sözcüklerin Türkçe oluşu ve pek az kişi tarafından bilinmekle birlikte bilenlerin de git gide azaldığı bazı sözcükler şunlardır;
ıngıldamak: Kımıldamak, sallanmak.
Ağu: Zehir
-ağrı:-den beri,-dan itibaren
Ülü: kısmetinde olan (düğün öncesi verilen protokol hediyeleri tanımlar).
Sıtara: Sevimlilik, sevimliliğe dair yüz ifadesi.
mütevellitten mütemadiyene teşekkürden filhakikaya tamamı arapça kelimelerdir. aynı şekilde mamafih,elzem ve özür kelimeleri içinde aynı şey söz konusudur.
tnm: gökmen astronot manasında.
Heyhat. "Yapacak bir şey yok, elden ne gelir ki.." anlamı taşıyan kelime. Heyhat! Boşuna yazıyoruz, kullanan yok ki. Plaza dili ve ergen dilinden gına geldi.
(bkz: Gına gelmek).
Sözlük yazarlarının ne kadar cahil cühela olduğunu gösteren kelimelerin bir araya toplanmasıdır.
Yazılan kelimelerin neredeyse tamamına yakını farsça ve Arapçadır. Daha Türkçe'nin ne olduğunu bilmeyen, hangi kelime Türkçe hangi kelime yabancı bunu dahi bilmeyen onlarca, yüzlerce "yazar" ile bir arada olmaktan gerçekten bakın "ilk kez" "ilk kez" şu an utandım.
Onlarca cinsel içerikli, siyasi, ırkçı troll başlıklara rağmen, ilk defa bu kadar utandım. Türkçe denilerek yazılan kelimelerin çoğu Türkçe değil. Bu ne kepazelik, bu ne zırvalık, bu ne acı bir tablodur.
