ilkokulda sıra arkadaşım ölmüştü. Yüzünü hatırlamasam da hala iki yandan örgülü sarı saçlarını ve ağlayan anne babasını hatırlıyorum. Bazen aklıma geliyor oysa sadece 1 hafta kadar okula gelebilmişti. Neyse işte aklıma geliyor şu an nasıl bir hayatın içinde ve bir gün ölürsem onunla da karşılar mıyım? Neden bilmiyorum ama o kızın ve ablasının ölümü beni çok etkilemişti.
düğününe gittiğin arkadaşının bir hafta sonra balayı dönüşü trafik kazasında eşi ile birlikte hayatını kaybetmesi mesela çok acı bir durumdur. umarım eşin ile birlikte olmak istediğin yerdesindir kardeşim.
13. 04.
Bugün doğum günün. ilk defa bu günü sensiz geçiriyorum. Her yıl kutladığımız, birbirimize saçma ama içten hediyeler verdiğimiz o gün… Şimdi sadece sessizlik var. içimden geçenleri sana anlatamayacağımı bilmek çok ağır geliyor.
Hastalandığını öğrendiğimde önce anlamaya çalıştım. “Geçer,” dedim, ama geçmedi. Son dokuz günü hastanede geçirdin. Hiç konuşamadık, bazen sadece göz göze geldik. O gözlerde hem korku, hem kabulleniş, hem de derin bir veda vardı.
Yanındaydım. Sonuna kadar. Elini tuttum. Hani gülüşünü tanıyan birine elveda demek ne kadar zor olur, bilir misin? Varlığın içime işlemişken yokluğunu nereye koyacağımı bilemedim.
Şimdi burada, bu doğum gününde, seni anmakla yetiniyorum. “iyi ki doğdun,” diyemiyorum. Boğazımda düğümleniyor. Ama iyi ki vardın. iyi ki benim arkadaşımdın. Her zaman öyle kalacaksın.
Çok çok Sevilen bir arkadaşın trafik kazasında vefat etmesidir. Yanında ki kişi, 4 üncü kazasından da sağ kurtulmuş. Kafayı yiycem. Nasıl böyle bir şey olabilir.
bi arkadaşım vardı liseden. Çok severdim. ölmeden dört gün önce görüşmek istemişti ''sen ayarlarsın bizimkileri topla da görüşelim herkesi çok özledim'' demişti. Ayarlayamadım. Gerçekten ayarlayamamıştım kimse gelmek istememişti ama
Öldükten üç gün sonra aramışım annesi açmıştı telefonu ''yok kızım üç gün oldu gideli'' dedi devamında ne o konuşabildi ne ben.
Acı bi durum. Ben o zamana kadar insanlar yaşlanınca ölürler ya da benim hayatımdaki insanlar hep öyle olacak sanıyordum.
Az once hamsterimin öldüğünü gordum ve hungur hungur aglamaya basladim. Aglarken bu basliga denk geldim ve gecen sene 22.12.2017de kaybettigim arkadaslarim geldi aklima. Aglama sebebim degisti.
Allah rahmet eylesin kardeş. 23 yaşında gencecikken en yakın arkadaşımı kaybettim. Sadece arkadaşım değil benim de bir parçam öldü o gün. Başın sağ olsun.
Genç bir şahsın toprakta curuyecek olmasına bünye zor alışır. Bir de bu her gün görülen,sevilen bir arkadassa. Lise 2 de iken aniden sınıf arkadaşımızin intihar haberini almıştık,bir süre yerine bakıp içimiz acıdı sonra sanki başka okula gitmiş gibi kabullendi herkes ve hayatına devam etti geride kalanlar.
hayatın verdiği ibretlik derslerden biridir. Zamanın bir çoğunu onunla geçirirsin, onunla çabalarsın, onunla gülersin. Birlikte saçmalarsınız, birlikte çalışırsınız ancak hayat dur der. Onca uğraş çaba sadece hatıralara gömülür kalır.
