hiç yapmadığım hadise. hani günler hareketli geçti bir ara özendim bende. sonra lan yine monoton bir hayata döneriz kesin. o zaman ne yazacağım amk dedim kendi kendime ve hiç başlamadım. iyi de yapmışım şimdi. swf. hani cinsiyetçilik yapmak istemem sonuçta duyguları dökme olayı günlük tutma. tutan erkekler de vardır çok normal. ama daha çok kızların haşır neşir olduğu bir olaydır günlük tutma zannedersem.
Yazı yazmayı öğrendiğim günden beri yaptığım.
ilk zamanlar yazım güzelleşsin diye yaparken alışkanlık oldu sanki hayali birisi gibi sırlarımı anlatıyorum. 4 tane defter bitirdim, 3 tanesini de yaktım.
Rahatlatan bir aktivite açıkçası sanki yazdıkça hafifliyorum gibi...
Onceden yaptığım şimdi bir suredir tekrar yaptığımdir. Ancak belli bir yaştan sonra o günlük tutmak değildir. Ya cok güzel yada kötü olayları, kafa bulanikliginda rahatlamak icin ara ara içini dökmektir. Bir ara oraya iyi birşey yazdigimda bozulduguna inandım ve uzun sure yazmadim. Baktim onunla alakası yok insanlar kanı bozuk bende devam ediyorum. Güzel bir rahatlama yöntemi.
Tabi icine ilk askimi yazmisim bugun bana bakti kesin bana asik bugun sesini duydum cok mutlu oldum diye cocukca masum duygular sonra annem gunlugumun kilidini acip hepsini babama okutmus babam da bana bunun hesabini sormustu daha 12 yasindayim bide.
Sinsi kadin ya insanin özeli hic baskasina okutulur mu.
Neden bunu yaptin dedigimdeyse basina bi is gelir filan hic basima bela alamam baban ugrassin senle demisti.
bir zamanlar yapmış olduğum şey. fakat ülkemizde mahremiyet olmaması yüzünden bıraktığım olaydır. her seferinde aile tarafından okunmuştur yazdıklarım ve hepsini yakmışımdır sinirden.sanki kız çocuğuyuz yada gece gündüz eve girmeyen bir çocuğuz.ulan çocuk odasının bile kapısı tüm gün ağzına kadar açık porno bile izleyemiyorum, sigara dahi içmiyorum ne halt yemeye paranoyakça günlüklerimi okuyorsun be saygısız aile. bir daha yazmamaya karar verdiğim olaydır. sırf birileri okuyacak diye ne şiir, nede günlük yazarım. yazdığım olursada yakarak imha ederim. lise yıllarında bırakmışımdır bu olayı.
Seneler sonra okuyunca vay be dedirtir. Neler yaşamışım böyle. Günlük değil de canım bi şeye sıkılınca birine anlatmak yerine yazardım. Şimdi biriktiler ve ölürsem diye arkadaşlarımı uyardım alıp yok edecekler. Yoksa her şey berbat olabilir.
uzun yıllar yaptığım bu ara yeniden başlamak istediğim şey.
bugün başıma ne geldi konseptinden ziyade daha farklı amaçla tutmak istiyorum. çoğu zaman duygudurumumu dalgalandıran ama ne olduğunu tam anlayamadığım, içimdeki karmaşadan arındıramadığım, derinlerden çıkarıp berraklaştıramadığım duyguları, hisleri, düşünceleri yazmaya zorlamak istiyorum kendimi, bunun üzerinde uğraşmak istiyorum. kendimi daha iyi anlamamı sağlar belki.
