hz.ali ile bir müşriğin arasındaki muhabbetten çıkan cevaptır. bu cevap esasen makul açıklamaların, örneklemlerin bittiği noktada söylenmiştir. muhabbetin en son raddesinde bunun sorulması mantıksız değildir ancak ''eleştirel bakış açısı'''nın makul sınırlarını bilen, vicdan ve akıl olgusunu dengeli biçimde kullanabilen bir ateiste bu söylenmemelidir. çünkü tartışmanın başlangıcında bu söylendiğinde size ilmi cevaplar verme ihtiyacı hissetmeyecektir. çünkü başlangıçta bu noktayı koyarak cümleye başladığınızda ilmi bir terminoloji kullanmamış olacaksınızdır ona göre.
inanıp inanmamak, loto oynamak gibi değildir, ihtimaller üzerine kurulan inançlar bir gün çökmeye mahkumdur, ancak bu söz yukarıda da açıklaması yapıldığı gibi islam'ın özünden ya da genel mantığından çıkmış bir önerme değildir.spontane gelişmiş bir durum sonucunda verilmiş bir cevaptır. bazen vereceğiniz cevapları kendi seviyenize göre değil, karşınızdakinin anlayışına ya da üslubunu göre verirsiniz, işte hz. ali (r.a.) bunu yapmıştır bu cevabı vermekle. ateist arkadaşlarımızın bu cevabı, islam'ın inanç konusundaki temel mantığı olarak sunmalarının anlamı yoktur ve manidardır.eşeği sağlam kazıya bağlamak mantığıyla allah'a inanma eğiliminde olan helvadan buda yapıp önce tapmalı sonra yemelidir çünkü bu şekildeki davranışı, belki allah varsa yırtarım düşüncesinden daha mantıklıdır.
allah'a samimiyetle inanmanın ölçüsü kumarbaz olmamaktır, çünkü ya tutarsa ve ya ya allah varsa mantığı sakat bir mantıktır. hadi hayat bir kumar olsun -ki bu lafı hiç sevmem- kumarın temel mantığı nedir, oyanayan değil, her zaman oynatan kazanır, yani allah tüm hükümranlığı ile hakikat noktasında, vicdan noktasında, akıl ve mantık silsileleri noktasında varlığı ile her daim makuldür. o'nun varlığı bu sebeblerle çelişmez, üzerine bu sebebler allah'ın varlığını her anlamda destekler. bu durumu cem yılmaz'ın totem hikayesine çevirmenin mantığı yoktur.
bu soruyu sorabilmek için en az liseli olması gerekir bu kişinin. dolayısıyla yaşı 15-16 civarıdır. yaşayacağı ortalama ömrün 70 yıl olduğunu düşünürsek bu sorunun cevabını her türlü 50-55 sene sonra alacaktır zaten. bu kadar sıkıntı yapmasına gerek yok. he tabi şu var, inanmıyorsa güneş gözlüğü, parmak arası terlik, şort, yanık kremi falan koydurması gerekir tabutunun içine. cehennemde yanarken "bura niye bu kadar sıcak" diye soracaktır büyük ihtimal inanmadığı için, en azından önlem alsın kendince.
hiç kullanılmaması gereken ateist deyimi. delikanlı insan hayat boyu gösterdiği cesaret örneğini devam ettirmeli, iki odun bir de ateşten kaynaklanan göt korkusuyla inançsızlığından taviz vermemelidir. biz memleketimizin delikanlı, inançlı ve azimli bir şekilde ısrarla inançsız yaşayan dostlarımıza desteğimizi her daim sürdüreceğiz.
samimiyetsiz, tüccar mantığıyla inanan insanın mantığıdır. ama allah'ı kandıramayacağını bilmesi gerekir bu insanın.
eğer insan inanacaksa sadece ve sadece "allah'ın rızasını alabilmek" adına inanmalıdır. ne "ya varsa" ne "cehennem" ne de bir başka şey yüzünden inanılması asla kabul edilemez. hele hele cehennem korkusuyla inanan insanlar işte onlar sanırım sağlam odun olacaklar. *
ek: ha bir de bu mantığı ateistlere aşılamak isteyen simsarlar mevcut. yazık sadece yazık. ateistlere bir kere yazıksa bu simsarlara iki kere yazık!
varsa diye bi ihtimal vardır ama bu ihtimal sizin görünmeyen hayali bir arkadaş tarafından izlenme ihtimaliniz kadardır. şimdi ben size ya bu hayali arkadaş varsa desem üzerinde düşünür ve hakikaten var olabilir ona göre bir hazırlık yapmalıyım' der misiniz? acaba kendisi benden ne istiyor diye bir araştırmaya girer misiniz? eğer cevabınız evetse gelmiş geçmiş bütün tanrılar ve hayali arkadaşlar sizi bekliyor.
bunu iki ihtimalli bir piyango gibi düşünmek başlı başına yanlışlık olur. yani olay eğer tanrı yoksa ben sadece dünyadaki zevklerden mahrum olurum, varsa sonsuz ahireti kazanırım gibi yüzeysel değil. ben zaten sahip olduğum tanrı inancıyla yaşadığım dünyadan gayet zevk alıyorum. eğer zevkten kasıt önüne gelenle yatağa girme, içki alemi gibi bir basitlikse zaten insan olmanın tadını alamamış bir bireyin kendindeki eksikliği tamamlama gayretidir bunlar. inandığım din (belki başka inanç sistemlerinde böyle olmayabilir) benim için dünyadan zevk almayı yasaklamış değil. yaşantıma gayet mutlu olacağım optimum düzeni kurallar bütünü olarak koymuş zaten. ha bu benim için böyle olup başkası için olmayabilir. evlenmeden önce cinsel ilişkiye girmemiş olmak senin için çok büyük bir kayıp olabilir. bense bir saatlik fiziksel bir zevk yerine vicdanımda duyduğum ömür boyu sürecek bir zevki tercih ediyorum. tanrıya inanmış olmanın mükafatını zaten yaşadığım dünyada aldım. nedir o mükafat derseniz dediğim gibi vicdani rahatlık, ruhsal huzur, serenity vs.
tanrının varlığına dair şüphem var mı? anlayamadığım şeyler var diyelim, ezel ve ebed gibi. nedensellik ilkesi sebepsiz sonuç olmaz der. dolayısıyla durduk yere kainat olmaz. büyük patlama niye olmuş, öncesinde olay neydi. bunlar da sanırım cevabını dünyada alamayacağımız sorular. e zaten iman denilen şey de kesin ispatı olmayana inanmak değil mi
