italya'dan neo klasik müzik grubu. Bundan 5 - 6 yıl öncesine kadar equilibrium tarafından müzik promo cd'leri gönderildiği zaman dinleme fırsatım oldu. sonbaharın hüznünü, güneyin yerel müziklerinin ezgilerini falan yansıtmışlar. etkileyici aslında. her saniye dinlenebilecek bir tarafı yok benim için. biraz elitist tarafları var yaptıkları müziğin, malum leş pislik şeytancı işlere alışmışız fazla yabancı geliyor; eline bir kadeh kırmızı şarap almadan eşlik edilecek gibi değil.
isveç menşeli plak şirketi. millencolin, nasum, randy, refused, raised fist, dropkick murphys gibi türünün önemli gruplarını bünyelerinde barındıran, katalog fiyatları, geri kalan hc/pnu skalasındaki plak firmalarına göre daha ucuz olan firmadır.
her şey this is the new deal ile başladı.. Ah 90'ların sonu.
yanılmıştım, öyle çok da değil, mantıksız düşündüğümden değil, daha ziyade kötü bir yaşam sürdüğümden. anladım ki benden gerçeği gizleyen, düşüncenin yanılması değildi, daha ziyade, epikürcülüğün kendine özgü şartlarında geçirilmiş, her türlü sefahate doyum sağlayan hayatımın kendisiydi. anladım ki, o "hayatımın anlamı nedir?" şeklindeki sorum ve "bir dert" şeklindeki yanıt, bütünüyle doğruydu. ancak yanlış olan şuydu: sadece bana yönelen yanıtı, ben genel olarak yaşama aktarıyordum. kendi kendime sormuştum: "bir dert ve bir anlamsızlık." şüphesiz benim hayatım, yani şımarıklık, zevk ve eğlence dolu bir hayat anlamsız ve kötüydü. bu yüzden, "hayat kötü ve anlamsızdır" yanıtı genel olarak insan hayatına değil, benim hayatıma aitti.
itiraflarım kitabından alıntıdır yukarıdaki bölüm. hayatın anlamı nedir, ne için ve ne sayesinde yaşıyoruz; zevkler, ahlaksızlıklar ve inanç sistemi üzerine yazılan, kanaatimce en güzel kitapların başında gelir. elinin altında her türlü sapkınlığı yapabilecek kadar ekonomik güç ve sosyal çevreye sahip bir insanın boşluğa düşmesi ve kendini aramaya başlaması üzerine muhteşem bir eser bırakmış rahmetli.
rus edebiyat eserleri genel olarak dil ve anlatım özellikleri açısından ağır olsalar da itiraflarım, tolstoy'un eserleri içerisinde en yalın dile ama bir o kadar da muhteşem tasvirlere sahip olan kitabıdır herhalde.
sayfa sayısı düşük, okunabilirliği ve sürükleyiciliği yüksek, insanın kendinden bir parça bulabileceği en güzel varoluş yapıtlarından. göz ardı edilmemesi gereken, kitap arşivlerinde mutlaka yer alması gereken cinsten. insanlık olarak temelde aynı yollardan geçtiğimiz, aynı soruları farklı bir şekilde sorduğumuz fakat cevaplarını aynı samimiyetle veremediğimiz çok açık. tolstoy'un yazılarının en can alıcı taraflarından bir tanesi de budur bence.
Genel olarak anti kozmik tanrılar arasında ayrım yapmıyorum ama özellikle kolay invoke edilebilirliği ve yardımseverliği açısından astaroth demek istiyorum. Black metal camiasında dahi adına en çok methiye düzülen şeytan kendisidir.
...azerbaycanlı başka, azeri başka. türkler arasında azeri diye bir millet yoktur. komünist şairler bile 'türk kızları' diye yazar. bunu stalin hıyarı çıkardı. stalin cahil bir gürcüdür, milliyetlerden anlamaz, felaket bir heriftir...
12 şubat 1837 doğumlu ingiliz ressam. landscape painting türünün dehalarından. döneminin romantizm akımından etkilendi. uzun yıllar amerikada yaşadığı ve öğrenimini orada tamamladığı için eserlerinde, yerel amerikan halkının etnik kültüründe yaygın olarak görülen chromolithography'nin izleri de mevcuttur. 1926 yılında hayata veda etmiştir. eserleri honolulu müzesi, gilcrease müzesi, princeton üniversitesi sanat müzesi gibi köklü galerilerde sergilenmektedir.
Bir de şöyle hatunun kafasını koltuk altınıza doğru çekip biraz daha yaslanarak bacak arasına deli gibi hızlı hızlı sertçe abandınız mı sizden daha kutsanmışı yoktur.
Üstteki yazı ne kadar salak saçma arkadaş ya. Bakın sevgili kardeşlerim büyü denilen olayda bir invokasyon, evokasyon ya da posesyon yoksa o büyü değil uydurmadır. Büyüde amaç belirli bir telkin ve materyal zinciri içerisinde invoke, evoke ya da pose edilen iblisten ya da melekten yardım almaktır. Bunların ise uzun uzun aşamaları vardır. Şimdi yukarıda yazılana bakıyorum böyle bir uygulama yok. Tılsımlı sözcüklermiş. Eee peki ritüel nedir? Bir eşyayı sarıp sarmalamak mı, bu mu sadece? Karı koca uydurmasından başka bir şey değil. Sümer ve babil orijinli büyülerin, en basitinden kliffotik mühür bozma ayinlerinin tatbiki 1 - 2 saat sürüyor.
