Sizi doğduğunuz zaman'dan beri arayıp sormuyor ama yıllar sonra size ulaşacak kadar cesareti oluyor ! Nasıl davranmalıyım diye düşünüyorum. Kinci biriyimdir Eminem dinlersem iyi şeyler olmaz şuan. Help !
hakikaten herhalde hiçbir zaman çocuk tarafından tam olarak(hak ettiği) değeri bilinemeyecek olan pek değerli varlık-kıymetli insan.
(allah'ın izniyle çok yakın zamanda)bir baba adayı olarak şu aralar üzerimde fazlasıyla heyecan var. tabi biz erkekler olarak sadece heyecan ve güzel duygular. ama işte asıl mesele anne adayında. ilk günlerden itibaren anne, biyolojik-fiziksel-ruhsal-psikolojik olarak inanılmaz değişiklikler geçiriyor. ve bu değişiklikler aydan aya genelde artarak devam ediyor. tabi bu değişiklikler sevinç-mutluluk haricinde hepsi olumsuz. baş ağrıları, her gün kusmalar, ani üşümeler-terlemeler, tat duygusunun değişmesi, her gün burun kanamaları vb. aylar geçtikçe değişen inanılmaz sıkıntılar. hepsini gözlemliyorum. çok zor. inanılmaz bir şey. allah yardımcısı olsun. çocuk anne karnında büyüdükçe-geliştikçe(özellikle dördüncü aydan sonra) anneden o kadar çok şey götürüyor ki. adeta anneyi sömürüyor. her manada. sonradan aklıma şey geldi. yarın öbür gün annen olum şunu getir, kızım şunu yap dediği zaman burun kıvrılıyor, of puf deniyor.
laf çok işte de, kadınımızın-annemizin kıymetini iyi bilmemiz gerekir. ana hakkı hakikaten ödenmez. bunu yaşayarak ince ince öğreniyorum. hoş buna zaten binlerce kez anamda babamda ifade etmişlerdir. çok şükür verdikleri ahlakın temellerinde bu var. ama işte yaşayarak öğrenmek fazlasıyla etkileyici ve kalıcı. daha ortada bir şey yokken o çekilen cefa acayip bir şey. allah kolaylık versin.
Anne,ana,evin dayanak noktası.Çok yüktür anne olmak,her kadın kalkamaz bu yükün altından.Neyse ki dünyadanın en iyi kadını,anneme sahibim.Eğer tekrar gelsem dünyaya annemi yine o seçerdim.Asla pişman olmayacağım şeylerden biridir annem bu dünyada.
Hangi bakıcı, çocuğu sabaha kadar ‘öf’ demeden kucağında taşır?
Hangi şarkıcı anne gibi güzel ninni söyler?
Hangi aşçı anne gibi yemeğe muhabbet katar?
Hangi dost kapıyı yüzümüze anne gibi şefkatle açar?
Yapmayın!
Fıtratla oynamayın.
Aileyi yıkmayın.
Anneliği aşağılamayın..
6-7 yaşlarındaydım. kardeşim 4 yaşındaydı. şile'de daha önceleri de yaptığımız gibi denize gittik. yüzmeyi de biliyorum kendimce dalgalarla başa çıkmasını da. aldım başımı gittim bir akşamüstüydü. babamın seslendiğini hatırlıyorum "deniz kabarır" diye. çocuktum ya allah belamı versin çocuktum nereden bilecektim nasıl bir şey olacağını. allahın belası bir çocuktum. salak bir çocuk.
babam kardeşimle ilgileniyordu o sırada. onları görüyordum, o sırada karadeniz hırçınlaşmıştı, kıyıya doğru yüzmeye çalıştım ama o dalga beni içine aldığında çırpınmanın çok da anlamı kalmamıştı. yorulmuştum bir kaç saniye içinde. bir elin beni alıp da daha sığ kısıma attığını hatırlıyorum kim olduğunu görmediğim bilmediğim bir el. ayaklarım dibe çarpınca sıçradım bir an kıyıya doğru hamle yaptım. son gördüğüm yüz tanımadığım bir yüzdü.
beni tutan o tanımadığım eller anneminmiş. yuttuğum suyu boşalttıklarında başımda babamın ağladığını hatırlıyorum. ben olsam dövmekten gebertirdim beni ama babam ağlıyor bana sarılıp daha çok ağlıyordu. kardeşim de ağlıyordu. anne diye ağlıyordu denizi gösteriyordu. ölüm anında göreceğim son kare sanıyorum bu olacak. üzerinden neredeyse 20 yıldan fazla geçti hala biraz kendime kalınca gözümün önüne o manzara geliyor. nejatın küçük parmaklarıyla denizi işaret edip anne diye ağlayışı. ertesi gün kıyıya vurdu annem. denize olan bağlılığım da küskünlüğüm de bundan belki. hem çok sevip hem de nefret edişim bundan.
aylarca kimseyle konuşmadım. aylarca neden ölmediğimi düşündüm. yedi yaşındaydım benim suçumdu. babama kızdım kendimi bitirince. o babaydı güçlüydü annem gibi narin değildi. çiğdem isminden ömrüm boyunca kaçtım. kalbini kıracak bir şey yaparım kahır üstüne kahır olur diye kaçtım. kendime güvenemedim kaçtım. nejat büyüdü artık yakında evlenecek nasipse. ama ben kaçmaya devam edeceğim yaşamdan.
acı çektiğinizde, kim ne kadar acını paylaşıyorum, seni anlıyorum falan filan dese de o acıyı iliğine kemiğine dek hisseden, hatta hissedip elinden hiç ama hiçbir şey gelmediği için daha çok acı çeken, daha çok yanan insan annedir. annemdir...
Genelde Gereken değer verilmeyen sizin için canını bile veren dünyanın en değerlisi dir anne.annlerinizin kıymetini bilin yoksa birden ansızın gider ve yapayalnız çaresiz kalırsınız.ve içiniz içinizi yer keşke anneme daha çok sarilsaydim onu daha çok mutlu etseydim onu hiç uzmeseydim diye
Anne demek herşey demek miş hayatın anlamı oymuş onsuz hayat çok zor çekilmiyor.
Allah mekanını cennet etsin melek annem.
rafine şeker tüketmeyi bırakan evladının yanında günün muhtelif saatlerinde zevkten dört köşe olarak alaman çikolatası yiyebilecek kalpsizlikte kadın. yazık çok yazık.
