ben bu yazıyı sana yazdım

"ey alıngan susuşundan üzünç, gizli öfkesinden kan sızan!" sevgili!
ezberimdeki yarım kalmış mısranın ifadeye gelmeyen sesi!

benim gözlerimle bakmalısın kendine, benim kulaklarımla duymalısın kendini ve benim yüreğimle hissetmelisin. istesende konuşturamam içimdeki elif'i. dinlesende anlatamam. hissetmelisin!

"dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum günlerdir."

yine de yeterince güçlü değilim. milyonlarca kez haykırmak isterken seni çok özlediğimi, evet; dudaklarımı kanatırcasına ısırıyorum...susuyorum.

anla! ya da anlama!
ben hep dünyanın durduğu andayım...