Edebi cevap: Çünkü sadece o, sevilince terkedilmiyor.
Mantıklı cevap: senin özgürlüğünü veya haklarını kısıtlamıyorsa, insanların seçimini niye sorguladığına bağlı.
her insan ama her insan sevilmek değer görmek saygı görmek ister. bunun egoyla alakası yok bu insanın doğasında var.
muhakkak her insanın sevdiği arkadaşları ya da aşık olduğu kişi vardır. biz sürekli olarak insanlara çok değer verip onları benimser çok cana yakın davranırız. kendimiz yeri gelir onun için bir şeylerden geri kalır ya da muzdarip oluruz. lakin karşı tarafa bakarız ki bizim yaptığımız gibi yapmıyor. kendi keyfi ve çıkarları için yaşıyor ve size değer vermiyor. siz onun için vakit ayırırsınız ya da ne bileyim sokakta giderken bir şey görürsünüz aaa bak bu böyle tüylü şeyleri sever alsam mı acaba dersiniz bu gibi o aklınıza gelir. lakin karşı taraf için siz aklının ucundan dahi geçmezsiniz.
geçmişte belkide kötü sonuçlanan ilişkileriniz olabilir. belki aldatıldınız belki de terk edildiniz ya da arkadaşlarınız yukarda anlattığım gibi size değer vermiyorlardır. bunlar hepsi bir süreçtir 1 günde, 1 ayda ya da 1 yılda bu yalnız kalma kararını almazsınız. artık gücünüzün bittiği yerde ve akıllandığınız yerde bu kararı alırınız ve kendi kabuğumuza çekilir kendi yağımızda kavrulmaya başlarız.
yalnızlıkta çok değişiktir; tıpkı bir uyuşturucu gibi. bakın uyarıyorum bağımlısı olursunuz bırakmak istersiniz bırakamazsınız. 4 yıldır sevgilim yok mesela benim ha acelemde yok şimdi olsa ne olur olmasa ne olur zaten istediğim gibi birisi yok. olsa da o beni ister mi bi ton meşakkatli iş ama insan sevmek sevilmek istiyor. Allah tan arkadaşlarım var beni yalnız bırakmıyorlar beraber eğleniyoruz dertlerimizi paylaşıyoruz. iyi var onlar. hatta aralarından bir tanesi gözde aleyne bugün doğum günü burdan dooğum gününü kutlarım ne kadar burdan kutladığımı hiç bir zaman göremeyecek olsa da olsun. Benden bu kadar dilim döndükçe anlatmaya çalıştım. buraya kadar okuyan herkese de kıymet verip okuduğu için teşekkür ediyorum.
bir soru. yalnızlıkta canı yanmıyordur. daha mutlu ve kafası da çok daha rahattır. hayatına girmek isteyen her insana iyi niyetini fazla fazla kullandırmış ve bunu farkettiğinde artık bir daha iyiniyetini kullandırmaması gerektiğinin farkına varmıştır. daha uzar gider bu böyle...
Belki de yalnızlık bir mecburiyettir. Bir de böyle düşünelim.
Yalnızlık ayrıca çokca kaçıp sığındığımız bir liman. Orada yatıştırabiliyoruz sorunlarımızı biraz olsun. Düşünebilmenin önünü açar, fırsat tanır yalnızlık.
Yalnızlık güzel şeydir. Dendiği gibi zor filan da değildir. En kolayıdır, en rahatıdır.
Eğer ki yalnızlık zor geliyorsa bir insana ve bir insan yalnızlıktan dolu dizgin kaçiyorsa o insan olgunlaşabilmek için şans tanımıyordur kendine.
O iğrenç toplum içerisinde bir birini yiyor insanlar! Birbirlerini üzüyor, zarar veriyorlar sonra da "benim derdim var" gibi saçma bir ironi içerisine girerek üzülüyorlar.
Bu düşünce ile yalnız kalan kişidir.
Ayrıca toplumdaki değerlerini bilirseniz derdinizi adam akıllı dinleyecek olan kişilerdir.
Kafam rahat.
Stres yok.
Kıskanma yok.
Sevdiğin insana zarar vermiyosun, zararın yalnız sana.
Tarifem yetiyor 1000 smste 973, 1000 dkda 895 dkm ay sonu geldi hala yerinde.
gelen çağrıya bakmak zorunda değilsin kesin gereksiz biri.
insanlardan kaçmak gibisi var mı?
En güzeli kendini dinlemek.
Başka kızlarda bile gözüm yok.
Durgunluğumu sordu. Sevdiğim insanla eskisi gibi olamadığımı vb dedim diye her gün hal hatır soran, iyi olmuş boşver öyle olmaz zaten diyen, burada kalabilirim deyince hayatımda yeni biri var sanıp yok deyince açık açık sevindim diyen biri. Açık top atmaya başlar olmuştu artık. ismini vermeyeceğim bir ilin beldesinden büyük bir partinin başkan adayının kızı bir de valla. * En son her mesajını okumadan sil yaptım. Ne mesajları, ne tavrı hoşuma gitti. Gereği yok.
Yalnızlık nedir. Yalnızlık deyince aklınıza ne geliyor. Bir evi başkasıyla paylaşmamak mı ?
Yalnızlığa bu dünyada en fazla yaklaşanlar Duyuları sorunlu olanlardır. Kör olmak sağır olmak gibi şeylerin ötesinde derealizasyonun ileri evrelerinde arafta olursunuz. Yani kendi bedeninizde hapis olmak 3 boyutlu evrende 2 boyuta yaklaşmak gibi.
Ben yalnızlığa çok yaklaştım derealizasyon hastalığımda. Ve yeniden 3 boyutlu dünyaya dönmeye başlarken insanların tutarsızlıkları yüzüme yüzüme çarptı. ilk amacım toplumun bir parçası olmak için insanların altına yatmak değil tutarlı olabilmekti. Bu yüzden tutarsızları def ettim. Kendimi de def edeceğim. Çünkü bu evren tutarlıların varolabileceği bir evren değil. Benim istediğim bu değil. Benim istediğim doktor olmak değil, benim istediğim toplumun bir parçası olmak değil, benim isteğim iyi olmak değil, benim istediğim anlatmak ya da öğrenmek değil. Bunlar sizin yani kendini kandıranların işi.
Ben kendimi kandıramam. Sırf hayat yaşayacağım diye tutarlı olma isteğimden vazgeçemem. kendini kandıran kitle bu evrende asla yalnız olmayacak. Diğer bütün canlıları öldürsen de yalnız değilsin. Yalnız olmak sadece toplumu yok etmek değildir. Yalnız olmak hakikate ulaşmaktır. Sen hakikate ulaşamayacaksın. Ben de ulaşamayacağım. Ama ben hakikate ulaşamayacağımın bilincinde olarak bu oyunu sürdürmemek için ölmeyi göze aldım.
Sen bir doktorsun. Sen bir mühendissin. Sen bir işçisin. Sen bir filozofsun. Ya da sen bir doğa adamısın.
Ama sen yalnız değilsin ve olamayacaksın.
intihar ederek ya da evreni yok ederek yalnızlığı seçemezsin. Bu yalnız olmadan yaşamak zorunda oluş durumunu reddederek tanrı olmamayı yani yalnız olmamayı reddetmektir.
insan kalabalık bir aile ortamında yaşarken gerçekten yalnız kalmayı çok istiyor; rahatça davranabilmek, sessiz ortam sebebiyle ancak yalnız yaşarken bu durumun kafanızda kurduğunuz kadar da iyi olmadığını anlıyorsunuz.
