genç werther'in acıları'nı okurken az da olsa gerçekleştirdiğim olay. kitap yazıldığında intihar olaylarında artış gözlenmiş bu arada. bu ne işime yarar demeyin, bakın ben öyle dedim ama şimdi burada bu bilgiyi vererek artislik yapıyorum.
ek olarak; goriot baba: balzac sırf ağlasın millet diye yazmış zaten. açlık: ağlayacak bir şey yok aslında ama açlık hüzünlü bir konu. knut hamsun'un sonbahar yıldızları altında kitabı da ağlatabilir çünkü iyi kitaptır. kölelikten kurtuluş: booker t. washington'un tek türkçeye çevrilmiş kitabı belkide tek kitabı. kitap önce ağlatır sonra gaza getirir. bulması çok zordur. okumama yardımcı olan lise kütüphanesine teşekkürler bu arada. semerkant: herhalde içinde ağlanacak şeyler vardı. çocukluğum: gorki'yle benzer çocukluk yaşadığımı iddia ediyorum. gün olur asra bedel: orada ölen deve ya da at vardı. bana yılmaz güney'in filminde ölen at'ı(yol filmiydi herhalde) hatırlatıyordu. üzülmüştüm lan:( alacakaranlık: çağımızın düştüğü yozluğu kitabı okumadan bile görebileceğiniz için bir ilke imza atmış diyebiliriz.
bonus eki; grundrisse: içinde bulunduğunuz sisteme ağlamaklı bir isyana teşvik ediyor, demedi demeyin.
Okuyan duygusal bır kısılıkse, kıtabında kurgusu ıyıyse, okuyanın da ıcınden bırseyler alıp götürmüşse tamamdır bu iş. Genellıkle kıtabın sonlarında gerçeklesen bu eylem okuruda etkıler.
bilen bilir metal fırtınanın birinci kitabında bir tecavüz vakası vardı. adamın gözü önünde karısı tecavüz uğrayıp öldürüldüğü an. heh! işte o an gördüğüm ilk amerikan bölüğünü kanını akıtasım gelirken bi yandan biraz ağlar gibi oldum. insanın sinirleri oynayınca olur öyle şeyler. neyse birgün terso bi durumda bi coni ile karşılaşırsam benden çekeceği var.
Çok sevdiğim bir kafenin hep aynı masasinda okuyarak bitirdiğim kitapta yaşadığım eylemdir. O kafeyi ve o masayı benim içın anlamlaştıran duygusal sendromdur. (bkz: ağlatırken düşündürmek)
Orta 2de don kişot'un son sayfalarını gözlerim buğulu okumuştum. Şimdi baktığımda çok da dokunaklı gelmiyor ama okurken içinde bulunulan ruhsal durum da önemli sanırım.
