bugün

anlamakta gucluk cekilen beyindir.

tamam allah'a inaniyorsun, imanin da o bicim. icimde hic bir suphe de yok diyorsun, bunu da anladik. benim merak ettigim husus su: hic kendine bir kez bile olsun ciddi olarak "ya allah yoksa" diye sorup ihtimalleri dusundun mu? nelere nasil bakacagini, neleri nasil gorebilecegini merak ettin mi? o akil denen ortam, o beyin denen cihaz sende; icinden bir sey dusunsen bu en fazla seninle inandigin allah arasinda kalacak. koskoca allah da cikip "nasil kendi kendine boyle birsey dusunursun" diye seni haslayacak degil ya (bilmem tabi, haslarsa bana gelip hesap sorma sonra)!

"en buyuk gunahtir", "seytan'in aklima soktugu seydir", vs. bunlari biliyoruz, dinliyoruz, bu konuda seninle tartisacak degilim. ancak o beyin; o beyin ki herbir halti sorgular, ihtimalleri olcer bicer; nasil olur da bu soruyu sormaz? belki de soruyordur da ben bilmiyorum, orasi ayri is tabi. eger soruyorsa, ya da sormussa acaba o kafada neler olmustur, nasil bir tablo ile karsilasmistir, mesela panik mi yapmistir, yoksa sakince ihtimalleri gozden gecirip tekrar imanina geri mi donmustur?

merak ediyorum o beyini, o beyin kendisini merak etmese bile...
(bkz: sırf garanti olsun diye allah a inanan insan)
Tahminimce hiçkimsenin sahip olmadığı beyindir. Ben çok kez düşündüm bunu. Ya yoksa diye. Yoksa eğer bu hayat niye o zaman diye düşündüm. Mesela aynı doğrultuda öldükten sonra ne olacağını da çok düşündüm. Yani ya öldükten sonra birşey olmayacaksa? Ya rüyasız bir uykuya dalacaksak? Eğer öyle olursa çok kötü olur lan. Bu dünya ne o zaman niye yaşadığımızı bile bilmiyoruz öyle mi? Rüyasız uyku fikri beni dehşete düşürüyor. Yok olmaz diyorum bu hayatın bi anlamı olmalı diyorum ve en sonunda tekrar inanmaya başlıyorum öldükten sonra hayata ve Allah'a. Düşündüklerim için affetsin beni.
"ya bu s.kindirik düşünceler benim değil de şeytanın vesvesesiyse " diye düşünemeyen beyinden çok daha hayırlıdır.
yoksa sorun yok ama ya varsa diye dü$ünerek hareket eden ve ona bağlılığına sunan beyindir.
Bu sözlük internette kendi kendine oluşmuştur, bütün yazılar ve butonlar tesedüfen yerleşmiştir. Ve kendi kendine hergün genişlemektedir. Fakat beyniyle düşünmyen kardeşlerimiz zall nikli birinin yaptığını sanıyor. 21.yy hala böyle şeylere inanmak gerçekten beni üzüyor doğrusu. Beyin var kardeşim beyin, sözlük kurucusu diye bişey yok, herşey tesadüfi. Efendim böyle konuşma yoksa zall seni atar, ne günlere kaldık ya.

MERAK ediyorum zall a inanan o beyinleri onlar kendilerine inanmasada...
başlığı açan kişiye;

emin ol düşündüm hatta geçen dönem tüm yargılarımı ve önyargılarımı bir kenara ittim araştırdım okudum. ödüm patladı inancımı yitiririm diye, ama bu korku beni araştırmaktan vazgeçirmedi. ben inanıyordum ve inanıyorsam eminim ki inancım üstün çıkacaktı ve çıktı da. düşünmedi değilim düşündüm düşündüm. artık bu bende bir obsesyon haline gelmişti. ama emin ol Allah'ın varlığını inkar edecek tek bir delil dahi bulamadım. hani diyordum inancım mı sarsılacak vs umurumda değildi ve doğru olanı bulmalıydım. doğru olan neydi? doğrular o ana kadar bana çevreden öğrendiklerimdi. artık kabuk kırılmıştı ve çıkmam gerekti. bu hengamede diyordum Allah'ım bana yardım et ve geç olmadan geldi o yardım. Allah'a çok şükür kaybetmedim inancımı ve daha da bilenmiş bir vaziyette çıktım. şuan * Allah'ın varlığını inkar bana gülünç geliyor.

eğer inanmayan birisi olsaydım geçen dönem Allah'a inanırdım. o derece ki bu gerçek kör olmak gerekiyor görmemek için.

asıl sana ben şu soruyu yöneltmek istiyorum: hani bizim başımıza * gelen; ki biz vesvese olarak tanımlarız bunu ve şeytandan geldiğine inanırız. bu tür bir tabir-i caizse ilahi vesvese gelmiyor mu size sn yazar? özelden veya buradan yazabilirsiniz.

