bugün

- Spor yapın
- Deniz kenarında yürüyüş yapın
- Eğlenceli bir playlist yapın
- Şarkı söyleyin
- Sevdiğiniz insanlarla vakit geçirin
- imkanınız varsa tatile çıkın

Ve en önemlisi eve hapsolmayın.
ilk yapılması gereken bir doktora görünmektedir.sonrasında namaz kılmak,kuran okumak,dua etmek insanı rahatlatır.güç verir.
(bkz: inşirah suresi) bir de bol bol sevdiğiniz insanlarla bir araya gelip gülün.
depresyon sandığımız kadar kolay bir şey değil aslında. psikolojik tedavi alınması gerekebilir. antidepresan ilaçlara başlanabilir.
ilaçlardan ve psikiyatristlerden uzak durun.hiç bir işe yaramazlar.insan kimyasal bir madde alarak mutlu olabilir mi?sizi hiç tanımayan birisi sizi iyileştirmek için gerçekten uğraşabilir mi (uğraşanlar vardır,saygı duyarım onlara)?yapmayı sevdiğiniz şeyleri yapın.eve hapsolup,sizi seven iyiliğinizi düşünen insanları üzmeyin.bu günlerin geçeceğini unutmayın.ilerde güzel bir hayatın olacak.biliyorum inanmıyorsun dediklerime ama oluyor inan.geçiyor o günler.çok sıkma canını.değmez.
Ağırlık çalışması yap.
Kırmızı reçete.
Delimisin. .? !! ; çık ordan ne anlıyorsun acıdan../başka.
1 .5 yıl antidepresan kullandım. düzenli doktor ve ilaç işe yarıyor. kısa bi süre önce bıraktım sadece baş dönmesi zorluyor onun dışında gayet iyiyim . bence hemen bi doktora gidin ama özele gidin mümkünse .
Lan daha 5 saat önce ben tavsiye veriyordum. Şimdi alır oldum.
Böle hayatım amk.
psikiyatrdan destek al. saçma sapan mağdur edebiyatından beslenen arabesk müziği bırak. pozitif insanlarla vakit geçir. imkanın varsada seyahate çık. hatta yurt dışına çık al çantanı bikac ülke gör.
Doktora gidip hastaneye yatış isteyebilirsiniz. Bu şekilde terapi görüp pek çok sosyal aktiviteye katılacaksınız.
Merak etmeyin psikiyatri servisinde yatmak korkulacak ya da utanılacak bir şey değil.
Odanızda psikopat ya da etrafa zarar verecek tipte ağır hastalıklı kişiler olmayacak. Muhtemelen ya sizin gibi depresyonda olanlar ya da madde bağımlıları falan olur.
En azından 1-2 ay kafanız rahat olur.
görsel
kesinlikle dine bel bağlamayın diyerek verdiğim tavsiyedir. ben de inanıyorum fakat insanın zor durumlarda bel bağladığı şeyler zor durumdan kurtulunca da peşini bırakmıyor. din yerine daha farklı şeyler denemelisiniz.

program yapmak ve bunu kurşun kalemle yapmak size sebepsiz bir enerji sağlayacaktır. ne programı yapacağınız sorunu da size kalmış. işinizle, okulunuzla, sporunuzla ilgili bir şeyler olabilir.

