayasa m.105, m.106)
--spoiler--
anlatılmıyor diyenler için artık ben oturayım bana anlatsınlar zihniyetini bırakalım. amaç sadece bir adamın başkanlık zırhına bürünmesini sağlamak.
Akp'nin bugune kadar yaptigi ne basarali oldu ki baskanlik sistemi basarili olacak. Acip okumaya tartismaya bile gerek yok.
Buyuk orta dogu projesi es baskaniyim dedi proje kafamizda patladi.
Vesayet sistemini bitirecez dedi, yaptiklari 15 temmuz darbesine neden oldu.
Derin devleti temizleyecez dedi, ergenekon balyoz vs basladi. Turk ordusunun ici bosaldi yerine paralel devlet geldi.
Cozum sureci dedi, pkk silah birakacak dedi, pkk her yere muhimmat doldurdu, sehir savaslari basladi.
Ortadogunun lideriyim dedi, kendince oyun kurdu, herkesle dusman oldu, ulkede ne turizm kaldi ne ticaret.
Egit donat yapacaz dedi ortadoguyu yonetecekti, simdi egit donatcilarin yarisi pyd de yarisi el-nusra da, iki orgutte bize savas acti.
Pydyi davulla zurnayla suriyeye gecirdi, isidin militanlarini gaziantepte tedavi ettirdi, guya ikisini birbirine kirdiracakti, simdi ikisinin de teror orgutu oldugunu yeni anladi.
Ekonomi de reform yapmislardi guya, ekonomi cok iyiydi, simdi ekonominin hali ortada.
Yani kisacasi yaptigi hic bir iste basarali olamayan, ulkeyi ucuruma surukleyen bir adam var basimizda. Bu beceriksiz herif simdi yeni sistem kuracakmista, basarili olacakmis. Eyvah ki ne eyvah.
Teklif edilen yeni yasalar içerisinde sorunlu ve ülkeyi dibe doğru itecek bir çok düzenleme var ama en problemli olanı hiç şüphesiz başkanın meclisi feshetme yetkisidir. Bu yetkinin, başkanlık sistemini içeren anayasalarda olup olmaması, sistemin nereye doğru evrileceği hakkında önemli bir fikir verir, asil saiğin ne olduğunun görünümüdür adeta. Abd başkanlık sisteminde başkanın meclisi tek taraflı feshetme yetkisi yoktur. Bu da uzlaşı kültürünün doğmasını ve gelişmesini sağlar, ayrıca yürütme erkini elinde bulunduran başkanı frenler. Örneğin Mecliste çoğunluğu elinde bulunan cumhuriyetçiler bir yasa çıkartmak istediğinde elinde veto yetkisi bulunan demokrat kökenli bir başkanla ya da meclisteki demokratlarla uzlaşmak zorundadır. Ya da tam tersi de olabilir demokratlar bir yasa teklif ettiğinde çoğunluk elinde bulunmadığından cumhuriyetçilerle uzlaşmak zorundadır, burda ise başkan devreye girip önemli bir sekreterliği(bakanlığı) cumhuriyeyçilere vermesiyle taraflar uzlaşabilir. Ama verilen fesih yetkisi sayesinde uzlaşı yolu aranmadan başkan meclisi feshedebilir.("Bizde uzlaşı yok başkanlık şart yaa" sözü saçmalıktan ibarettir. Demokrasilerde uzlaşı esastır, hangi sisteme sahip olursanız olun demokrasiye inanıyorsanız uzlaşı kültürünü edinmek zorundasınız.) Tek bir adamın eline böyle bir yetkinin verilmesi ise korkunçtur ve aradaki kesin kuvvetler ayrılığını derinden yaralar. Başkan frenlenemez hale gelir ki başkana fesih yetkisi veren bazı Latin amerika anayasaları, söz konusu ülkelerde diktatoryanın ortaya çıkmasına sebep olmuştur. (bkz: Venezuela Anayasası) (bkz: Ekvator Anayasası) (bkz: Peru Anayasası) (bkz: 1992 Peru'daki "auto-golpe"). Bu konu daha geniş eleştirilebilir veya yeni anayasadaki diğer problemlere (bkz: cumhurbaşkanının seçiminin milletvekili seçimleriyle aynı gün yapılması) de değinilebilir. Ancak sadece bu madde bile yeni sistemin bize neyi vaat ettiğini ve ülkeyi nereye doğru sürükleyeceğini açıkça gösteriyor. Umarım referandumda hayır çıkar. Yoksa üzülerek söylüyorum ki iran bile mumla aranır.
Edit: Türkiye Barolar Birliği'nin değerlendirmesi için: (http://anayasadegisikligi.../Anayasa_Degisikligi.aspx )
halihazırda ülkemiz özelinde getirilmek isteneni, 15 üyesinden 12'sini kendisini atayacağı bir yüksek mahkeme dışında herhangi bir denetime ciddi anlamda tabi olmayacak bir devlet başkanı kurumu ihdas etmeye çalışan model.
