işten beş dakika eve geç geldiğinde, ya hiç gelmezse düşüncesinin beni kapana kıstırdığı günleri anımsıyorum şimdi. o beş dakika içinde tüm dünya gözümün önünmde patlardı, öyle bir patlama ki tüm bedenim paramparça olmasına rağmen yaşamaya devam ediyor olurdum. yer ayağımın altından kayıp giderdi. büyüdük daha doğrusu büyütüldük, tek başıma yaptığımızı sandığımız bir eylem ama belki de en az katkıyı biz yapmışızdır büyümemize. biliyorum doğa onu da alacak, ben yanarak, boğularak yani doğal olmayan yollarla beklenmedik bir biçimde ölmezsem doymak bilmeyen sonsuzluk onu da katacak karanlığına. kaç yaşında bitecek ona ihtiyacım veya ne zaman doyabilirim gibi bencil sorularım da oldu, itiraf etmeliyim, ama gördükçe azalan bir ihtiyaç değilmiş, tokat gibi cevap işte sana bencil, gün geçtikçe artan bir ihtiyaçmış bu. kaç yaşında olursan ol anne annedir, rolü değişmeyen tek oyuncusu hayatın.
* bir insanı yeryüzünde şartsız şurtsuz en çok ve daima seven en güzel insan.
aç parantez vakit çok geç olmadan, değerini bilelim bildirelim, şu siksok hayatta sevginin tanımını sevmeleriyle yapan bu harika insanların, parantez huzurlarınızdan ayrılırken annenizi düşünün yakınlardaysa öpün ya da arayın yapın işte bişeyler
hayal kırıklarımdan konuştum durdum haftalarca;şimdi ben koca bir hayal kırıklığıyım.böle olmasını istemezdim hiç,seni üzmek ister miydim ki ben?sen benim sahip olduğum tek gerçeksin.amacımı yitirdiğim anlarda,lanet okuduğum onca zamanlarda hayata tutunmamı sağlayanımdın sen.sana bunları yaşatmak istemezdim.dönüşü olmayan bir şeydi benimki,tek istediğim suçumun bedelini ödediğimi bilmendi.ödedim anne hem de güvenini kaybederek en ağır bedeli ödedim ben.ödedim anne hem de tüm sevdiklerimi kırarak uzaklaştırarak,kendime olan saygımı yitirerek ödedim ben.
oysaki tek ümittim ben,tüm sevinçlerine sebeptim;öle olarak kalmayı dilerdim.şimdi üzüntülerle ve hayalkırıklıklarıyla dolu gözlerin.keşkelerim gitgide boğuyor beni anne;başa çıkabilirmiyim sensiz bilmiyorum.zaman ilerledikçe görürsün gerçekleri derdin hep göremedi işte senin kızın,seni hayal kırıklığına uratmıcam demiştim ya anne,,urattım bak!!!yıllardır tek korkumdu bu;korkumu yenemedim anne!ne kadar pürüzsüzdü saflığım halbuki...keşke herkez senin beni tuttuğun gibi narin tutsaydı,kırmasaydı,dökmeseydi gözlerimden yaşlarımı.hep güçlüydüm ama ben deilmi?ne olursa olsun atlatırdım ben,üstesinden gelemeyeceğim hiçbişi olamazdı.bende öle bilirdim anne.taki aşık olana kadar.canım o kadar yandı ki annem...tek başa çıkamadığım şey oldu aşkım.hayallerim,gururum,beni ben yapan her şey parçalanmıştı.toparlanmalıydım bana yakışanı buydu değil mi??değil işte anne,sen beni anlamadın hiç,güçlü dedin!!!olamadığım zamanların geleceğini hiç düşünmemiştin belli.ben güçlü kız falan deilim anne!!!artık değilim.keşke olabilseydim...
hatalar yaptım birçok;ama ben seni üzmek istemedim hiçbir zaman.seninle bugün konuştuğumuzda seni nasıl hayal kırıklığına uğrattığımı hissettim.dayanamadım buna.ben senin biricik kızın,tek güvendiğin,tüm bel bağladığın,tutunduğun dalındım.sana bana hayatıma bunu yapmamalıydım ama anlayamadım annecim.yapamadım,dimdik ayakta durup içimdeki yaralarımı saramadım.üzgünüm sana bunu yaşattığım için.seni ne kadar sevdiğimi bilirsin.kendimi haklı çıkarmaya çalışmıyorum çünkü öyle haksızım ki şu anda...senin benim yüzünden üzülmeni hiç istemezdim.
doğruları söyledim ben hep sana,ufak tefek beyaz yalanlarımda oldu arada bir.ama ben seni hiç kandırmadım,bunu düşünmedim bile.sen bize ne kadar kötü de olsa doğruyu söylememiz gerektiğini anlatır dururdun.ben hep senin gibi olmak için çabaladım,onun için seni hep dinledim.şuanda yaptığım gibi yaptığım şey ne kadar kötü olursa olsun yalan söylemedim sana.hep doğruları konuştum,hep içimde sakladıklarımı anlattım açık açık olmasada.senin gibi olmayı beceremedim ben anne,çok çabaladım senin gibi olmak için.bugün senin gibi olmayı hak etmediğimi anladım.çünkü sen olsaydın bu duruma gelmezdin benim gibi.güçlü durur,önceliklerini belirler ve yoluna devam ederdin annem.yapamadım ben işte,ama yapmak istedim.o koca üç hafta oda da ağlarken hep senin gibi olmak istedim,ama yapamadım anne.
