Bir insanın bana karşı yaptığı yanlışı kesinlikle unutmam ve direk olarak soğurum. Bir kere soğuduğum bir insanla da tekrar samimi olamam.
Bazen küçük hataları görmezden gelmeyi öğrenmeliyim.
çok inatçıyım, genelde ne istediğimi ya da istemediğimi çok iyi bilirim ve bir şeye karar verdim mi değiştirmek çok zordur. Ama gel gör ki bazen aşırı kararasız olabiliyorum.
Bu kadar çok şeyin farkındayken ve yine hayata dair bir çok şeyin bilincindeyken nasıl olabiliyor da böylesine dibe, derinlemesine, baştan ayağa boka batabildin.
Eski beni bilenler yeni halimi gördüklerinde müthiş bir hayal kırıklığına uğruyorlar. Hayır hayır.. Kesinlikle sen değişmiş değilsin, sen adeta yıkılmışsın, ne yaptın kendine diyebiliyorlar.
çok ani parlıyorum, kırıyorum döküyorum, sonra dagilanlari toplamak gerekiyor.
ama tek başıma kalıyorum.
o kırıklar önce ellerime, sonra kalbime batıyor.
kalbim attikca batiyor, battikca acitiyor.
Gereksiz bir inat ve agresif bir yapı. Neye ne zaman ne tepki vereceğim asla belli değildir. Düşünce tarzım çok başka. Haklı haksız sorgulama stilim çok farklı ve bazen sırf bunun açıklamasını yapabilmek için insanlarla tartışmaya itiliyorum.
Çift karakterliyim ve bulunduğum kabın şeklini alıyorum kimisiyle akademisyen gibi konuşurum kimisiyle hanzo gibi kimisine sabır taşıyım kimisine agresif ateş gibi bazen aşırı yetenekli iş çözen biriyim bazen sakar ve iş görmez biri. Kendimi değiştirme kararı aldım.
En küçük bir kazada nefrim dönüyor, çığlığı basıyorum. Geçen piknikte ateş sıçradı kenara yanlar taş ciyak ciyak bağırdım. Arkadaşım bayıldığında da kalp krizi geçirecektim az daha. Hiç sevmem bu huyumu, soğukkanlı kalmıyorum.
Genel kültürü ve bir ilgi alanı olmayan insanlara karşı çok büyük önyargı besliyorum. Onların fikirlerini genel olarak ciddiye almıyorum hatta ciddi konularda pek takmıyorum. Bazen kendimi "hişt öyle yapma" diye uyarsam da yine de kendimi onları takmazken buluyorum.
Eskiden ne yapar eder kendimi haklı çıkarırdım hemen hemen her konuda.
Uzun zamandır bıraktım bunu. Hata bende diye kabul edip bol bol özür diliyorum. Hayat böyle daha güzelmiş, artık üste çıkma çabam yok, kalmadı. Birisi bana hata yaptığında kestirip atmak yerine onu kazanmaya uğraşıyorum. "Bunu neden yaptı?" Diye düşünüp sorunu çözme derdindeyim.
Hayat böyle daha güzel gerçekten.