unutmayın hayat gerçekten böyle şeyler için çok kısa. evet kötü hissediyorsunuz ama bal gibi de biliyorsunuz ki bunlar geçici şeyler. son nefesi verdiğinizde yaşamadığınız her an için o kadar çok pişman olacaksınız ki nefesi vermek istemeyeceksiniz. hani girdiğiniz sınavlar, yaptığınız heyecanlar, duyduğunuz acılar, çektiğiniz ayrılık sancıları varya bunların hiçbiri aklınıza bile gelmeyecek. biliyorum depresyonunuz için bir sebep bile yok sadece sürekli bir hüzün ve çaresizlik duygusu içinizde devirdaim yapıyor. bonzai içmek gibi bir şey bu. ama inanın onun verdiği dehşet bile son buluyor. unutmayın, sizin için sizden önemli hiçbir enerji biçimi yok.
4 yıl antidepresan kullandım. bipolar teşhisi konmuştu. her ne yaşadıysan ardında bırakmayı bileceksin. benimki ömür boyu sürecek, hatta genlerim ile aktarılabilecek bir şey bu yüzden bununla yaşamayı öğrenmem gerekti, öğrendim de. normal bir insanın düşeceğinden çok daha dibe düştüm. gün gelince oradan çıkmayı kafama koydum, adım adım. ufacık da olsa umudum vardı. yeri geldi kendimi ailemden, arkadaşlarımdan çok uzaklaştırdım, yeri geldi dinler ile kafayı bozma derecesine gelip her şeyi inkar ettim. kendimi kaybettiğim zamanlar oldu, insanlara zarar verdim, intihar ettim. bileğimdeki dikiş izleri ömür boyu duracak ama yaptığım hatayı telafi edemeyeceğim. yani bununla yaşamayı öğrenmem gerekti değil mi? öğrendim de. böyle bir hastalıktan sağ çıkabildim ben. ne o koyduğumun ilaçları, ne yanımdaymış gibi görünen insanlar sayesinde. sadece kendi azim ve hırsım sayesinde. öfkemi hayallerimi farklı şeylere yönelttim. insanlara güvenmemeyi her zaman her şeye karşı yalnız başıma hazırlıklı olmayı ogrendim. şu an yaşadığım hiç bir şey bana koymuyor. geçip gideceğini, elbet yiteceğini biliyorum çünkü. şu dünya hayatı, böyle saçma salak şeylere takılıp, kendimizi harcamak için çok kısa. bu anlattıklarımı kimselere anlatmam bilesin sayın yazar. insanlar benim zayıflıklarımı ya da geçmişimi bilsin istemem. bu yazıyı yazdım çünkü bu başlığa girip entry okuyacak kadar çaresiz hissediyorsun. o yollardan ben de geçtim. biliyorum neler hissettiğini ve bu yüzden bu satırları giriyorum. tanrı sana bir melek yollayıp dertlerini silmeyecek. annen baban zihnine girip, düşüncelerini iyileştirmeyecek. kız arkadaşın kalbine dokunup ruhunu karanlıktan aydınlığa götürmeyecek. bunu yapabilecek olan sadece sensin. düştüğün kuyudan kendi çabalarınla çıkacaksın. tırmandıkça ardına dönüp bakma ki bugününü yaşa ve yarına odaklan. kimseye ihtiyacın yok, kendin ol ve adım atmaktan korkma!
aynaya bakarak, internette okuyarak, arkadaşa danışarak tanı koyamazsın. ilk adım güven duyacağın bir psikolog veya psikiyatrist bulmak. tanyı onlar koysun.
Mutlaka profesyonel yardım alınmalıdır.
Yalan yanlış bilgilerle, ne bedeninizi ne de ruhunuzu yorun.
Ağır olacak kadar depresyon geçirmedim ama ufak çaplı sıkıntılarım olmuştu hala da olmaya devam ediyor.
Sadece bir gün geçeceğine inanın, ne kadar çok dip de olursanız olun kafanızı kaldırdığınız da aydınlığın oralar da bir yerler de olduğunu göreceksiniz.
Düşün ama düştüğünüz gibi kalkmayı da bilin. Güçlü olun, hayata karşı gardınızı hiç düşürmeyin.
Çünkü, insanız bütün dertler sıkıntılar bize yazılmıştır siktir edin hepsi geçer gider gün gelir hatırlamazsınız bile o kara günleri.
beyninin bedenine bu kadar zarar vermesine izin verme.
Kaldıramayacağın depresyonun altına girme.
(bkz: iyi hissetmek)

Gideceğiniz 10 psikiyatrdan 11 i bu kitabı öneriyor.
Okuyunca "harbi lan burada anlatılan her şey bende var ve bu adam haklı" diyorsunuz.

Ben öyle demiştim.
Sikiş, ego tatmini ve oyun oynamak.
Asitli ayran içsin. Ayran içerken gazoz içer gibi oluyor. Kafası dağılır bir süreliğine.
Asla boş vaktiniz kalmayacak şekilde çalışın. Bol insanla iletişim halinde olacağınız bir iş daha uygundur. Beden yorgunluğundan düşünecek vakit bulamıyorsunuz zaten. Denendi onaylandı, üzerine tanımam. Hayatımın oldukça sorunlu bir döneminde bu şekilde kafayı yemeden çıktım.
tavsiyeye gerek yok, delirin ve koyverin, sizin ilacınız - tıpkı benim gibi - o an ne gerekiyorsa onu yapmaktır. cinnetse cinnet, intiharsa intihar, malca takılmaksa takılmak hepsi bu anlam aramaksızın.