--- spoiler ---
büyüyü yapan kişinin birkaç saniyeliğine büyü yapacağı kişiyi görmesi yeterli olmaktadır.
--- spoiler ---
Böyle bir şey yok mesela. Majisyen büyü içerisinde bir araç değil bizatihi uygulayıcısıdır. Büyünün tesiri tamamen iletişime geçilen enerji/varlık ile alakalıdır. Tutup da adak kısmından sonra büyüyü yarıda kesip bedenine iblis invoke edilmiş baş majisyeni hedef kişinin yanına götürmezsin. Yok böyle bir şey. Eğer ki bir eşya bırakılacaksa hedefin hanesine ya da direkt kendisine, bunu da katılımcı nazırlardan biri beyaz eldiven takarak yapar. Bunun sebebi nazırların seremoni içerisinde pasif rol almasından, ilgili eşya ile tensel temasının hiç bulunmayışındandır.
Anime tarihinin en iyi düelisti ve ana kahramanıdır. Bu zamana değin bileğini bükebilen hiçbir baba yiğit çıkmamıştır. Hatta ve hatta enkarnesi olan meşhur firavun atem'in, rafael*, joey*, kaiba* ve pegasus'a* karşı birer yenilgisi varken (her ne kadar kaiba ve pegasus'un ki şaibeli olsa da) yugi muto'nun rebecca dışında (ki bu düelloda yugi kazanacağını anlayınca rebecca'nın kalbi kırılmasın diye pes etmiştir) yenilgisi yoktur. Bu nedenle oyunların kralı yani "king of games" unvanı kendisine aittir.
En güvendiği kart bilinenin aksine atem'inki gibi dark magician değil gandora the dragon of destruction'dır.
Üç kudretli mısır tanrısını tek hamlede tokatlayıp atem'in eline vermiş adam gibi adamdır.
Didim'den yaşlı ingiliz bi' çiftin dubleks dairesini full eşyalı olarak satın alırken baktım ki kadıncağız salondaki piyanosunu öpüyor başını yaslıyor kendince mırıldanıyor falan. Normalde anlaşma olarak sadece televizyonu alacaklardı çıkarken. Ben de kıyamadım eğer istiyorsanız alabilirsiniz dedim. Ay teyze bi' mutlu oldu falan ağlamaklı görecektiniz. Sarıldıydı böyle. Ulan baştan öyle desenize zaten evet diyeceğim te allam ya. Bu yabancılar harbi çok mütevazı pek şeker insanlar. Velhasıl televizyon ile o eski püskü ahşap antika piyanoyu aldılar çıktılar.
Cidden bir enstrüman hele ki onunla bir ömür, uzun yıllar geçirilmiş ise gerçekten baş tacınız olabiliyor. Konu piyano olunca daha da bi' derin..
woody allen'ın yönettiği, başrollerinde steve carell, jesse eisenberg ve kristen stewart'ın olduğu tatlış film. 1930'lu yıllarda film prodüksiyonu ve mafyatik işler arasında yaşanılan bir aşk üçgenini anlatıyor. hikayesel olarak zayıf ama woody allen pamukşekerliği ve görüntülerin güzelliği var bi' yandan. çekimler klas. Her karesi tam screenshot almalık.
bi' de steve de, jesse de, kristen da normal her filmde nasıl oynuyorlarsa öyle oynamışlar. steve carell'da falan baya the office tripleri duruyor hala. ki adam bundan önce birkaç filmde ağır dram oynamıştı, bırakmış onları. jesse ise social network ya da now you see me falan onlarda nasılsa hala aynı. kristen da kristen işte. Tek tip. itiraf edeyim ben seviyorum kristen'ı. efsane oyunculuk yaptığı filmler yok değil. o twilight muhabbetini aşıyor dünya yavaş yavaş.
neyse, öyle yani. sırıtmak istiyorsanız izleyin derim.
20 ocak 2017'de amerika'da ve öncesinde geçtiğimiz yıl japonya'da gösterime giren Yu-Gi-Oh! Animesinin son filmi. Geçen hafta ilk defa izleme fırsatım oldu. Çok fazla spoiler vermeden bi' iki çift laf da ben edeyim. Konumuz firavun atem'in dönüşü ile ilgili. Dizisini izleyenler iyi bilecektir ki; dünyayı karanlığın efendisi zorc'dan kurtararak kaderinde olan görevi tamamlayan atem'in, ruhunun serbest kalması ve ebediyen huzura kavuşması için milenyum nesnelerinin yok edilmesi ve son bir düello ritinin gerçekleştirilmesi gerekiyordu. Yugi, ishizu ishtar'ın rehberliğinde aknamkanon'un tapınağına geldi; içinde hapsolan atem'in ruhundan hem zihinsel ve hem de fiziksel olarak ayrıldı ve onu düelloda yenerek sonsuza dek ait olduğu yere, geçmişteki firavun olduğu döneme geri gönderdi.
