ladri di biciclette

iç burkan detaylarla,sizi hüzünlendiren,filmin içine girip beraber bisikleti arama arzusu yaratan Vittorio De Sica'nın yönetmenliğini yaptığı bir film. küçük çocuğun büyümüşte küçülmüş tavırları,babasının yanında daha kendinden emin sanki yer değiştirmişler gibi bir his uyandıran çocuk baba,baba çocuk olmuş sanki dedirten tam bir yılmaz güney'in umut filmi havasında bir film olmuş. izlerken hep bunu dedik; umut gibi, umudun içinde umutsuzluk gibi. içinizi burkuyor. acaba hırsız mı suçlu yoksa çaresizlik kavramı içinde kendisi de hırsızlık yapan ama başarılı olmayan antonio mu? o küçük çocuğun babasının o yüksek dozdaki hüznünü anlayabilecek kadar zeki bir çocuk olması ve elini ne olursa olsun babasının elinden ayırmayacağı. gerçekten izlenmesi gereken filmler arasında. bazen ağlamaklı olsanızda hayatın gerçekleri yoksulluk,çaresizlik,yinede umut ve yine umutsuzluk,en sonunda yeniliş ama bir baba oğul sevgiside var filmi kavramlara bölersek.