adaletine zerre kadar inanmadigim varlik... sikenlerin hep daha iyi yasamasi, guclulerin gucsuzleri ezmesi, zengin ulkelerin fakir ulkeleri somurmesiyse adalet, kusura bakmayin ama ben boyle adalete bacagimi sokayim...
hep bir sabret, bekle, bu dunyada olmazsa diger dunyada mutlu olcaksin yalani...
kenya' nin samburu kabilesinde dogan bebekle, new york' ta 42. caddede hayata gozlerini acan bebek bu hayatta yaptiklarindan dolayi esit olarak yargilanacaksa kusura bakmayin ama sikerler boyle adaleti!!!
ilk once bir firsat esitliginden bahsedelim, onu bir saglayalim sonra adalet kismini hallederiz, bundan kimsenin suphesi olmasin...
kainatı altı günde yaratan, en güzel isimlerin sahibi olan, kalbinde safi allah sevgisi ve inancı ile dolu olan kullarıyla beraber gören, duyan, işiten, herşeyin sahibi olan yaradan. tanımlamaların yetersiz kaldığı, varlığına dair gören gözlere birçok kanıtı bahşetmiş ulvi ve ruhani varlık.
geçenlerde içimde bir korku çoğalması oldu. yani bir anda değil tabii, uzun zamandır zaten böyle yavaştan geliyordum bu tarafa, önce yılların azılı pozitif ateistliğinden negatifliğe ve ardından agnostizmin kollarına bırakmıştım kendimi; çok kısa bir vade de deizm'e bulaşıp en nihayetinde "ulan sanki var lan" dedirten olaylar neticesinde bir sabah ezanı eşliğinde kelmeyi şehadet getiriverdik... de; aga benim hala oturmayan bişeylerim var lan. hala belirsizim. yılların sahih hadis takipçisi, türkçe meal denince alayına "bi' dakka" deyip de lafa stigmata gibin dalan ben, bizatihi halen var mı yok mu kararsızım amk. tabii bunda sikimden aşşaa kasımpaşşaa inanırlarının etkisi büyük, onların yediği bokların antipatikliğiyle dinden de soğudum gerçeğini inkar edemem elbet ama... ne bileyim lan işte, alim miyim ben amk. hiçbir zaman da bilemeyeceğim sanırım, emin olamayacağım. fakat tüm bu sınav mınav teranesi hala aklıma yatmıyor. ve bu amilden umudum değil ama bir adet temennim var benim: mantığıma yatmayan işler için -eğer varsa- cehennemde cayır cayır yakmazsa sevinirim. dinimiz amin.
edit: öteki taraftan haber geldi, yarrağımın kurma kolu yobazcanların götüne girmiş bu entry. zebani vaz hiyır.
dünyanın haline bakınca, "oradan bakınca nasıl görünüyor? kimden yanasın?" diye zaman zaman söylendiğimdir. en inanmazın bile, inanılmaz şekilde sığındığıdır. onun ve kendi varlığımın nedenini nasılını ölmeden asla gerçekten bilemeyeceğimdir. "bu sabahların bir anlamı olmalı" diyor şarkıda. onun gibi bir his işte. bu boktan dünyaya gelişimizin bir anlamı olmalı. ama dünyada nerede yavşak varsa hepsinin tuzu kuru. nerede mazlum varsa her gün daha boka sarmakta.
tonla küfür yiyor her saat her dakka... ama elçisi öle mi? bi küfür et elçisine halk içinde bak neler yapıyorlar. ama allah'a küfür edince çoğu kimse ses etmiyor.