saygılar...

denilesi bir mektup yazmamı kompulsif bir hareket olarak bana zorlatan bir soru...
düşünen beyin varlığını var olduğu varlığına bakarak bulacaktır. lakın beyin ve düşünme vasiflarının olması şartı vardır.
Anlaşılması en zor durum senin çok iyi kavrayıp ta diğerinin kavrayamadığı durumdur die bi tez var...
nedense ateist şahıslarda iman sahiplerinin hiç düşünmeden, körü körüne tanrıya inandığı gibi bir sanrı mevcut. ben allah a inanan birisiyim. neden inanıyosun arkadaşım diyecek birisine de en basit açıklamayı yaparım. çünkü nedensellik diye bir şey var. ben varsam, içinde bulunduğum evren varsa, enerji varsa mutlaka bir oluş sebebi olmalı. senin hiçbir şeye bağlayamadığın büyük patlamayı ben tanrı kavramına bağlıyorum. mesleğim gereği fizikten de anlarım az çok, bana atom altı parçacıkların davranışları, astronomik olaylar vs hiç de tesadüfi gibi gelmiyor. üzerine de çok düşündüm, farklı tezleri de okudum, bana çıkar yol olarak gözüken tanrısal bir güçten başka bişey değil.

şimdi düşünemeyen beyin diye dalga geçen zavallı kimseye klasik bir argüman olarak "bu muhteşem sistem bence kendiliğinden oluşmuş olamaz" dediğinde bu sefer bununla da alay etme girişiminde bulunur. özellikle ekşi sözlük denilen ateist kolonisinde çok rastlarsınız böyle tiplere.

ben inanıyorum dediğinizde düşünmeden tanrı fikrini kabul etmiş oluyorsunuz ama ben inançsızım diyenler nedense 180 iq luk beyinleriyle çok uzun işlemler sonucu bu fikre kapılmış oluyor. yazık sizlere, gerçekten üzülüyorum. boşa geçirilmiş bi hayat
Hz.ali(radiyallahu anh) ye sormuşlar ya allah yoksa biz haklıysak diye.
hz ali.(r.a)demişki ;senin dediğin doğruysa bana bişey olmaz.ben böyle yaşamaktan memnunum.ama ya benim dediğim doğruysa.o zaman ne yapacaksın? bunu da sen düşün demiş.

Cafer-i sadık hz. lerine sormuşlar bize allah'ın olduğuna delil göster demişler.
cafer-i sadık hz. demiş ki ; allah'ın olduğuna en büyük delil benim.çünki ben önceden yoktum şimdi varım.kendi kendimi yaratamam çünki önceden yoktum. demiş.
(bkz: çakma bluevelve)
dünyadaki herşeyin aslında somut değil soyut olduğunun farkında olmayan söylemdir. biri bana rakam gösterbilir mi elle tutabileceğim? ama yine de oturup hesap yapıyoruz. bu kadar kolaydır işte allahın varlığına inanmak.
umut ve korkularla dolu bir beyindir.
dogmatiktir.
descartesden alıntı yapan islamcılar. aman allahım bunu da mı görecektik diyerek ben de götü sıkışınca allah diyen ateisti oynamalıyım hemen, descartes septiktir ve tüm septikler gibi hiçbir şeyden emin olamadan ölmüştür. düşünüyormuş da öyleyse varmış, descartes önce düşünenin kim olduğuna emin olamazdı, birisinin super bir quoteunu taşırken ekrana adamın fikrini cismini de bilsek fena olmaz belki de.

allah yoksa diye düşünemeyen bi beyin yoktur. çünkü genelde ya varsa lan diye düşünmekle geçirirler öğleden sonra ve akşamlarını.
bundan binlerce yıl önce insanlar yıldırım düşmesi, deprem ya da sel gibi olaylar tanrının gazabı olarak nitelendirirdi. çünkü bunları açıklayamazlar ve 'tanrı yaptı' diyerek duruma mistik bir hava katardı. oysa şu an gayet iyi biliyoruz ki bunlar günlük doğa olaylarıdır. evet şu an big bang teorisini ya da evrim teorisini tam olarak açıklayamıyoruz fakat bundan belki 1000 yıl sonra ilkokullarda hayat bilgisi kitaplarında okutulacak.*
bağnazdır.
olmayan veya çalışmayan bir beyindir. çalışan bir beyin bunu düşünür, sorgular ve sonunda da bir yaratıcının olduğuna kanaat getirir. çünkü bunun ispatı heryerdedir.
ya allah varsa diye düşünemeyen bi beyinden daha zekidir aslında ama bi o kadar da kıt görüşlüdür.

(bkz: insanlar)
(bkz: olasılıklar)