Şahsen başkanlık sistemini demokrasiye zarar verebileceği düşüncesiyle (özellikle erdoğan sonrası) desteklemeyecektim lakin 2 sebepten evet oyu verebilirim.
1. Erdoğan ve Bahçeli boş adamlar değil. Devletin en tepesinde ve her bilgiye vakıf insanlar, ciddi bir durum olmasa bu kadar kolay anlaşıp bir yola girmezlerdi. Oldukça mahrem bir sebebi olmalı.
2.Chp lilerin tavrı. Bu şerefsizler yine her türlü seviyesizliği yapmaya başladılar. Adam gibi dertlerini anlatmak yerine şiddete başvuruyorlar. Sağlam bir şamar atıp oturtmak şart oldu yine.
aslında kimse başkanlık sistemine karşı çıkmıyor getirilmek istenen sisteme karşı çıkıyor. ülkemiz demokrasi, özgürlük, adalet gibi konularda ileri olmadığı yeterli olmadığı için bu sistem tek adamlıktan, diktatörlükten farkı olmaz. ve ülkemiz hani eğitim, demokrasi, adalet, özgürlük, hukuk konusunda ileri düzeye gelmedikçe yönetenler halkı düşünmedikçe en iyi sistem parlementer sistemdir.
Modern, eğitimsel ve kültürel sürecini tamamlamış. Kuvvetler ayrılığının önemini kavramış milletler icin bence bulunmaz sistemdir... fakat Türkiye icin böyle birşey asla ve asla soz konusu değildir.. bir dediği bir dediğini tutmayan, 15 yılda 355 kere politika değiştiren birinin eline verilmemelidir. Aslında o degil herhangi x birininde eline verilmemeli..
arkasında büyük bi halk gücü olan 15 yıldır tek başına iktidar olan, tek adam olan ve sözcüsü olduğu davalar neticesinde hapse atılmayanın kalmadığı bir devlet görevlisi başka ne gibi bir engelden dolayı başkanlığı istemektedir merak içerisindeyim.
90'lı yıllarda "demokrasi bir tramvaydır, gittiğimiz yere kadar gider, orada ineriz” ve “Demokrasi amaç değil araçtır” diyen Recep Tayyip Erdoğan'ın son demokratik durağı başkanlık referandumu ile belirlenecek sistem. yine aynı kişi "21. yüzyıldaki islam medeniyet yükselişine katkıda bulunmayanlar zillet (Hor görülme, aşağılanma) içerisinde kalmaya mahkum olacaklarıdır" da demiştir. bilinçli olarak cahil bırakılmış toplum ve propaganda aracına dönmüş medya ile zaten demokrasi uygulanmıyordu; fakat yine de demokrasi kalıntıları vardı ülkede. Bu referandumdan evet çıkarsa erdoğan'ın artık demokrasi aracına ihtiyacı da kalmayacak, iyice içini boşlattığı o araçtan bütünüyle inecektir.
başkanlık sistemi zamanında 3 dönem seçilme kuralını esnetme amaçlı getirilecekti. yazılı ve görsel medya tek sesliliğe mecbur bırakılınca, olay babadan oğula ya da damada fırsatına dönüştü. birilerinin zaten başkanlığa ihtiyacı yok gibi. ancak kendinden sonrasını ve soyunu hesaba kattığı zaman, bu kadar yetkiyi onların eline geçirmesinin imkansız olduğunu bildiği için fırsatları kaçırmıyorlar olay bu. ülke bir ailenin fertlerine bırakılıyor kısaca.. göreceksiniz başkanlık geldiği zaman bakanlar damatlardan ve evlatlardan ya da yakınladan, yüksek maaşlı danışmanlar evlatlardan, akrabalardan olacak. (bakanlar artık milletvekillerinden seçilmeyecek deniyor)
Sistemden çok sistemi isteyenlere karşı olduğum için bu saatten sonra bu ülke için hiçbir çaba göstermeyeceğimdir. Umarım bir yerlerine kaçar sistem dedikleri de kips.
5 sene sonra başkanlık iyi değilmiş kandırıldık diyemesinler diye istemiyoruz.
93 sene önce egemenliğin millete verildiği bir konumdan egemenliğin tek bir kişiye ve sülalesine sahip duruma düşmesini istemiyoruz.
kanımızla canımızla kazandığımız cumhuriyetimizin avrupa ve amerika'ya peşkeş çekilecek bir sisteme dönüşmesini istemiyoruz.
ırak, suriye, mısır, libya gibi olmak istemiyoruz.
kendi ahbaplarının kendisini ispiyonlamasından korkan ve fetöcü milletvekillerini hala mecliste barındıran çakma devlet severlerin ve dönek milliyetçlerin ekmeğine yağ sürmek istemiyoruz.
kürt açılımı diyerek vatana teröristleri dolduran güruhun milletimizi daha çok kandırmasını istemiyoruz.
kendimizin ve çocuklarımızın atatürk'ün kurduğu temiz demokratik cumhuriyet ile yaşamasını istiyoruz.
