şimdi mustafa altıoklarağır roman gibi bir yaklaşım ile bu kitabı filme aktarırsa eğer yeni bir kült film ortaya çıkartır.. ama bunu yürekten istemesi gerekir.. yetkin dikinciler'i de kesinlikle oynatması gerekir, artık bünyamin mi olur, ebrehe mi olur, hınzıryedi mi olur bilemem ama kesinlikle oynaması gerekir..
başlangıçtaki ağır cümleler insanı ürkütse de,bırakmayınız. zaten biraz daha devam edince isteseniz da bırakamayacak ve bir ihsan oktay anar takipçisi haline geliceksiniz.
kitabın film olacağı hakkında epeydir söylentiler var ancak merak ediyorum hangi türk yönetmen böyle bir kitabın büyüsünü bozmadan, izledikçe kendine çeken bir film haline getirmeyi başarabilir?
ilk 60 sayfası sıkan hatta abartıldığı kadar da değilmiş diye düşündüren ama 60. sayfadan böyle düşünmekle resmen bok yediğimi anlamama sebebiyet vermiş muhteşem kitap.
varoluşçuluğun temelden hikayesini kaos teoremi ile harmanlayıp,osmanlı zamanında geçen veya geçmeyen, sadece bir gözün yansıması olan muhteşem ihsan oktay anar eseridir.üç kere farklı amaçlar için okunabilir;ilki sadece lezzetli bir kitabın keyfine varmak için.ikincisi,felsefe bütünü altında önümüze gelen izm lerin nasıl romanlaştırılacağını görebilmek için ** ,üçüncüsü kitaptaki eşsiz hayal gücünden feyz alabilmek için. *
ihsan oktay anar
(bkz: efrasiyabın hikayeleri) **
(bkz: Amat)
(bkz: Suskunlar)
yazar, bu romanda ben büyük bir romancıyım diyor. okuyucu da bu romandan sonra sen büyük bir romancısın diyor. uzun uzun anlatılmalı, saygı duyulmalı, özenilmeli ve kadri kıymeti bilinmeli.
ayrıca bu kitabın yazarının enteresan şekilde hiçbir tv kanalına çıkmaması, gazetelere mülakat vermemesi de vakidir. bu da kendisine has değerin ifşasıdır. (değer derken, hem anlayış hem paha...)
aklımda ebrehe karakterinin ''bilme tutukusu insanları nasıl bir sona sürüklüyor. görmek, duymak, bilmek ve öğrenmek isteyen şu zavallı cerraha gösterilmeyen saygı, sadece karanlığı, soğuğu ve sessizliği algılayan ve hiçliği bilen bir cesede gösteriliyor.'' sözüyle birlikte birçok sözler,düşünceler bırakmış,muhteşem ötesi bir kitaptır.kurgusu öyle bir noktaya geliyor ki bazen,kesinlikle bunu unutmamalıyım,burayı atlamamalıyım diye düşünüp,okumaya çalışıyor insan.kitabı okuma süreci çok zevkli ama asıl işkence bittikten sonra başlıyor.insan böyle bir kitabı okuduktan sonra şimdi neyi okuyabilir ki?nasılda kaldı o tat...
hem bir solukta okunmak istenen hem de her cümleyi defalarca okuma isteği uyandıran kitaptır. okuyanlar arasında çağdaş türk edebiyat'ında yeni bir çığır açtığı görüşü yaygındır. iç içe geçmiş öykülerin aynı çatı altında ustalıkla birleştirilmesi ise takdire şayandır.
postmodern edebiyat'ın türkiye'deki başkenti.
olağanüstü sözcüğünün gerçek anlamını verdiği ender şeylerden biri.
kafa yormak, düşünmek için okumanın bir numaralı adresi.
güzel kitap.. lakin beklediğim kadar değildi.. ara ara anlatılan hikayeler güzeldi.. onun dışında bir yenilik yaratıcılık yok.. osmanlı dönemindeki istanbulu görmek açısından da hoş bi kitap...
okumak için çok geç kaldığımı düşündüğüm roman. tarihi romanları okumayı seven, ilgi duyanlara tavsiye edebilceğim hoş ve sürükleyici bir kitap. bir çırpıda bitivermekte.
ihsan oktay anar ı tanıma şerefine nail olduğum kitaptır. okurken hayal ve düş kurduran, yeraltı ve yerüstü karmaşası yaşatan, güldüren, düşündüren uslubuyla kendine aşık ve hayran bırakan bir acayip masal.
garipliklerle dolu absürd bir öykü zinciri. bir çok anlamsız olay, bunun bununla ne ilgisi var derken birbirine bağlanıveriyor.düşünme ve düşlemenin sentezlendiği masal.
binbir gece masallarını sevenlerin bu kitabı da seveneceklerini düşünüp düşlüyorum.
yıllar önce dayımın elime tutuşturduğu, okuduktan sonra bir süre uzun ihsan efendi gibi uykulara yatarak gözümde canlandırmaya çalıştığım, daha sonra da defalarca yeniden okuduğum ihsan oktay anar kitabı. izmir' deki adam mı düşlüyordu uzun ihsan'ı yoksa uzun ihsan mı kurguluyordu onu zihninde, biz mi gerçeğiz yoksa onlar mı? içinden çıkılmaz bir muamma.
kitabın bir yerinde de oyunla domuz eti yedirilen hınzıryedinin ettiği bir beddua vardır ki akıllara zarar. "ömrünüz âh edip vâh işitmekle geçsin, burnunuzun sümüğüne bereket olsun, mekânınızda baykuşlar banlasın, gömleğiniz alev olsun, her parçanız bir kurdun ağzında kalsın, allah size uyuz versin de kaşınacak tırnak vermesin, kefeniniz kara bezden olsun, iki gözünüz bir delikten baksın, sûr üflendiğinde hiçbiriniz duymasın..''
birde hep merak etmiştim galata kulesi'nden çıplak gözle görülebilen arap ihsan'ın gemisini. sanırım kitabın filmi çekilecekmiş. geç bile kalındı zaten, darısı diğer ihsan oktay anar kitaplarının başına...