Dizi bu şekilde noktalanmıştı. Filme gelecek olursak; Kaiba, yugi'nin atem'i yenmesiyle "oyunların kralı" unvanının ona ait olduğunu kabullenmişti ancak tüm hayatını değiştiren bu düello tutkusunun ve kendisine rakip olabilecek tek kişinin atem olduğu düşüncesinin verdiği hırsla milenyum piramidinin yok edildiği tapınakta kazı çalışmaları başlatır. Çünkü atem'i geri getirmenin tek yolunun milenyum puzzle'ının parçalarının yeniden birleştirilerek yugi'ye geri verilmesinden geçtiğini idrak etmiştir. Hatta kaiba, sırf atem ile yüzyüze geldiğinde, gölge gerçekliğe yakın bir oyun görünümü sunarak onu şaşırtmak için son teknoloji bir duel disk tasarlar. Bu disk ile kendi stüdyosunda atem'in simülasyonuna karşı savaşır ve kazanır. Artık kendisini atem'e karşı hazır hisseder. Mısır'daki kazıyı hızlandırır. Ancak işler, yugi ve arkadaşlarının sınıfına yeni katılan aigami (diva) adındaki bir çocuk tarafından sabote edilmeye çalışmasıyla zorlaşır. Aigami, atem'in milenyum nesnelerinin koruyucusu olan shadi'nin öğrencilerindendir ve birtakım mistik güçlere sahiptir. çocukluk yıllarında bakura'nın babasının mısır'a gelerek (bu esnada bakura, babasını yolculuğunda gizlice takip etmektedir) shadi'ye milenyum halkası karşılığında çanta dolusu para teklif ettiğine, shadi'nin bu teklifi reddettiğine ancak yine de shadi'nin, adamın bu nesneyi almasına izin verişine ve bakura'nın şeytani bir güce sahip oluşuna şahit olur. Aigami bu duruma oldukça imrenir. Shadi'nin izinden ayrılır, hatta arkadaşlarını da ikna eder. Dizide bilindiği üzere Shadi'nin görevi, milenyum nesnelerini kaderlerindeki insanlarla buluşturana dek korumak ve o insan yanına gelince nesneyi ona teslim etmekti. Aigami de bu nesnelerin ve insanların peşine düşer. Özellikle de japonya'da aynı sınıfta okuyan yugi ve bakura'nın.. Böylelikle yeni bir serüven başlar.
Fazla uzatmadan bitireyim. Mai valentine'ın filmde yer almayışı ve tea'nın itici derecede seksi tasarlanışı haricinde her şey muazzamdı. Eski günleri yad etmek maksadıyla gayet soluksuz izlenilesi bir eser olmuş. Kazuki takahashi'ye saygı ve hürmetlerimi sunarım.
Atem'in son sahnede aigami'ye karşı oynadığı son kart (özellikle animeyi bilenler için) size eski bir dostu hatırlatacak.
Bu arada şunu değinmeden edemeyeceğim. Kaiba'nın atemle yaptığı düello o kadar gerçekçiydi ki, kaiba'nın kazandığını ancak karşılaşmanın bir simülasyon olduğunu anlayınca iki duyguyu da aynı anda yaşadım.
Kendini beğenmişlikten ziyade korku ve endişe temellidir. Bazen sosyal yaşantımda böyle bir ruh hali içerisinde olduğumu fark ettiğim an şöyle bir iki saniye durup kendimi gözlemliyorum. Evet obsolete, sen kendini kasıyorsun çünkü açıkların var ve bunu gizlemeye çalışıyorsun diyorum. iç hesaplaşma biraz can yaksa da hemen hemen herkesin böyle olması rahatlatıyor. insanlar bilmeliler ki o buzdan duvarların arkasında şen şakrak sıcacık minnoşcuk tıpıtıpı nice deli kalpler var.
Çevreme her daim kompleksli olmamayı ve perdelerini açık tutmayı öğütlediğim halde zaman zaman kendi paradoksuma yenik düştüğümü itiraf etmem gerekiyor.
fransız menşeli major bir yayımcı müzik şirketi. 1996 yılından bu yana black metal namına güzel işlere imza attılar doğrusu. Başıma bir şey gelmeyecekse bu adamlar en iyisi diyebilirim. Raw'cılar low-fi kayıtcılar falan pek sevmez yine de kızdırmamak lazım.
1993 çıkışlı isveçli mizantropik black metal grubu. Katharsis, malign ve funeral mist gibi köklü gruplara ön ayak olan fransız menşeli Norma Evangelium Diaboli şirketi destekli; Mikael österberg ve isveç'in riff masterı eparygon'un iki kişilik projesidir. 2000 yılında yayınladıkları apokalypsens ängel albümünden sonra kayıplara karıştılar. 17 yıldır ses seda yok. herhalde bıraktılar bu işleri. Arkalarında da nadide 2 demo, 3 split, 2 ep ve 2 stüdyo albümü..
