Onceden yaptığım şimdi bir suredir tekrar yaptığımdir. Ancak belli bir yaştan sonra o günlük tutmak değildir. Ya cok güzel yada kötü olayları, kafa bulanikliginda rahatlamak icin ara ara içini dökmektir. Bir ara oraya iyi birşey yazdigimda bozulduguna inandım ve uzun sure yazmadim. Baktim onunla alakası yok insanlar kanı bozuk bende devam ediyorum. Güzel bir rahatlama yöntemi.
Yazı yazmayı öğrendiğim günden beri yaptığım.
ilk zamanlar yazım güzelleşsin diye yaparken alışkanlık oldu sanki hayali birisi gibi sırlarımı anlatıyorum. 4 tane defter bitirdim, 3 tanesini de yaktım.
Rahatlatan bir aktivite açıkçası sanki yazdıkça hafifliyorum gibi...
hiç yapmadığım hadise. hani günler hareketli geçti bir ara özendim bende. sonra lan yine monoton bir hayata döneriz kesin. o zaman ne yazacağım amk dedim kendi kendime ve hiç başlamadım. iyi de yapmışım şimdi. swf. hani cinsiyetçilik yapmak istemem sonuçta duyguları dökme olayı günlük tutma. tutan erkekler de vardır çok normal. ama daha çok kızların haşır neşir olduğu bir olaydır günlük tutma zannedersem.
Ne zaman günlük tutmaya karar versem .. yazdığım
ilk sayfadan sonra, ya birisi bulur okursa korkusuyla sayfayı koparıp
yakardım.. ha o da yetmezmiş gibi küllerini bir poşetin içine koyardım,
gidip komşunun çöpüne atardım.
Olur da külleri birleştirirlerse okurlarsa benden bilmesinler diye, biliyorum imkansız ama işte düşünün
artık içine neler yazıyordum.
o kadar çok şey hatırlıyorumki, unutamadığım özel anılar falan günlük tutmaya gerek yok hepsi aklımda. çok pislik bi özellik herşeyi hatırlıyosun bazen acı çekiyosun istemsiz.
Yazmak en büyük delildir. Beyninizin sokak duvarlarına yazın. Tekrar oralara yolunuz düşerse okursunuz. insan beynini harita gibi kullanma kabiliyetini geliştirmeli.
2006 dan beri sürekli tutarım. Arada okuduğumda nasıl küçük meseleleri dünyanın sonu gibi görüşüme hayret eder, şu anki sıkıntılarımın da aslında o kadar küçük olduğunu kabul etmeye çalışırım.