özür dilerim...bugünden sonra artık güvenini hak etmediğimi biliorum ama bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum anne.senin güvenin ve gülümseyişindi beni tedavi eden.sendin benim kendime güvenim,sendin beni ben yapan.seni hayalkırıklığına uğratmak istemezdim anne!keşke zamanı geri getirebilseydim,keşke seni üzmeseydim.özür dilerim anne,özür dilerim...
dokuz ay karnımda taşıyıp, bin bir acıyla doğurduğum, bi tanecik yavrumun boynunu büküp, *canı yürekten söyleyerek insanın içinin yağlarını eriten tek sözcük.***
çamaşıratördür. yani sizin en sevdiğiniz bluzu alır makinaya atar aaa ufacık tefecik çıkar, en sevdiğiniz kazağınızı kot pantalonlarla atar renk menk kalmaz, koyu renk pantalonunuzun üstünü dalga dalga yapar, para biriktirip aldığız bişeyi mahveder bide üstüne yıkadım ne var der sadece bununla kalsa yine iyi odanızı toplayacağım diye en gerekli eşyalarınızı notlarınızı o ufacık oda da nasıl becerdiyse kaybeder.
en çok sevilendir ve diğer en çok sevilenlere karşı bi garezi olan kimsedir
çenesindeki süper güçle bir çok şeyi isteseniz de istemeseniz de yaptırabilecek kişiliktir.
kulaklarında da inanılmaz güçler vardır. yanlış anlama olasılığı yüksektir.
örnek:
abi ve kız kardeş konuşmaktadır.
abi : o fakeleri atan senin arkadaşındır, sil onu msn listenden
kardeş: yok abi ya o yapmaz, o değildir.
abi : kızım hosta bak işte aynısı orda da var. hosta sinan'dan başka kim giriyo?
kardeş: tamam ya silemem yeni adrese geçiyorum zaten, oraya eklemem artık.
......................
annenin duyduklarına yorumu: ablayla konuşuyo
kardeşinin sevgilisi var, abin çok kızdı bu kız kimlerle ne halt yiyor. abin faka bastırmış, hoşt demiş, çocuk cevap vermiş, ne cevap vermiş anlamadım, terbiyesiz, neyse ben yine günahını almıyım da..*sen konuş o kızla abini dinlemiyo, silemem diyo.
abla: nerden duydun anne
anne: ne biliim bilgisayarın başında konuşuyolardı, bilgisayarda resmimi var ne abin orda burda diye gösteriyodu
.......................
vs.vs.
böylece annenin kulak gücü yanı sıra hayal gücününde akla zarar olduğunu görmüş olduk.
kısa zamanlı gidişlerinde bile en çok özlenen, hiç kimsenin çekemeyeceği en çekilmez huysuzlukların, en abartı nazların üstesinden ustalıkla gelen, evi muhteşem bir yuvaya çeviren evrendeki en güzel peri... minik bir ev kedisi.
kac zamandir yuzum tra$li, gozlerim $afak bekledim. uzarken ellerim, kulagim kiri$te. ölümü ozledim anne, ya$amak isterken delice.. ah, verebilseydim ke$ke.. yuregi avucunda ko$an her bir anneye, tepeden tirnaga ogula ve kiza kesmi$ bir ulkeye armagan.. du$lerimle sinirsiz, diretmi$ligimle genc, $a$kinligimla cocuk devrederken sirda$ima usulca aciliverdi yanagimda tomurcuk.. pir sultani du$un anne, $eyh bedrettin'i, bortlucegi.. insanlari du$un anne, du$unki yuregin sallansin, du$unki o an gune$li, guzel gunlere inanan mutlu bir yusufcuk havalansin..
yani benim guzel annem, ala$afaginda ulkemin, yildiz ucurmak varken oturup yildizlar icinde kendi buruk kanimi ictim.. ne garip duygu $u ölmek ! optugum kizlar geliyor aklima.. bir aciklamasi vardir elbet giderken daragacina.. geride masa ustunde boynu bukuk kaldi kagit kalem.. bagi$la beni guzel annem.. ogul tadinda bir mektup yazamadim diye kizma bana.. elleri degsin istemedim, gozleri degsin istemedim.. aglayip koklayacaktim, belki bir omur ta$iyacaktim koynumda. ya$amak agrisi asildi boynuma.. oysa, turku tadinda ya$amak isterdim !
kisacasi guzel annem, bir cicegi du$unurken urpermek yok.. gulmek, umut etmek, ozlemek.. ya da mektup beklemek gozleri yatirip iraklara.. olmek ne garip $ey anne..
baba olamicagim ornegin.. toprak olmak ne garip $ey anne !
şaka gibi kadınlar.
-ben dışarı çıkıyorum.
-çıkma hastasın..
-çok sıkıldım, bi hava alayım.
-merdivenleri sil açılırsın..
-höö?!
yarım saat arayla yemek yedirmeye çalışan, önceki hayatında acaba eczacı-doktor filan mıydı acaba diye düşündüren, uykunuzu bölüp, burnunuza ballı süt dayayan, ultra alıngan*, tehlikeli dişiler.
anne aşktır. anne sevgidir, sevgilidir. anne bitanedir. anne cennettir. anne çocuğu için canını ble verebilcek kişidir. anne dert ortağıdır, anne sevgi kaynağıdır. bazı kişiler tarafından bu kutsal kişinin değeri bilinmese bile, anne herşeydir.
